Super Mario Party Jamboree is niet wat we hadden verwacht - Afgelopen Weekend

Maandag is weer aangebroken, en dat betekent dat we weer een rondje redactie doen om te kijken wat iedereen heeft uitgespookt afgelopen weekend. Sommigen zijn lekker partygames gaan spelen, terwijl anderen tegen muren aan zijn gerend. Wat heb jij gedaan dit weekend?

Joe van Burik

Super Mario Party Jamboree kwam vlak voor het weekend uit, dus verzamelde ik een stel collega's van de BNR-gamepodcast om 'm aan de tand te voelen. En dat viel eerlijk gezegd een beetje tegen: dit achttiende deel heeft nog altijd een hoog Playmobil-gehalte, met stijve mechanics en geen bijster indrukwekkende art style. We hebben echt wel lol gehad, maar in een tijdperk waarin games als Rocket League, Fall Guys en - gelukkig ook nog altijd - Mario Kart als dé partygames gelden, voelt Mario's feestje gewoon achterhaald. We hopen op een revolutie voor de franchise - en wellicht gaat zoiets over niet al te lange tijd komen, gezien de actuele geluiden die doorsijpelen rond Nintendo's Switch Online: Playtest Program...

Jacco Peek

Ik was even vergeten hoe leuk lasergamen is, zo’n twintig jaar geleden was immers de laatste keer. Voor m’n gevoel was het toen nog een stuk minder geavanceerd, al kan het zijn dat ik er als klein jochie gewoon slecht in was. Jarenlange ervaring met Call of Duty had me voorbereid op dit moment, dus het ging een stuk beter. Wel hadden ze á la Looney Toones zwarte doorgangen op muren getekend en ben ik er vól tegenaan gerend.

Ook ging ik verder met Silent Hill 2, dat me nog niet helemaal heeft overtuigd. Zoals ik vorige week al zei doet het me erg denken aan de Resident Evil-remakes – je kamt een gebouw uit op zoek naar sleutels, knoppen of andere dingen om doorgangen te openen en knalt wat monsters neer. Maar het mysterieuze verhaal komt langzaam op gang, dus ik heb er vertrouwen in. Tot slot speelde ik ook nog een potje Super Mario Party Jamboree, en dat ging zoals je verwacht.

Erik Nusselder

Ik heb de eerste twee hoofdstukken van Life is Strange: Double Exposure gespeeld, want die waren al beschikbaar voor iedereen met de Deluxe Edition (of een reviewcode). Ik durf er nog niet al te veel over te zeggen voordat ik mijn recensie ga schrijven, want ik weet eerlijk gezegd nog niet zo goed hoe ik me erover voel. Deck Nine brengt hoofdpersoon Max uit het eerste deel na tien jaar terug, vermoedelijk om fans van het origineel aan te spreken, maar maakt daarna keuzes waar vrijwel geen enkele fan blij mee zal zijn. Maar goed, ik ben een grote jongen, ik heb me er overheen gezet, en inmiddels ben ik zeer benieuwd waar dit verhaal heen gaat, want intrigerend is het zeker.

Dunke van Boekel

Misschien voelen een aantal mensen zich nu een beetje oud, maar ken je dat gevoel wanneer je een grote schoolopdracht inlevert? De verlossing is heerlijk, maar op hetzelfde moment weet ik dan vaak even niet wat ik met mezelf aan moet. Dat 'probleem' ondervond ik dit weekend gelukkig een stuk minder, gezien er een prachtig spelletje geïnstalleerd is waarmee ik aan de haal kon gaan. Meer kan ik daarover nog niet zeggen, maar in ieder geval kon ik dat lege gevoel vullen. Vervolgens ben ik nog even een vreetschuur in gedoken met wat oud-collega's. Zij renden eerder die dag in Amsterdam, dus we hebben dat allemaal wel verdiend.