
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="96193211-fd01-45b0-aec0-bb04f6a13923"><p style="text-align: justify;"><em>Deze review is exclusief voor PU.nl geschreven. Jan, Florian en Wouter speelden de game op de PS4.</em></p><h3 style="text-align: justify;">Jan over de Watch Dogs singleplayer campaign! Yeah!</h3><p style="text-align: justify;">Aiden Pearce is een getergd man. Niet zo vreemd; door zijn gehack heeft indirect een kind het leven gelaten en ja, zoiets draag je met je mee. En ja, zoiets vraagt om wraak, al draaft Aiden wel een beetje door. Je speelt in Watch Dogs dus in principe een good guy, maar wel een redelijk verknipte. Eentje die wel erg ver gaat in het schoonvegen van Chicago. Dat is mooi om te zien want het geeft Aiden tegelijkertijd de nodige diepgang. Toch had zijn worsteling wel wat meer mogen worden uitgemeten. Tegelijkertijd is het heerlijk om Aiden te zíjn. Je voelt je oppermachtig al hackend en info verzamelend. Kortom, ik heb me uitstekend vermaakt met Watch Dogs en de story campaign duurt gemakkelijk 20 à 30 uur. Maar je moet wel een hele sterke jongen zijn om je niet te laten verleiden door de tal van minigames en zijmissies die nog eens tientallen uren gameplay voorschotelen. </p><p style="text-align: justify;">Toch is Watch Dogs niet helemaal zonder problemen. Zo zal het niemand ontgaan zijn dat de graphics een downgrade hebben gekregen. Zet de PS4-versie naast InFamous: Second Son en die laatste wint qua looks met gemak. Toch leeft het Chicago van Watch Dogs absoluut en hebben we nog steeds te maken met een prima ogende game, zeker voor de volle free-roamer die het is. Soms zou je echter willen dat het wat meer next-gennerig was. Gameplay-technisch ontkomt Watch Dogs er niet aan voortdurend te citeren uit ander Ubisoft-werk. De Borgia Towers (AC)/radiotorens (Far Cry 3) zijn hier de ctOS servers die je moet hacken. Het free running / parcour komt natuurlijk rechtstreeks uit AC. Het stoeien met camera’s en gadgets lijkt weer erg op Splinter Cell en de combat, wat overigens perfect voelt en speelt, beter (!) dan in welke sandbox game dan ook, doet weer denken aan Ghost Recon. Is dat erg? Niet echt, maar het zorgt er wel voor dat je niet het gevoel hebt een compleet baanbrekende titel te spelen.</p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">De game wordt gaandeweg moeilijker in de Campaign, waardoor Aiden met name in het begin wat overpowered voelt. Je komt makkelijk aan geld waardoor de dikste wapens en bolides binnen no time de jouwe zijn. Ook strooit de game met skill points alsof het pepernoten zijn, maar aan de andere kant mogen we al blij zijn met een skilltree in een sandbox game. Bovendien wordt de tegenstand al in ACT II taaier, flink taaier. De AI van de vijanden, guards, bendeleden en politie is dan ook indrukwekkend. Geen domme schietschijven maar hardnekkige pitbulls die slim gebruik maken van de omgeving, omtrekkende bewegingen maken en je tactisch in het nauw drijven. Gelukkig kun je al hackend – op afstand – veel van die dreiging teniet doen. En gelukkig biedt dat tijdloos vermaak. Watch Dogs is dan ook een meer dan prima game die, zeker grafisch, een tikje overhyped is, maar absoluut topvermaak biedt. Een nieuwe franchise is geboren en ik kan niet wachten wat Ubisoft allemaal gaat doen met de serie de komende jaren. Hopelijk ietsje minder leentjebuur spelen bij haar eigen portfolio.</p><p style="text-align: justify;"><strong>Favoriete sidemission:</strong> <a href="https://www.youtube.com/watch?v=XO8RQ20_TKQ" target="_blank" title="Schaken in Watch Dogs">Gewoon een vol potje schaken</a><br/><strong>Favoriete nummer:</strong> <a href="https://www.youtube.com/watch?v=oG6lTQNW04I&amp;feature=kp" target="_blank">Diane Young - Vampire Weekend</a></p><p><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="342" src="//www.youtube.com/embed/e_q-s3QdmU8" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"></iframe></p><p> </p><h3 style="text-align: justify;"><br/>Florian over de Watch Dogs sidemissions! Yay!