Marvel Rivals valt tegen - Afgelopen Weekend

Het is alweer maandag! Dus de redactie heeft weer laten weten wat ze hebben uitgespookt afgelopen weekend. Veel mensen vatten hun Metaphor-playthrough door, terwijl anderen een stap binnen het Marvel-universum zetten met de nieuwe Marvel Rivals-game. Wat heb jij gedaan afgelopen weekend?

Dunke van Boekel

Het werd me potvolkoffie toch eens tijd: de dag dat ik mijn twaalfjarige Samsung televisie eens een keertje vervang met een échte monitor. Het oude scherm is vervangen met een prachtige monitor van Lenovo, en ik was even vergeten dat het menselijk oog zoveel kleuren kon zien. En dat allemaal met een hoge resolutie? Het is alsof ik herboren ben. En wat ga je spelen als je het meeste uit zo'n aankoop wil halen? Juist, Minecraft. Okay, en Metaphor: ReFantazio, waar ik inmiddels vijf uur in heb zitten. Nog altijd heb ik er bar weinig van gezien, maar ik wil goed mijn tijd nemen voor dit avontuur. Dit spel druipt met stijl en passie, daar moet ik gewoon goed voor kunnen zitten.

Oh ja, en Marvel Rivals is dus uit. Als Marvel-fanaat en een van de laatste Overwatch-fans moest ik me daar wel even aan wagen en dat was... wel geinig? Mijn reactievermogen is sowieso niet al te best, maar de game voelt zo nu en dan net iets te chaotisch. Daarbij is vrijwel ieder personage op een eigen manier 'overpowered', tenzij ik ze onder de knoppen heb, zo blijkt. Afijn, de grafische stijl is een lust voor het oog, de team-up moves zijn erg leuk gevonden en wild rondspringen als Wolverine is eigenlijk al een vorm van plezier op zich. Misschien moet ik gewoon gaan oefenen... Zucht...

Luuc ten Velde

Dit weekend besloot ik me verder te verdiepen in Echo Point Nova. En die aanrader waar Ron mee aan kwam zetten, is tot dusver een schot in de roos. Bewegen door die open wereld voelt zo ontzettend lekker en dat smaakt naar meer. Ook dook ik even in Marvel Rivals voor een paar potjes, maar dat liet ik snel weer vallen. 1000xResist moest namelijk nog gespeeld worden en na twee uur kan ik niet wachten tot ik weer verder kan spelen. Het intrigeert enorm met zo'n mysterieuze wereld ondanks dat de gameplay tot nu toe best wel simplistisch is.

Sander Holsgens

Indiana Jones and the Great Circle! Na het schrijven van de recensie ben ik nog een paar uur doorgegaan – en daar heb ik geen moment spijt van gehad! De vele locaties nodigen uit tot diepgravend archeologisch onderzoek. Maar ik heb ook een paar uur door Vaticaanstad gewandeld om alle schilderijen, beelden en bouwwerken te analyseren. Ik heb geen reisje Rome meer nodig; gametoerisme is al leuk genoeg!

Erik Nusselder

Ik heb Neva uitgespeeld. Misschien de kortste game die ik dit jaar heb gespeeld, maar zeker ook een van de games die me het langste bij zal blijven. Ik zit niet heel vaak met tranen in mijn ogen naar een beeldscherm te turen, maar Neva kreeg het wel voor elkaar. Daar komt bij dat elke omgeving waar je doorheen loopt een kunstwerkje is. Dat wordt vaak symbolisch gezegd, zo van: deze game is echt heel mooi! Maar in dit geval bedoel ik het letterlijk: elke omgeving is een schilderij waar je doorheen mag wandelen. Er zitten echt wat prachtig ontworpen landschappen tussen, hoor. Qua verhaal en metafoor vind ik hem iets minder sterk dan voorloper Gris, maar als totale game is Neva echt behoorlijk indrukwekkend.

