Mario Kart Double Dash is te moeilijk - Afgelopen Weekend

Terwijl de temperatuur alsmaar oploopt blikken de redacteuren van Gamer terug op het weekend, en wat ze zoal hebben gespeeld of hebben gedaan. Wat heb jij in het afgelopen weekend gespeeld, gekeken en/of gelezen?

Jacco Peek

Dit weekend zaten we in een hutje op de hei, dus normaal wordt er dan niet zoveel gegamed. Maar, niet is minder waar: dankzij een strak vastgetapet laken en een beamer zaten we binnen een mum van tijd de Mario Karten en Super Smashen in de natuur! Daarbij merk je wel hoe die franchises zijn veranderd: Double Dash voelt zó anders dan dan Mario Kart 8 dat ik er niets meer van kon. Hetzelfde geldt voor Melee, waar behoorlijk wat ego’s zijn gesloopt. Ach ja, hoort erbij.

Erik Nusselder

Ik heb afgelopen weekend aardig wat uurtjes gestopt in Flintlock: The Siege of Dawn. Ik vind het een verrassend leuke souls-achtige, al is het duidelijk geen fantastische game. Het sprokkelt wat ideeën van andere games bij elkaar en stopt ze in een generieke wereld met matig verhaal, maar de combat is aardig vloeiend met bevredigende combo's tussen je bijl en je geweer. Soms heb je als gamer gewoon behoefte aan een 7tje om lekker doorheen te klappen, en Flintlock raakt bij mij op dit moment de goeie snaar.

©GMRimport

Dunke van Boekel

Sinds zaterdag ben ik geen tiener meer, en dat is kleinschalig gevierd met mijn zusje en haar vriend. Naast lekker eten zijn we ook een uurtje een arcade in gedoken, waar ze hele vette Marvel-flipperkasten hebben staan - ik ben snel gelukkig. Heel veel meer heb ik dit weekend niet gespeeld, maar ik ben wel begonnen aan het lezen van No Longer Human, die ik heb gekregen. Na twee weken afwezig te zijn geweest kon ik gisteren ook weer aansluiten bij D&D, waar we nu bezig zijn met een soort zij-verhaal van de hoofdcampagne met nieuwe personages.

Daarvoor speel ik als Ji'rah de Tiefling Sorcerer, en misschien wel de grootste people pleaser ooit. Normaliter speel ik niet echt personages die zich focussen op magie - zwaarden zijn gewoon te cool - maar er is alweer drama gaande. In het gedeelte van de wereld dat we momenteel doorkruisen is magie namelijk verboden, en Ji'rah is nu oog in oog gekomen met de man die haar op jonge leeftijd uit haar dorp heeft weggejaagd. Spanning en sensatie.

Arthur van Vliet

Los van een snelle race in Gran Turismo 7 hier en daar ben ik weinig aan gamen toegekomen. Wél ben ik afgelopen weekend druk geweest met het plannen van m’n reis naar Japan, m’n eerste! Ik weet wel ongeveer waar ik moet zijn voor de basic gamedingen in Tokio, maar wie nog sicke tips heeft: gooi ze op mij!

Tom Kauwenberg

Dit weekend werd er weer meer gewerkt en geklust dan gegamed, maar het kluswerk voelde juist heel gamer-ig. Mijn kantoorruimte is inmiddels gereed (genoeg) voor wat productfotografie, dus ik heb meteen twee joekels van rgb-studiolampen geïnstalleerd. Het wordt nog even experimenteren met de plaatsing en lichtintensiteit, maar mijn werkplekje kan nu in één klap transformeren tot een loeifel rgb-gamerhol. De eerste resultaten van fotografie met de nieuwe 'lempkes' kun je deze week trouwens ook in de review van de ROG Ally X terugzien.

Tijn Kranen

Dit weekend ben ik begonnen aan mijn eerste FromSoftware-game: Elden Ring. De grote onzekerheid waarmee ik dingen doe en ontdek die iedereen al lijkt te kunnen, voelt echt als een soort ontmaagding. Het is daardoor extra ironisch dat werkelijk de eerste NPC die je ziet, je helemaal afbrandt omdat je ‘maidenless’ bent. De hoeveelheid verwondering die ik voel terwijl ik voor het eerst deze wereld ontdek is gigantisch. Ik heb nog geen idee wat er op mijn pad gaat komen, wat een beetje voelt zoals Breath of the Wild - behalve dat je honderden keren gaat sterven. Death of the Wild, is het dus meer.

©GMRimport

Dwayne Vrancken

Na maanden alleen maar Elden Ring spelen (lees: mezelf dwangmatig met zweepjes op de rug slaan) is het tijd voor iets anders. Enter Kingdom Come Deliverance. Het klikt na dit weekend, waarin ik zo’n zes uur pompte in de Middeleeuwse rpg. Het is een heerlijk spel met diepgaande spelmechanieken en bijzondere aandacht voor de historie. Het is bovendien een tandje terug op vele aspecten ten opzichte van Elden Ring. Ik kan de wereld wat rustiger in me opnemen.

Focussen op gesprekken, zelf kiezen waarin ik me wil verdiepen en het personage maken dat ik zelf wil. Ik heb ook begrepen dat er een deel twee aankomt, dus dat stemt me na dit weekend alleen maar meer gelukkig. Eén punt waar ik werkelijk gek van wordt op PS5: lockpicking is een nachtmerrie. Wie verantwoordelijk is bij Warhorse Studios voor het omzetten van deze mechaniek van pc naar console, foei! En voor nu hang ik maar zo weinig mogelijk de dief uit.