</h3><p style="text-align: justify;">De eerste paar uur had ik het idee dat Ubisoft de game een beetje had verpest. Het ziet er niet zo mooi uit als je hoopt en hebt gezien in de trailers en ook de besturing is anders dan je gewend bent van sandbox games. Toen ik echter een beetje losliet dat ik hier geen nieuwe GTA aan het spelen ben, ging er ineens een wereld voor me open. En dat komt vooral door de vele, uiteenlopende sidemissions! Het nagemaakte Chicago zit vol met dingen om te ontdekken, die helemaal niets met de main story te maken hebben. Ze variëren van 'steel een auto en breng hem zo net mogelijk naar een bepaald punt', tot 'neem een portie drugs, waardoor je bizar vette virtuele trips meemaakt'. In elke sidemission kan je ook een tijd neerzetten en dat geeft dat vleugje verslaving en adrenaline waar wij gamers elke dag naar snakken. Zo kan je bijvoorbeeld een criminele stoet van auto’s onderscheppen, terwijl de schurken onderweg zijn om stoute dingen te doen. Voordat de bad guys aankomen op de plek des onheils, kan je al ingrijpen door er voor te zorgen dat die gasten nooit op de juiste plek aankomen. Dit doe je door de auto’s in kwestie net zo lang te rammen tot ze het opgeven, of in de fik vliegen, zodat ze geen keuze meer hebben. Daarna mag je iedereen zonder pardon een kogel door z’n harses knallen, behalve de main man, want die moet je in elkaar meppen met je politiestok. Het brengt chaos, maar so much fun dat ik er zelfs na de 20e keer nog een brede glimlach van op m’n gezicht krijg. Het wordt ook steeds moeilijker, tot op het punt dat de boefjes in dikke gepantserde voertuigen rijden die je bijna onmogelijk van de weg af kan drukken. Ik heb me er uren lang kostelijk mee vermaakt!</p><p></p><p style="text-align: justify;">Een minstens zo grote ster van de show is de gigantische hoeveelheid collectables die je in de game kunt vinden. Zo kan je bijvoorbeeld ctOS torens hacken. Als je dit doet, krijg je meer informatie op de map, vergelijkbaar met het synchronisen in de Assassin’s Creed games. De torens zijn gemakkelijk te vinden, maar de weg ernaartoe is af en toe flink zoeken. Je moet bijvoorbeeld een deur zien te openen, maar vaak doe je dat door de verbinding met de deur te hacken. Het geeft een heerlijk voldaan gevoel als je weer zo’n toren aan je phone kunt linken! Tel daar de vele hidden packages bij op, de hotspots in Chicago (vergelijkbaar met het Four Square principe) plus nog véél meer en je begrijpt dat je je ontzettend lang kunt vermaken, zonder ook maar 1 main mission aan te raken.<br/>Het is wel belangrijk dat er ook echt iets te doen is in een grote open wereld game en Watch Dogs levert wat dat betreft meer dan genoeg content. Het is daarmee geen perfecte game geworden, maar het is allemaal wel verdomd vermakelijk verpakt. Ubisoft heeft duidelijk geleerd van de eerste Assassin’s Creed, want in Watch Dogs voelt het absoluut niet repetitief, maar juist uitnodigend om meer sidequests te doen. Precies, zoals het hoort!</p><p style="text-align: justify;"><strong>Favoriete sidemission:</strong> <a href="https://www.youtube.com/watch?v=cH1A5lueKkI" target="_blank" title="Criminal Convoy">Criminal Convoy</a><br/><strong>Favoriete nummer:</strong> <a href="https://www.youtube.com/watch?v=6Z66wVo7uNw" target="_blank">Curtis Mayfield – Move On Up</a></p><p></p><p style="text-align: justify;"> </p><h3 style="text-align: justify;">Wouter over de Watch Dogs online content! Wow!</h3><p style="text-align: justify;">De kans dat Watch Dogs een prima game zou worden met een ernstig geval van het Second Son-syndroom (té weinig content voor een sanbox-titel), leek mij zeer waarschijnlijk. Of dat het verhaal juist tegen zou vallen, of dat de hack-gameplay repetitief zou blijken, dat het teveel op Assassin’s Creed zou lijken of dat het zo vol met bugs zou zitten dat je om de minuut met je haren uit de illusie getrokken werd. De hype was zo groot, de game zo ambitieus, dat het gewoon niet anders kon dat ie zou tegenvallen. Want alleen GTA is opgewassen tegen over-hype… Toch? Nee, blijkbaar niet.