Marcel Vroegrijk

Eerder dit jaar verraste ik vriend en vijand door aan te kondigen dat ik een oude game aan het spelen was. En dan ook nog eens een spel dat ik al eens eerder had geprobeerd: Dragon's Dogma. Het moest niet veel gekker worden. En toen werd het nog gekker: ik ben nu twee games door elkaar aan het spelen... Wie ben ik??? Een doorsnee gamer met een normaal functionerend brein? Ik heb inmiddels zo'n 40 uur in Metaphor ReFantazio zitten en ik geniet er nog steeds van. Als je deze game speelt snap je echt niet dat er elders door duizenden mensen tegelijkertijd geploeterd moet worden om miljoenen assets in 4k of hoger te maken, voor stukjes spelwereld die een speler waarschijnlijk niet eens bewust waarneemt. Dan heb ik tien keer liever de world map van Metaphor, die met wat statische maar daarom niet minder prachtige beelden een veel krachtigere indruk achterlaat. Verder Nine Sols, want Metaphor heeft helaas geen parry.

Kamal van de Pol

Na jaren wachten en jaloers toekijken hoe spelers in China al een jaar kunnen spelen is Girls' Frontline 2: Exilium eindelijk uit in de rest van de wereld. Dus ik heb dit hele weekend eigenlijk bijna niks anders gedaan. De game speelt zowel op pc als mobiel als een droom, maar ik heb ook een enorme zwakte voor Turn-Based Tactics dus de bias is er ook wel. Ik ben vooral blij om te zien wat voor een enorme upgrade de game is vergeleken met de originele Girls' Frontline, die eigenlijk amper gameplay heeft. Exilium zit vol met content waar ik hopelijk nog maanden/jaren van kan genieten. Ja, dit is de zoveelste gacha-game.

Joe van Burik

Grote eer: ik mocht Gran Turismo 7 spelen op het grootst mogelijke podium - tijdens de finale van GT World Series, het officiële wereldkampioenschap voor die game, nota bene in Amsterdam. In de Pro-Am-race, waarin je als mediapersoon gekoppeld werd aan een topspeler (in mijn geval Alonso Regalado uit Peru), startten we op de zesde plek van twaalf. Ik kwam helaas niet echt in het ritme en verloor plekken aan wat topcoureurs die tegelijk met mij waren gestart, maar kon de virtuele auto bijna halverwege de twaalf ronden wel heelhuids overdragen aan Alonso, die onze Toyota Supra op P8 naar de eindstreep stuurde. Maar bovenal gaf mogen racen op zo'n letterlijk podium, met bijna duizend mensen in de zaal én kijkers via YouTube, een enorme kick. Des te meer respect heb ik voor de daadwerkelijk topspelers van GT7. Met name onze jonge landgenoot Kaj de Bruin, die gold als grote smaakmaker in de races waarin het wereldkampioenschap beslist werd.

Arthur van Vliet

Ik heb net als Joe Gran Turismo 7 gespeeld, maar dan gewoon thuis, op een tv, onderuitgezakt in een stoel, middelvinger netjes op z’n plek, met als enige publiek de overburen die naar binnen kunnen gluren. Ik heb ze niet horen juichen.

Berend Driessen

Metaphor: ReFantazio blijft maar spannender worden. Twee weken geleden zei ik het ‘einde’ van het verhaal te kunnen zien. Maar tot de dag van vandaag – met bijna 100 uur op de teller - ben ik nog volop in de ban van het fantasieverhaal.

In eerste instantie had ik geen hoge verwachting van de spin-off van Atlus. Maar durf ik nu met zekerheid te zeggen dat dit spel een ijzersterke identiteit heeft neergezet en het op sommige vlakken zelfs beter presteert dan de Persona-reeks. Nu ik er zo over nadenk: Persona is ooit gestart als een spin-off van de Megami Tensei-franchise. De kans bestaat dus dat deze game meer gaat voortbrengen in de toekomst.

Tom Kauwenberg

De gesloten bèta van Descenders Next is sinds vorige week van start gegaan, dus natuurlijk ben ik daar even ingedoken tijdens het weekend. Als liefhebber van het eerste Descenders is het mooi om te zien dat RageSquid doorzet met roguelike extreme sporten, al zat de Nederlandse studio duidelijk steviger in het zadel met de bergfietsen. De nieuwe snow- en mountainboards besturen behoorlijk glibberig en de physics zijn yanky. Pure adrenaline maakt nu vaak plaats voor een bak frustratie. Wat mij betreft mag er nog even gesleuteld worden aan een plezierig board-gevoel, eer Descenders Next richting early access dendert.