
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="fb1f4400-2b48-4983-b755-2f60eb03e479"><p>Twee jaar geleden had EA Sports een flinke kluif aan het overnemen van de UFC game-franchise, dat daarvoor in THQ en Zuffa’s capabele handen lag. Die kluif was zo groot, dat EA Sports een beetje zo’n hond leek die met een 3 meter lang bot in z’n bek door een deuropening van anderhalf meter breed probeert te lopen. De EA Doggy lukte het uiteindelijk om door de ingang te komen, maar niet bepaald op elegante wijze. Dus is <a href="https://pu.nl/artikelen/review/ea-sports-ufc-review/" target="_blank" title="EA Sports UFC - Review">EA Sports UFC</a> een prima, lompe mep-, maar niet zo’n hele goede worstel-game en sowieso een titel die vol zat met bugs. Genoeg ruimte voor verbetering dus, maar voordat ik vertel of ontwikkelaar EA Canada wat met deze ruimte gedaan heeft, eerst ff behandelen wat er NIET beter is geworden…</p><p><br/></p><h3>Nee, UFC 2</h3><p>De Career Mode van de vorige UFC game vond ik bijzonder matig en helaas is die van UFC 2 ook verre van onvergetelijk. Sowieso is het een vrije korte ‘campaign’, want in een uurtje of vijf had ik mijn knokster Lily White omgetoverd tot een Bantamweight kampioen met een Rating van 90. Ze had nog de kans om 1 keer haar titel te verdedigen, daarna verplichtte de Career Mode Lily om te pensioneren. Voor de rest is het klaarstomen van je carrièreknokker voor de UFC-top ook een magere bedoening; verwacht bijvoorbeeld niet meer dan een drietal cutscenetjes om alles context te geven. De bulk van de Career bestaat verder uit een handvol trainings-minigames, een paar Ultimate Team gevechten, misschien een dozijn gewone UFC-battles en wat ‘challenge’-knokpartijtjes tegen moeilijkere tegenstanders waarvoor je aan een aantal specifieke opdrachten moet voldoen. Je verdient gaandeweg nog wat fans en Evolution Points om van je vechter een betere martial artist te maken, maar het voelt allemaal een beetje hol en weinig substantieel.</p><p></p><p>Ook de algehele vormgeving van UFC 2 is niet verbeterd ten opzichte van het vorige deel. Omdat je veel tijd spendeert in menuutjes om modes te kiezen en vechters up te graden, is een soepele, mooie interface geen luxe. Maar UFC 2 stopt z’n functies wederom in grijze, saaie rechthoeken, met lettertypes en logo’s die afgrijselijk gedateerd ogen. Daarbovenop zijn laadtijden regelmatig net even een paar seconden te lang, waarvan het uitpluizen van alle hoeken en gaten die UFC 2 rijk is niet veel plezieriger wordt. Ook is de samenhang tussen de vele, verschillende modes ver te zoeken. Waarom kan je je zelfgemaakte characters wel van je Career naar de nieuwe Ultimate Mode importeren, maar niet andersom? Waarom kan ik geen Quick Fight of Knock Out mode met m’n custom characters doen en waarom –de fuck- kan ik m’n beschikbare moves niet bekijken tijdens een singleplayer-gevecht!? Ik heb wel eens slickere games gespeeld...</p><p></p><h3>Oké, UFC 2!</h3><p>Goed, dat waren wel zo’n beetje alle nadelen, want EA Canada heeft zeker geleerd van in het verleden behaalde resultaten. Zo is UFC 2 bijvoorbeeld een stuk minder buggy en, nog veel belangrijker, de ‘ground game’ is flink verbeterd! Niet dat ze het hele systeem hebben aangepast, hoewel het een en ander vast getweakt is, maar dankzij één simpele toevoeging is het worstelen op de grond een stuk logischer geworden. Je kunt in UFC 2 namelijk zien welke ‘transitions’ (overgangen tussen de vele posities waar de vechters al worstelend op de grond of staand zich in kunnen bevinden) je maakt of gaat maken. Omdat je dezelfde informatie ook van je tegenstander kan zien, is het nu daadwerkelijk mogelijk om tactische zetten te maken en/of te anticiperen op hetgeen de ander doet. Daarmee is het doelloos aan je pook rukken in een wanhopige poging uit ‘full/top mount’ te ontsnappen verleden tijd. Eerlijk is eerlijk, deze verandering is fucking slim van EA Sports en het zorgt ervoor dat de ground game net zo spannend wordt als wanneer beide vechters staand elkaars kop van de romp proberen te schoppen. Dit is misschien wel de grootste triomf van UFC 2, waarvoor \o/</p><p><iframe frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/l3Cg9BlIn6Y" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="425"></iframe></p><p>Een andere verbetering in UFC 2 is een explosieve toename van het aantal modes. Knockout Mode bijvoorbeeld is nieuw en biedt oppervlakkig vermaak voor mensen die ff snel een mede-gamer nokkie willen slaan. Niet mijn ding, maar hey, het is een prima toevoeging. Interessanter vind ik Ultimate Team, iets dat (volgens mij, ik heb geen verstand van voetbalspelletjes) rechtstreeks uit FIFA lijkt te zijn getrokken. In deze modus kan je vijf verschillende knokkers aanmaken die je zowel off- als online ervaring kunt laten verzamelen, om ze vervolgens aan de hand van Card Packs (het nieuwe, digitale crack) up te graden. Deze kaartjes zijn natuurlijk met zowel in-game als écht geld te kopen, iets dat direct in verband staat met het feit dat progressie in Ultimate Team niet bepaald rap is. Want ja, des te meer geduld gamers moeten hebben, des te groter is de kans dat ze in een moment van verstandverbijstering de portemonnee trekken! Maakt verder niet uit, want Ultimate Team maakt het gemis van een indrukwekkende Career Mode voor een deel goed.</p><p><br/></p><h3>Het beste van UFC 2</h3><p>Uiteindelijk, als alles gezegd en gedaan is, valt het meeste plezier in UFC 2 te halen uit het knokken online en tegen iemand die zich fysiek naast je bevindt. En niet alleen -zoals ik al in de intro humble bragde- als je diegene met 19 tegen 4 decimeert, zoals ik met Martin van InsideGamer deed. Want het feit dat hij steeds terugkwam voor meer punishment, maar ook dat ik mezelf regelmatig heb laten afstraffen in Ranked Multiplayer Matches, bewijst dat de gevechten in UFC 2 weer onverminderd spectaculair en bruut zijn. Dit wrikt wederom wel emotie los, vooral van het scheldende soort. Maar goed, een knokpartijtje zonder een beetje agressie… tja, dat is als een tale of the tape zonder Mike Goldberg.</p><p></p><p><em>Wouter speelde UFC 2 op de Xbox One.</em></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


EA Sports UFC 2 – Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links