
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="fc7d1a9a-5c14-4444-9670-f4b14e9054b7"><p style="text-align: justify;"><em>Deze review is speciaal voor PU.nl geschreven. In Power Unlimited magazine nr. 11 (eind oktober in de winkels) staat een totaal andere review van Middle-earth: Shadow of Mordor. Wouter speelde de game op de PS4.</em></p><p style="text-align: justify;">‘Assassin’s Creed meets Batman Arkham in Middle-earth.’ Zo zou je Shadow of Mordor kunnen omschrijven, en dat klinkt natuurlijk als een geschenk van <a href="https://lotr.wikia.com/wiki/Eru_Il%C3%BAvatar" target="_blank" title="Eru">Eru</a>. Maar bovenstaande opmerking mag wel wat genuanceerd worden, want anders plakte ik er een 100 onder en was dit wel een heel korte review. Want hoewel Shadow of Mordor in eerste instantie zeker het gezichtje van <a href="https://tolkiengateway.net/wiki/Arwen" target="_blank" title="Arwen">Arwen Undómiel</a> lijkt te hebben (hoewel je vooral intens lelijke rotsmoelen van orks en aardmannen ziet langskomen), iets dat we meteen al konden zien tijdens de preview-events, is het duistere karakter dat er onder schuilgaat misschien niet voor iedereen weggelegd…</p><p></p><p> </p><h3 style="text-align: justify;">Middle-earth: Shadow of Mordor: Saurons Leger</h3><p style="text-align: justify;">Tijdens de preview-events van Middle-earth: Shadow of Mordor werd voornamelijk de nadruk gelegd op het zogenaamde Nemesis-systeem in het hart van de game. Voor een uitgebreide uitleg van dit ingenieuze idee, verwijs ik je naar <a href="https://pu.nl/artikelen/feature/middle-earth-shadow-of-mordor-het-nemesis-systeem/" target="_blank" title="Het Nemesis-Systeem van Shadow of Mordor">Alie’s feature</a>, maar kort gezegd ben je in deze game bezig een leger orks uit te roeien, om uiteindelijk bij diens leider en de grote antagonist van de game terecht te komen: The Black Hand of Sauron. Het leger bestaat uit fugly aardmannen die verschillende rangen hebben, waaronder constant strubbelingen zijn die de opmaak van het leger veranderen en de macht verschuiven. Daar kan jij invloed op uitoefenen, door lui af te maken en/of te zorgen dat orks die je in je macht hebt steeds hogere posities bemachtigen, om zo uiteindelijk de vijf hoogste officieren -de Black Captains- uit te roeien. Ik dacht in de eerste instantie dat dit een makkie zou zijn, in enkele uren te klaren, want dat was me tijdens een eerste hands-on ook gelukt. Maar gelukkig zat ik er HARD naast. Man, wat kan deze game pittig zijn...</p><p></p><p> </p><h3 style="text-align: justify;">KnokPARTIJEN in Middle-earth: Shadow of Mordor</h3><p style="text-align: justify;">De gameplay van Middle-earth Shadow of Mordor mag dan wel overeenkomsten hebben met Assassin’s Creed (en nog veel meer met de Arkham games), maar de moeilijkheidsgraad staat daar –praise the lawd- mijlenver vandaan. Jazeker, je zou in theorie meteen aan het begin van de game je zinnen kunnen zetten op een Black Captain, een ork met de hoogste rang in Saurons leger, maar dude, dan ben je echt kansloos. Zelfs al maak je eerst de bodyguards van de Black Captain af door aparte missies te doen en leer je al z’n zwaktes, zelfs dan staat je een bijna onmogelijke opdracht te wachten om de ork-papi uit z’n tent te lokken. Mocht je het toch lappen (onmogelijk als je niet op z’n minst een paar tiers van de skilltree unlocked hebt), dan moet je de baas zelf nog afmaken en de kans is dik dat hij een paar monsterlijk lelijke buddies heeft meegenomen.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Jazeker, de combat is, net zoals eerder genoemde AC en Arkham, counter-based en in principe zou je dus elk moeilijk gevecht moeten kunnen winnen door simpelweg te dodgen, te counteren en alleen aan te vallen als je de kans schoon ziet. Maar als er twintig orks om je heen staan, waarvan sommigen een schild hebben, een paar archers van boven je shit geven, een stel speerwerpers vanaf de grond en er ook nog een vrolijk gezelschap hoger gerankte orks bij komen, dan ga je zeker het onderspit delven als ongelevelde Ranger. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=6LyIGnzDWR8" target="_blank" title="Mooie dingen!">En dat vind ik mooie dingen</a>!</p><p></p><p> </p><h3 style="text-align: justify;">Tolkien fronst over Middle-earth: Shadow of Mordor</h3><p style="text-align: justify;">Ik heb me dus een stel ruige, brute battles gehad in deze game! Oioioi… En dat is dan ook vooral waar Shadow of Mordor om draait, wat gelukkig ondersteunt wordt door een intuïtieve besturing waar je met een soepel gemak de bloederigste moves uit tovert. Het enige wat niet helemaal soepel werkt zijn de klauterpartijen, op dat gebied kan WB nog iets leren van Ubi, maar dat is een verwaarloosbar minpunt aangezien je geen enorme, ingewikkelde constructies hoeft te beklimmen. Ook de besturing van de caragors (een soort naakte leeuw uit de hel) laat iets te wensen over, maar het blijft desalniettemin leuk om op zo’n mount chaos te verspreiden onder een meute orks. Hoe je je vijanden ook te lijf gaat, of dat nou met je caragor, zwaard, dolk of boog is, het gevolg is steevast smerige, bloederige, gorey ranzigheid. Want Shadow of Mordor heeft niet alleen een duistere naam, het is ook een pikdonkere, smerige game.