Gespeeld: De Nintendo Switch 2 is klaar voor de toekomst
Op de schouders van een reus
Het is overdreven om te stellen dat Nintendo slachtoffer is van eigen succes, maar het valt niet te ontkennen dat de Switch een nieuw tijdperk voor het bedrijf heeft ingeluid. Voor het eerst sinds pakweg de GameCube gaat Nintendo niet op zoek naar innovatie, maar is de nieuwe console – los van een aantal nieuwe trucs – vooral een betere versie van de vorige. Dat is geenszins slecht nieuws: de Nintendo Switch 2 heeft potentie om een weergaloos platform te worden.
Na zo’n vier uur aan demo’s te hebben gespeeld in het prachtige Grand Palais te Parijs, valt vooral op dat de Switch 2 een hoop pijnpunten van de acht jaar oude Nintendo Switch aanpakt. Zo is de huidige Switch nooit een heel robuust apparaat geweest – onze Joy-Cons en analoge sticks zijn door de jaren heen steeds losser gaan zitten – maar de Switch 2 voelt ouderwets stevig in de hand.
Een hele opluchting is dat het apparaat ondanks het grotere scherm (van 6,2 inch op de reguliere en 7 inch op de oled naar 7,9 inch op de Switch 2) en de grotere behuizing vrijwel net zo licht aanvoelt als de eerste. Tegelijkertijd worden die extra centimeters duidelijk beter benut: de behuizing ligt door het rondere ontwerp ergonomischer in de hand en de knoppen en analoge sticks zijn simpelweg een stukje groter.
Dat geldt ook voor de Joy-Cons 2 (of is het Joy-Con 2’s?), die minder priegelig zijn in gebruik. Ze sluiten dankzij een nieuw elektromagnetisch systeem ook veel sneller aan: je houdt ze in de buurt en ze schieten krachtig in het systeem. Zelfs bij het indrukken van de ontkoppelknop moet je nog even flink trekken om ze te verwijderen, dus ze zitten echt stevig vast. En mocht je bang zijn dat je vinger tussen het systeem en de Joy-Con komt: dat is door de manier waarop deze in het systeem klikt vrijwel onmogelijk. In een interview vertellen Takuhiro Dohta (director), Tetsuya Sasaki (lead hardwaredesign) en Kuichi Kawamoto (producer) ons dat de voorgaande Switch aanvankelijk al magnetische Joy-Cons had, dus er is lang over nagedacht.
De muis opnieuw uitgevonden
De Joy-Cons brengen gelijk ook een van de belangrijkste nieuwe eigenschappen van de Switch 2 mee, namelijk de muisfunctie. Onder elk van de Joy-Cons bevindt zich een sensor die fungeert als muis en dankzij het materiaal aan de binnenkant soepel ‘glijdt’. Tijdens het spelen van verschillende games beseffen we pas dat deze nieuwe ‘speelstand’ inderdaad behoorlijk innovatief kan zijn.
Neem Metroid Prime 4: Beyond. In principe is het prima mogelijk om de game met de analoge sticks te spelen en af en toe gebruik te maken van bewegingssensoren om nauwkeuriger te richten, maar een intens baasgevecht bewijst dat het neerzetten van de rechtercontroller je oneindig veel controle over Samus’ blaster geeft. Zeker wanneer je na een dash of sprong een paar seconden hebt om de zwakke plek van de baas te raken, loont het om snel even nauwkeurig met de muis te richten en schieten.
Die flexibiliteit om te schakelen tussen controlemogelijkheden en bijkomende precisie maakt het aantrekkelijk om de muisfunctie even te proberen. Anderzijds is het natuurlijk de vraag in hoeverre de gemiddelde consolegamer die functie gaat gebruiken, want idealiter zit je aan een bureau. Speel je op de bank of onderweg, dan zul je een oppervlakte moeten vinden om de Joy-Con op te bewegen. Nu werkt de sensor ook verrassend goed op onze eigen spijkerbroek – en die van Nintendo, zo melden de ontwikkelaars - maar ideaal is het niet.
