
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="a0800ecf-0a3a-4cb6-8aef-a2012b34b2e5"><p>Yooka-Laylee is precies wat ik ervan had gehoopt. En eigenlijk komt dat vooral omdat de game vrijwel exact hetzelfde doet als Banjo-Kazooie. Het felle, primaire kleurenpallet is identiek, je speelt weer met twee aan elkaar vastgeplakte hoofdpersonen en ook Yooka-Laylee zit weer vol collectibles. Alsof je een tijdmachine terug naar 1998 pakt.</p><p class="tekst"></p><h3 class="tussenkop">Huilie-huilie</h3><p class="tekst">'Maar Graddus', hoor ik je vragen, 'als Yooka-Laylee echt zoveel op Banjo-Kazooie lijkt, is het toch stiekem gewoon een goedkope soort van remake?'. Tja, daar kan ik, buiten het woord 'goedkoop', weinig tegenin brengen.</p><p class="tekst">Maar is dat erg? Hoeveel platformgames zijn er sinds Banjo-Kazooie immers verschenen die ook maar een béétje aan die kwaliteit konden tippen? Sure, we hadden de verschillende Mario's, maar buiten een enkele Donkey Kong of Rayman is het platformaanbod de laatste jaren toch vooral huilie-huilie geblazen.</p><p class="tekst"><iframe frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/R57JwzXartU" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="425"></iframe></p><p class="tekst">Daarnaast kent de game weldegelijk nieuwe elementen. De werelden bijvoorbeeld zijn veel groter dan die in Banjo-Kazooie, en je komt nu wél voortdurend iets tegen om te doen (puzzels, minigames, nieuwe moves). En anders is er altijd nog Rextro de dinosaurus, die met zijn rondreizende retro-arcade voor heel wat extra uurtjes vermaak zorgt.</p><p class="tekst">Een andere toffe toevoeging is dat je de levels kunt uitbreiden; denk daarbij aan een bouwwerk waar eerst nog geen trap aan vastzat maar nu wel, waardoor je ook op het dak kunt komen. Iets wat de boel fris houdt en de herspeelbaarheid ten goede komt.</p><p class="tekst"></p><h3 class="tussenkop">Behoorlijk Triple A</h3><p class="tekst">Voor een Kickstarterproject voelt en oogt Yooka-Laylee behoorlijk Triple A. De werelden zijn groot en gedetailleerd, de besturing strak, alles draait steady, 60 frames per seconde op PC en 30fps op Xbox One, PlayStation 4 en Nintendo Switch en de camera werkt prima mee.</p><p class="tekst">Wat dat betreft merk je dat Yooka-Laylee gemaakt is door kenners. Liefhebbers eigenlijk, die hun sporen hebben verdiend in de golden-age van platforming en het genre nu naar de tegenwoordige tijd willen brengen, al blijft vooral de nostalgische herkenbaarheid, zoals in die typisch Britse humor, het ‘m doen voor mij.</p><p class="tekst"></p><p class="tekst">Ja, ik word gewoon blij van deze game. Ik moet lachen om het knorrige stemmetje van het varken Sir Scoffsalot, droom 's nachts over de kleurrijke werelden, en als ik de game eenmaal weer heb opgestart, neurie ik mee met de aanstekelijke deuntjes. Precies waar ik een jaar of twintig op heb gewacht.</p><p class="tekst">Toen ik 15 was, speelde ik Banjo-Kazooie. Nu ik 34 ben, speel ik Yooka-Laylee. Grappig hoe weinig er eigenlijk veranderd is.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Review - Yooka-Laylee

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links