We speelden Death Stranding in een vliegtuig - Afgelopen Weekend
En een leuk feitje over Blue Prince
We houden ons nog altijd bezig met videogames, dus als dat Death Stranding in het vliegtuig spelen betekent? Het zij zo. Er werd natuurlijk nog veel meer gespeeld door de Gamer.nl-redactie, maar laat ook zeker weten waar jij het afgelopen weekend vermaak uit hebt gehaald.
Arthur van Vliet
De loftuitingen liegen er niet om: Blue Prince zou de nieuwe The Witness zijn, zo’n puzzelgame die maar eens per gamegeneratie langskomt, fantastisch, breinbrekend. Meteen geïnstalleerd afgelopen weekend en ik heb urenlang lopen (ver)dwalen in en om My. Holly. Ik heb er nog weinig over te zeggen, behalve dat het een game is die zich errrrg slecht weg laat leggen. OK, nog één dagje dan.
Luuc ten Velde
Dit weekend stond vooral in het teken van games spelen waarover ik nog niks mag zeggen, maar gelukkig kon ik wat tijd vrijmaken om ook aan Blue Prince te beginnen. Het is één van de weinige games die ik echt samen met m'n vriendin speel en alles bij elkaar puzzelen is een heerlijke manier om de avonden af te sluiten. Nu moeten we er alleen nog een notitieboek bijpakken, waarna een vragende blik mijn kant op werd geschoten. 30 minuten later stond de eerste pagina vol met bevindingen en vochten we om wie de volgende ronde door het huis mocht lopen en wie ging schrijven. Wat een heerlijke game.
Tom Kauwenberg
Deze maand test ik een MSI Claw 8-handheld uit, die ook meteen mee mocht op een korte vakantie voor een vuurdoop. Die joekel van een machine trok vrijwel direct bekijks van mijn buurman in het vliegtuig, maar dat had waarschijnlijk ook te maken met het feit dat ik uitgerekend Death Stranding speelde. Knus bijeengedrukt hebben we saampjes genoten van de al vrij bizarre proloog, terwijl ik soms tevergeefs uit probeerde te leggen dat de bedenker van het spel "gewoon een beetje een aparte dude" is. Geloof niet dat het ooit echt aangekomen is, maar de game draaide verder wel opvallend lekker.
Jacco Peek
Naast Assassin’s Creed Shadows – ben er bijna, maar zal jullie er niet mee vermoeien – dook ik terug in Call of Duty: Warzone. Verdansk is namelijk terug, de eerste map uit de game waar ik tijdens covid honderden uren in stopte. Dat voelt natuurlijk als thuiskomen, maar het deed me ook beseffen hoe het online game voor me heeft veranderd. Normaal gesproken nam ik nooit de moeite om met anderen af te spreken of überhaupt samen online te spelen, maar destijds was er op zaterdagavond weinig anders te doen. Ik en mijn twee maten waren ondanks vijftien jaar CoD-ervaring de slechtste Warzone-spelers van Europa, maar ik heb zelden zo hard gelachen tijdens het spelen van een game.
Het voelt dus tegelijkertijd een beetje gek om zonder m’n squad terug te zijn in Verdansk. Ons huis – dat niet eens een naam heeft – staat er nog, en is nog steeds de beste plek om te landen. Het is nu een kwestie van de meta uitzoeken, warmdraaien en als echte veteranen terug te keren.
Marcel Vroegrijk
In tegenstelling tot bijna alle andere mensen hier ben ik nog niet aan Blue Prince begonnen. Ik heb een andere roguelite gespeeld waarbij je iedere run weer een andere route aflegt en je je ondertussen afvraagt wat er toch in hemelsnaam aan de hand is: Super Mario Party Jamboree. Het potje duurde zowel tien beurten als tien jaar, hoe kan dat toch? Ik ga nog eens een stuk schrijven over hoe de 'spelregels' van Mario Party een perfecte analogie zijn voor het kapitalisme, maar dat hou je van me tegoed. Ik heb niet gewonnen overigens, Mario Party kent enkel verliezers.
Sander Hölsgens
Final Fantasy IX! Er zijn sterke geruchten dat de game binnenkort een remake krijgt. Dus het is precies het juiste moment om de oorspronkelijke versie op te starten. Ik heb de game nog niet eerder gespeeld, maar om de een of andere reden lag er naast een originele PSX-versie ook nog een guide te verstoffen. Het is alsof ik weer helemaal terug in de jaren 2000 ben.
Ron Vorstermans
Ik speel Blue Prince. Wist je dat die naam een verwijzing is naar blueprints? Ik wel, maar wel pas na tien uur spelen. Misschien begrijp je nu hoe zwaar ik het heb tijdens het spelen van Blue Prince.
Dunke van Boekel
Ja, sommigen kunnen het niet meer aanzien, maar ik ben nog altijd een onderdeel van de Marvel-machine. De aankomende Thunderbolts*-film houdt me dan ook goed bezig deze maand, ondanks dat ik maar weinig van het team in de comics heb gelezen. Daar is dus een begin aan gemaakt, en ik verdiepte me ook wat meer in de antagonist van de film: The Sentry. Een fascinerend concept, van "de eerste superheld" ooit die door de wereld wordt vergeten en langzaamaan weer terugkomt. Daar zit potentie in waarvan ik hoop dat Marvel het benut. Verder speelde ik een paar potjes Mario Kart en kon m'n arme broertje maar niet van me winnen in Super Smash Bros Ultimate en de Duel Mode van The Force Unleashed. One day, buddy. One day.