De terugkeer van ‘vloeiende’ games
Metroid Prime 4: Beyond is daarnaast het levende bewijs dat de Switch 2 een grafische sprong voorwaarts biedt – de game schittert in 1080p, HDR en 120 frames per seconde tussen de andere titels in Parijs (al is hij uiteindelijk ook in 4k en 60 fps speelbaar). Samus is haarscherp, kleuren zijn diep en actie wordt retesoepel in beeld gebracht. En waar Nintendo normaal gesproken wegblijft van specificaties, valt op dat het bedrijf nu trots meldt dat de Switch 2 in staat is tot dergelijke resoluties en framerates. Dat laatste mag ook wel: enkele van Nintendo’s eigen titels draaiden de laatste jaren niet zo soepel als we van ze gewend waren.
Het is dan ook een verademing om Zelda: Breath of the Wild en met name Tears of the Kingdom in een veel hogere resolutie en framerate te spelen. Beide titels ogen schoner en rustiger in beweging, wat de dynamische spelwereld alleen maar ten goede komt. Zelfs als je het complete Korok Forest in 4K en 60 fps in brand zet – een bekend pijnpunt op de voorgaande Switch – is er geen vuiltje aan de lucht. Deze zogenaamde Switch 2 Editions van de games, waar je voor een nog onbekend bedrag naar kunt upgraden, profiteren verder van verbeterde textures en kortere laadtijden.
Nvidia’s Deep Learning Super Sampling, een effectieve manier om de resolutie van games met behulp van AI te upscalen, speelt daarbij een belangrijke rol. De exacte cijfers is Nintendo ons verschuldigd, maar met name bij third-party-games kun je aan artefacten bij verfijndere elementen, zoals haar van personages, zien dat het beeld wordt opgeschaald. Ook een truc als Variable Refresh Rate, dat tot op zekere hoogte compenseert voor gemiste frames, helpt games op de mobiele hardware overtuigend weer te geven.
Daarbij zie je wel dat de Nintendo Switch 2 niet toereikend is om titels als Cyberpunk 2077 zonder concessies weer te geven, maar de meeste titels draaien meer dan prima. Met zoveel partners die nu staan te springen om hun games op Nintendo’s platform uit te brengen, is dat alleen maar goed nieuws.
Ergens steekt het dat dit eerste model geen oledscherm bevat, aangezien de schermtechniek superieur is aan lcd, maar in de praktijk valt het verschil best mee. Wanneer we onze Switch Oled naast de Switch 2 houden is het duidelijk dat het scherm dankzij HDR 10-ondersteuning in ieder geval diepere kleuren biedt dan verwacht. Spellen als Mario Kart World spatten in handheldvorm daarom werkelijk van het scherm af.
Vraagtekens
Opvallend genoeg konden we niet aan de slag met GameChat, die andere grote nieuwe feature. De functie brengt spelers met een druk op de C-knop in een soort van Discord-gesprek waarbij je elkaars gameplay kunt bekijken en jezelf in beeld kunt brengen. Dat zag er in de Direct nogal onscherp en houterig uit, maar betreft in ieder geval een langverwachte stap voorwaarts voor Nintendo’s onlinefunctionaliteiten. Met klassieke GameCube-titels bij verschijning van de Switch 2 en gratis upgrades naar Switch 2-versies van games poogt het een Nintendo Switch Online-abonnement daarbij aantrekkelijker te maken – en in de toekomst vast ook duurder.
De Switch 2 voelt dus als een veilige evolutie van een razend succesvol product. Uiteraard: de nieuwe muisfunctie overtuigt en belooft een hoop creatieve toepassingen, maar het zijn ditmaal vooral de hardwarematige verbeteringen die Nintendo klaar moeten stomen voor de toekomst. En met nieuwe delen van haar grootste franchises en betere ondersteuning van andere uitgevers in het verschiet is die vast en zeker rooskleurig.
De Nintendo Switch 2 verschijnt op 5 juni en kost 469,99 euro.