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Wil je dat wel als je een LoTR-based titel in huis haalt? Wil je constant in het van zonlicht beroofde Mordor ronddwalen, gedomineerd door letterlijk de meest onooglijke monsters die je ooit in een game hebt gezien, wetende dat ergens anders in deze wereld de zonnige, heppiedepeppie, door vrolijke halflings bewoonde Shire te vinden is? Wil je constant aan het vechten zijn, of dat nou middels stealth is of gewoon lompe hakkerij, terwijl The Lord of the Rings-franchise om veel meer dan dat gaat? Want laten we wel wezen, deze wereld is vooral heel metal, terwijl Tolkien meer een hippie was dan iemand die de moshpit zou betreden. Ik vind het echt prima, trouwens, want ik kan een beetje darkness wel waarderen, maar ik denk niet dat een LotR-fan deze game blind moet aanschaffen zonder deze alinea gelezen te hebben. Middle-earth gaat om licht versus duister, maar Shadow of Mordor legt de nadruk dik op dat laatste.</p><p></p><p> </p><h3 style="text-align: justify;">De grootste verrassing van Middle-earth: Shadow of Mordor</h3><p style="text-align: justify;">De game gaat dus om knokken, om het uitmoorden van een leger aan buttugly, random gegeneerde (maar, bijzonder genoeg, nooit heel erg op elkaar lijkende en fantastisch ogende) aardmannen in het duistere Mordor. Niet voor niets legde Warner Bros. tijdens hun marketing van Shadow of Mordor zo erg de nadruk op het Nemesis-systeem, want dat is zeker de spil van het geheel, waardoor het leek of de game een diepe put van Isengard zou hebben in plaats van een verhaal. Maar gelukkig kent Middle-earth: Shadow of Mordor een meer dan aardige vertelling, met in het bijzonder een bizar erg sterk begin. Hierin wordt op geslaagde wijze een tutorial vermengd met flashbacks van hoofdpersonage Talion, waaruit naar voren komt waarom hij zo pissed off is op aardmannen, Uruks, orks en ander ranzig tuig uit Mordor.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Door de game heen kom je er bovendien achter waarom Talions (ingesproken door onze goede buddy <a href="https://www.imdb.com/name/nm1684869/?ref_=nv_sr_1" target="_blank" title="Troy Baker">Troy Baker</a>) lot verwikkeld is met een geestverschijning, een Wraith, die hem bijzondere krachten geeft maar ook een zeer boeiend achtergrondverhaal blijkt te hebben. Alles heeft op slimme wijze raakvlakken met The Lord of the Rings, kent zelfs de nodige humor en een paar bloedmooie CGI-cutscenes, die overigens gelukkig geen Hideo Kojima-lengte of –frequentie hebben. De Story Missions zijn dan ook vooral ter ondersteuning van het Nemesis-systeem, wat overigens ook bewonderingswaardig slim gedaan is, want nooit heb je het idee dat de narratieve gebeurtenissen verwaarloosbaar zijn. Het is dan ook een aangename verrassing dat het uitmoorden van Saurons leger niet volledig verhaalloos gebeurt en dat ontwikkelaar Monolith het hele Middle-earth niet alleen als een setting gebruikt, maar als een… eh, ‘opportunity’ om vette shit te doen.</p><p></p><p> </p><h3 style="text-align: justify;">Koop een kaartje voor de Mordor-trein</h3><p style="text-align: justify;">Stel je jezelf in op een duistere actiegame, niet zozeer op een avontuur in Midden-aarde, dan zal je cirkeltjes dansen van blijdschap met het Shadow of Mordor-doosje in de lucht geheven. Ja, de gameplay is bijna rechtstreeks uit Arkham overgenomen, inclusief de knoppen-layout, en je zult weinig meer doen dan knokken, sneaken en rondrennen. Maar wat M:SoM doet, doet het fucking goed, omdat alle elementen op ingenieuze wijze in elkaar grijpen. De skills die je unlockt zal je echt nodig hebben om later de brutere orks mee aan kunnen te pakken en zijn ook daadwerkelijk stuk voor stuk waardige moves die echt gaat gebruiken, in plaats van een extra combootje die je misschien af en toe per ongeluk intikt. Er zijn boeiende collectibles die goede beloningen bieden en er zit zelfs een zooi lore waarvan een hoop door Monolith zelf toegevoegd is. Daarnaast is Mordor als setting een ellendige, sinistere plek waarvan je je kan voorstellen dat Frodo en Sam er jankend door in elkaars korte armpjes zijn gekropen. Talion kan gelukkig wat beter van zichzelf afslaan, hoewel… Middle-earth: Survival in Mordor, een horrorgame waarin je een hobbit onder de knoppen neemt om in dit helse woord te moeten overleven? De gameplay rechtstreeks van een andere WB-game, Dying Light? Of een Urak Hai fighter met de gameplay van Injustice: Gods Among Us? Laten we vooral doortuffen op deze Mordor-train!</p><p></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Middle-earth: Shadow of Mordor – Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links