Baldur’s Gate 3 geeft eigen slinger aan Dungeons & Dragons
Baldur’s Gate is één van die titels die onmiddellijk fijne herinneringen aan lange avonden questen in een lekker traditionele fantasywereld oproept. Dat er nu eindelijk een derde deel op stapel staat, is daarom reden tot vreugde. Maar kan Larian Studios de hooggespannen verwachtingen waarmaken?
De versie van Baldur’s Gate 3 die we voor deze hands-on speelden is nog in early access. Dat bekent dat lang niet de hele game beschikbaar is en er nog een boel bugs in zitten. Dat werd snel al duidelijk, met vijanden die na hun overlijden opeens in een rare polygonale puinhoop veranderden tijdens het gevecht. Ook bleef het scherm een aantal maal zwart (maar wel met geluid) na het opstarten. Early access is in dit geval dus geen marketingterm voor ‘vroeg spelen’. De game is op veel fronten nog behoorlijk gammel.
Maar zelfs in deze vroege toestand is zichtbaar hoeveel liefde erin is gestoken, vooral omdat dit een nieuwe en eigen interpretatie is van de klassieke Dungeons and Dragons-setting. Laat namelijk één ding duidelijk zijn: Baldur’s Gate 3 is géén Bioware-game. Want hoewel de naam voor veel gamers is verbonden met de eens zo illustere rpg-studio, is het de Belgische ontwikkelaar Larian die nu aan het roer staat. Dat merk je vanaf de eerste minuten.
©GMRimport
Ieeeeuw!
Het openingsfilmpje is één en al ‘bodyhorror’, als er glibberige parasitaire wormen met heel veel tanden in de ogen van vastgebonden slachtoffers kruipen.
Ook jijzelf staat een dergelijke besmetting te wachten, want je begint als gevangene aan boord van een semi-levend interdimensionaal schip, bevolkt door octopusachtige mind-flayers en hersenen-op-pootjes. Het bloed en het pus lijkt tijdens de introductie van het scherm te spatten, terwijl je probeert te ontsnappen, de eerste gevechten overleeft en probeert je weg te vinden door de vlezige gangen.
Ja, dit is allemaal erg old-skool Dungeons and Dragons en komt qua sfeer heel erg in de buurt van de oorspronkelijke D&D-campagnes, die zelf al niet vies waren van een flinke scheut Lovecraft en gotische horror. Na dat eerste uur kalmeert de sfeer wat en kun je wat meer op je gemak (en zonder overal bloed en ingewanden) het avontuur instappen, waarbij periodes van verkennen en gesprekken met personages worden afgewisseld met turn-based gevechten.
©GMRimport
Simulatie
Het is niet alleen de eigen interpretatie van de Baldur’s Gate-setting die deze game onderscheidt van zijn voorgangers. Het spel zelf speelt veel meer als een ‘simulatie’ dan BioWare-rpg’s ooit deden. En daarin is ook heel duidelijk de hand van het Larian-team heel duidelijk aanwezig.
Larian’s vorige grote projecten, Divinity: Original Sin 1 en 2, waren ook al heel duidelijk spellen die draaiden om het simuleren van rollenspelregels, om de wereld tegelijk realistisch en onvoorspelbaar te maken. Met een vuurspreuk kan je daarin bijvoorbeeld olie op de grond in de fik steken, waardoor vaten ontploffen, waardoor je vijanden (en per ongeluk vrienden) beschadigt.
Baldur’s Gate 3 maakt op dezelfde manier gebruik van de omgeving, waarbij je niet alleen spreuken en andere vaardigheden inzet om puzzels op te lossen en gevechten door te komen, maar ook de zwaartekracht zelf kan benutten. Door bijvoorbeeld nietsvermoedende vijanden te besluipen en ze in een ravijn te duwen. Alle verbonden systemen leunen nog steeds heel zwaar op de officiële D&D spelregels, nog meer dan de oorspronkelijke delen. Dat is uiteraard voor een deel te danken aan betere hardware, maar ook door het eerder genoemde verschil in visie. Net zoals de Divinity-games voelt Baldur’s Gate 3 in zekere zin als een hommage aan de klassieke westerse pc-rpg’s die ouderwets voelt maar modern speelt.
©GMRimport
Keuzes
Baldur’s Gate 3 voelt ook nog meer als een rollenspel waarbij je keuzes die het verhaal bepalen, zonder dat meteen duidelijk is wat de gevolgen zijn. De interessantste situaties zijn namelijk niet zwart-wit en er is geen kunstmatige ‘karmameter’ die aangeeft of je ‘slecht’ of ‘goed’ bent. Er zijn vooral keuzes met gevolgen: is de persoon die je ontmoet een potentiële metgezel of eindigt de relatie hier en nu met bloedvergieten? En wat betekent het later in het verhaal als je een persoon juist wel of juist niet hebt gered? Tja, het zal voor rpg-fans allemaal bekende kost zijn, en tot op zekere hoogte is het dat ook wel. D&D is de voorvader van alle moderne rpg’s, dus het zal niemand verbazen dat er heel veel bekende elementen passeren.
De kracht zit hem uiteindelijk in de uitwerking, en hoe goed Larian daarin slaagt is nu nog niet te zeggen. Zoals gezegd is de game nog niet af. De stad waar het spel zijn naam aan dankt is nog niet eens toegankelijk. Ook zijn er te veel grote en kleine bugs om nu al zeker te zijn dat het eindproduct een stabiele ervaring wordt. Gezien de kwaliteit van de Divinity-games zou dat echter geen groot gevaar moeten zijn.
©GMRimport
Vraag
Het blijft wel de vraag of dit het juiste moment is om de game al te spelen, want een rpg leent zich eigenlijk niet zo goed voor early access. Waar een sim zoals bijvoorbeeld Kerbal Space Program heel goed tot zijn recht komt, omdat het toch vooral om de spelsystemen gaat, is het spelen van een onvoltooide rpg meer als het lezen van een half boek. Dat is een keuze die je wel duidelijk van tevoren moet maken. Juist een rpg verliest een deel van zijn magie als je je door bugs en half voltooide scènes heen werkt. Je moet het echt leuk vinden om actief deel te nemen aan het ontwikkelen van het spel en in zekere zin betaal je voor het privilege om bèta-tester te zijn.
Voor wie zich vooral echt wil verliezen in een lekkere lange klassieke rpg is het wellicht dus een beter idee om te wachten tot het spel echt af is. En volgens de website kan dat helaas nog wel een jaar duren…
Baldur’s Gate 3 is nu in early access verkrijgbaar op Steam en Google Stadia.
