De meest bizarre gamesmaak ooit

Jullie kennen hem misschien nog wel van PU.nl, want hij was hier anderhalf jaar of wat geleden stagiair. We noemden hem Graddus en aan hem hebben we blogs zoals deze en Features zoals deze te danken.

Ja, die Graddus, een onbegrijpelijke, lompe Amsterdammer is het en dat vonden we juist zo mooi aan de knakker (onze collega’s van [N]Gamer des te minder). Lomp omdat hij schijt had aan alles, onbegrijpelijk vanwege z’n bizarre gamesmaak. Titels die gemiddeld lager scoorden dan Bonnie St. Claire op de IQ-test vond hij prachtig en daarom ben ik tot op de dag van vandaag elke keer weer zowel verward als verbaasd als ik op XBL kijk wat ie aan het spelen is. Over z’n achievement lijst nog niet gesproken, niet alleen omdat hij de enige van m’n Friends is die een hogere gamerscore heeft dan ik, maar vooral op welke games hij die punten heeft gehaald! Check bijvoorbeeld een aantal games waar hij de volle 1000 poenkten van heeft verzameld, die hij gewoon, schaamteloos op 100% heeft staan:

Ik schrijf dit niet om de ouwe Graddus voor lul te zetten omdat hij games verrot speelt ie ik nog niet eens wil aanraken met een stok van drie meter of waar ik zelfs het bestaan niet van wist. Ik schrijf dit omdat Graddus, in z’n eentje, mijn Friends List een stuk boeiender weet te maken en ik hem daarvoor wil bedanken. Die ouwe Amsterdammer is het schijnende voorbeeld van hoe ENORM smaken kunnen verschillen. Je zou het wansmaak kunnen noemen, want dat is een leuk woord, maar eigenlijk is Graddus een heel apart soort rebel.
Laten we het daar maar op houden...