</p><p style="text-align: justify;">Het is echt een fucking wonder dat Watch Dogs nog weet te verrassen na die vulkaanuitbarsting van een media-offensief dat Ubi op ons unleashte. Maar toen ik door de straten scheurde in een Carmageddon-achtige Digital Trip, waarbij ik honderden demonen onder mijn wielen verbrijzelde, kon je me absoluut wel even "Eh, WOW?" horen fluisteren. Ook had ik nooit gedacht dat een bijna Saints Row-stijl ‘vernietig ALLES’- missie, waarin je een Spider Tank bestuurt zo leuk zou zijn! De tank heeft bizar indrukwekkende physics (ziet hem eens over de hoek van een flatgebouw lopen!) waarvoor je zelfs upgrades kan unlocken. Een parkour sidemission waarin je klimmend en klauterend muntjes moet verzamelen? Verslavend, gek! Watch Dogs weet zelfs scháken interessant te maken, door dit eeuwenoude spel te transformeren tot een aantal even slimme, als simpele mini-games. Hoewel je ook gewoon een vol potje kan doen, mocht je Jan heten. Het eerste wat je eigenlijk moet doen als je Watch Dogs (straks) speelt, is even de Progression Wheel erbij halen. Klik dan door naar de upgrades en je hebt een goed idee hoeveel fun deze game voor je in petto heeft.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Oké, het is niet allemaal even veel lol, want Watch Dogs kent zóveel extra opdrachten, missies en andere toevoegingen, dat er wel iets moet tegenvallen. Zo vind ik het online component niet heel dik of zo. Want als je gehackt wordt door een andere speler - die ergens in de buurt moet zijn, dus voordat de hack de 100% haalt moet je hem uitschakelen-, en je kunt hem niet vinden, dan komt er weinig plezier aan te pas. Eigenlijk is het vooral frustrerend als hij geld of zelfs skill punten(!) van je afjat. Online races zijn best cool, maar wel erg GTA wannabe-achtig en dan zijn er nog wat oerdegelijke modes die veel minder origineel zijn dan wat je in de singleplayer allemaal kan doen. Maar goed, het online-gedeelte is niet meer dan een extraatje die je makkelijk kan negeren.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Watch Dogs valt niet tegen. Ik typ deze woorden zodat ik het zelf ook geloof, want het is een flinke prestatie van Ubisoft. Zelfs de core gameplay, dat eigenlijk het uitschakelen van mannetjes betreft met alle geschenken die Ubi tot je beschikking heeft gesteld. Van stealth, gadgets, een arsenaal aan brute guns en natuurlijk de vele manieren om de omgeving te hacken, blijft ongelooflijk lang plezierig. Voordat je het opneemt tegen een groep bad guys, zal je eerst de omgeving afscannen met camera’s, iedereen in de buurt via een explosief op afstand uitschakelen, dan met stealth nog een paar modderfokkers up-close-and-personal geruisloos neerhalen. En dan, pas dán laat je je kogels gelden. Veel meer dan een gimmick dus, die hackerij.</p><p style="text-align: justify;">Goed, om mijn enthousiasme over deze brute sandbox technothriller even kracht bij te zetten. Hier een gewaagde uitspraak: Ik vind Watch Dogs de meest veelbelovende franchise die Ubisoft op dit moment heeft. Al wordt het akelig lastig om hier een waardig vervolg op te verzinnen en maken…</p><p style="text-align: justify;"><strong>Favoriete sidemission:</strong> <a href="https://www.youtube.com/watch?v=CZlpACo9doY" target="_blank" title="Spider Tank">Spider Tank</a><br/><strong>Favoriete nummer: </strong><a href="%20https://www.youtube.com/watch?v=RACfdjCWuzU" target="_blank" title="Smashing Pumpkins - My Love Is Winter">Smashing Pumpkins - My Love Is Winter</a> (Maar eigenlijk ook <a href="https://www.youtube.com/watch?v=6Z66wVo7uNw" target="_blank">Move On Up</a>)</p><p></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Watch Dogs - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links