
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="956653a1-f171-4354-ac1e-aa211af67b43"><div style="text-align: justify"><strong></strong>
<p>Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen want op één pagina een MMO reviewen is ongeveer net zo makkelijk als in twee seconden aan je moeder uitleggen hoe een shooter op de console werkt. (“Met het linkerpookje loop je rond… “ “Huh, lopen?” “JA, je tijd is om!”) <br/>
De gameplay van STO (Star Trek Online) kan je lompweg in tweeën hakken: shooteractie op de grond en spaceship-battles in de ruimte. Dat klinkt al meteen een stuk boeiender dan World of Warcraft omdat je daar alleen op je twee Orc-poten aan het knokken bent, maar schijn bedriegt. Beide onderdelen vervelen namelijk sneller dan shaking your ass op een dansvloer vol met gasten. Je kijkt om je heen en vraagt je af: waar de fuck doe ik het allemaal voor?</p>
<p><strong>Photon meet yo'face</strong><br/>Het schieten met je phasers is aanvankelijk wel leuk; de actie is vrij snel en heftig voor een MMO, hoewel je nog steeds je skills met daarbij horende cooldowns hebt. Het verschil is dat er pure shooter-elementen bij komen kijken zoals het flanken van je tegenstanders en cover zoeken. <br/>
Vreemd genoeg zorgt dit niet voor een heel boeiend geheel, wat waarschijnlijk een combinatie is van de vrij lullige animaties en het feit dat je soms weinig invloed lijkt te hebben op de actie. De lijn tussen pwnen en in een oogwenk sterven is heel dun, wat soms vrij ergerlijk is. <br/>
De spacebattles zijn gelukkig een stuk interessanter, wat al begint bij het customizen van je sterrenkruiser. Als de gevechten losbarsten zit je al snel op het puntje van je stoel, proberend de shields van je tegenstander uit te schakelen met je energy wapens om vervolgens photon torpedoes op hun smoelen te knallen, terwijl je hard manoeuvreert om je eigen schilden intact te houden. <br/>
Extra tactiek komt in de vorm van de skills die je officieren met zich meebrengen en het managen van je power (verdeel het over je shields of je warp). <br/>
Maar helaas, toen ik uren achter elkaar oneindig veel frigates en fighters naar de tyfus had geschoten en afwisseling in de vorm van een grondmissie maar op zich liet wachten, kon ik ook de ruimteknallerij wel uitkotsen.</p>
<p> </p></div>
<div style="text-align: center"></div>
<div style="text-align: justify">
<p><strong>MMO no no</strong><br/>
Het meest vreemde van Star Trek Online is wel het feit dat je hem prima als een singleplayer game zou kunnen spelen, zonder ook meer één keer ‘Live long and prosper’ tegen een medespeler te hoeven zeggen. <br/>
De modes die je in groepsverband kunt doen, worden niet echt beloond met betere items en vormen weinig tot geen variatie op de gameplay die je ook in je eentje kan doen. <br/>
Er zijn meer MMO-elementen die slecht zijn uitgewerkt: verschillen tussen items zijn moeilijk te bepalen, de drie classes die je kunt kiezen onderscheiden zich nauwelijks van elkaar, omdat je alleen missies afwerkt heeft grinden geen zin en crafting bestaat eigenlijk niet. <br/>
Al snel wil je gewoon weg uit het universum en hoewel dat in het echt vrij lastig is, kan je in STO zo *floppa* op de uitlog-knop drukken. </p>
<p><strong>Conclusie</strong><br/>
Star Trek Online is te repetitief, bevat te veel bugs en te veel slecht uitgewerkte of zelfs ontbrekende MMO-elementen om echt te boeien. Het is een prima plek om je mede-Trekkies te vinden en te lullen over de welgevormde bips van Seven Of Nine, maar niet iedereen wil elk wakend uurtje op een Star Trek Convention doorbrengen.</p></div>
</div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Star Trek Online

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links