Gespeeld: Little Nightmares 3 is samen minder eng

Het is alweer vier jaar geleden sinds Bandai Namco’s horror-, platform- en puzzelgame Little Nightmares 2 verscheen, dus het is hoog tijd voor een vervolg. De twist? Ditmaal kun je samen met een vriend of vriendin uit de klauwen van gigantische gruwelen ontsnappen, en dat werkt in de praktijk best goed.

Ik ben een beste schijterd als het gaat om horrorgames, maar Little Nightmares heeft een speciaal plekje in m’n hart. Little Nightmares en diens vervolg waren geen doorsnee platformers, maar meer ‘beklemmende nachtmerries’ in de vorm van een videogame. Je speelt geen stoere held die met wapens zwaait, maar een klein en kwetsbaar kind dat door een groteske, sprookjesachtige wereld vol verknipte figuren moet sluipen. Het zijn ook puzzel-platformers waarin je vooral moet overleven door slim gebruik te maken van je omgeving: sluipen, klimmen en rennen. Het verhaal wordt daarnaast nauwelijks uitgelegd, maar ontvouwt zich vooral via de omgeving, en juist dat mysterie en die onheilspellende sfeer maken de games onvergetelijk.

Waar je in deel één van Little Nightmares er alleen voor stond, kreeg je in deeltje twee een compagnon. Dat zorgt niet alleen voor een nieuwe verhaaldynamiek, maar ook wat betreft de gameplay. Puzzels vragen geregeld om samenwerking, zoals het samen optillen van obstakels of elkaar helpen om hoger gelegen plekken te bereiken. In deel drie zijn de protagonisten niet langer Six en Mono, maar twee nieuwe gezichten: Low en Alone. Low beschikt over een boog, terwijl Alone gewapend is met een moersleutel. Want, waarom niet?

Bibberen in co-op

Samenwerken wordt in Little Nightmares 3 nog verder doorgetrokken. Voor het eerst kun je namelijk met z’n tweeën spelen. Daar kleeft wel een heel groot minpunt aan: samenspelen kan alleen online, en niet samen op de bank. Wil je dus samen met iemand spelen, dan moet je twee keer de game op twee verschillende consoles bezitten, waardoor de drempel een stuk groter wordt om het samen te spelen.

Dat heeft ook een beetje te maken met hoe de game is opgebouwd. Aan het begin van de sessie kies je welk personage je wilt zijn, waar je daarna een weg baant door de krankzinnige wereld. Dat levert niet alleen meer spanning op, maar ook nieuwe gameplayelementen: puzzels zijn nadrukkelijk gebouwd rond het idee dat er twee spelers aanwezig zijn. Soms moet je synchroon handelen, andere keren bevind je je op compleet verschillende plekken en ben je volledig afhankelijk van goede communicatie.

Daarnaast hebben beide personages een unieke eigenschap. Zo heeft Low een boog tot zijn beschikking. Die kan dus - niet schrikken - pijlen op vijanden en voorwerpen schieten. Dat zorgt ervoor dat je niet alleen bezig bent met wat er direct voor je gebeurt, maar ook de omgeving scant naar andere mogelijkheden.

Alone beschikt daarnaast over een moersleutel, waarmee hij voorwerpen en vijanden kapot kan slaan. Die vijanden moeten eerst onder vuur worden genomen met Lows boog, en kunnen vervolgens afgemaakt worden met de moersleutel van Alone. Dat zorgt er voor dat de combat veel communicatie vereist, en verrassend uitdagend kan zijn. Het is echter wel de vraag hoe soepel dat verloopt als je besluit in je eentje te spelen. Tijdens de hands-on had ik hier geen mogelijkheid tot.

Samen sta je sterker

Als je de vorige delen hebt gespeeld, weet je vast nog hoe frustrerend traag de swing-mechaniek was. Helaas voelt het zwaaien met de moersleutel in dit deel nog steeds net zo log en onnauwkeurig, met als resultaat dat ik nog altijd onnodig vaak stierf tijdens de speelsessie. De klimanimaties ondervinden hetzelfde probleem: het voelt wat onhandig, waardoor je personage vergeet een richel vast te pakken en te pletter valt.

Toch zijn dat soort klungelmomenten ook onderdeel van Little Nightmare’s charme, helemaal nu je gezamenlijk het avontuur doorloopt. Puzzelen, samenwerken en communiceren zijn écht fijne toevoegingen aan de gameplay, en als het mislukt kun is het eerder komisch dan frustrerend. Het gaat echter wel een beetje ten koste van de engheid van de game, want in de praktijk is samen spelen in Little Nightmares 3 tamelijk luchtig. Waar je in de vorige game bijvoorbeeld moet zorgen voor je AI-gestuurde compagnon, hoef je dat nu niet meer te doen. Daarnaast is alles ook gewoon een stukje minder eng met z’n tweeën. Het voelt nu meer als een speelveld waar je samen doorheen rent, in plaats van een koortsdroom waar je je best doet om zo snel mogelijk uit te komen. Maar goed, dat is natuurlijk ook een persoonlijke voorkeur.

Een nachtmerrie met potentie

Aan de wereld ligt het trouwens niet, die is net zo verontrustend en onwennig als zijn voorgangers. In mijn speelsessie bevonden we ons in The Carnavale, een vervallen kermis vol met griezelige, misvormde personages die je te grazen nemen als ze je vinden. Vooral de variatie in vijanden is bijzonder groot. Om elk hoekje of achter elke deur ben ik toch weer benieuwd wat voor griezels ik nu weer ga ontdekken. Als dit een teken is voor de rest van de game, verdient Little Nightmares 3 nog steeds het label ‘horror’.  

Zo stuitte ik op een gegeven moment op een verminkte man die zijn zoontje zonder benen als een soort marionet met zich meezeulde. Terwijl hij een ander lichaam ontleedde om dit vervolgens stukken vlees aan zijn zoontje te voeren, moest ik er zo stilletjes mogelijk langs glippen. Toen ik ontdekt werd kwam het kindje met onnatuurlijke snelheid achter me aan kruipen, en werd ik gegrepen.

Little Nightmares 3 lijkt daarmee vooral een game die inzet op samenwerking en toegankelijkheid. De logge animaties en knullige mechanieken zijn jammer genoeg nog steeds aanwezig, maar de toevoeging van online co-op en de nieuwe vaardigheden van Low en Alone geven de serie wel een frisse draai. Het enge, beklemmende gevoel maakt misschien wat plaats voor luchtigere spanning, maar daar krijg je een nieuwe co-op-ervaring voor terug die dit grimmige sprookje verrassend gezellig maakt. Als de volledige game straks dezelfde creativiteit en intensiteit weet vast te houden, dan zou dit deel misschien nog wel succesvoller kunnen worden dan zijn voorgangers.

Little Nightmares 3 verschijnt op 10 oktober voor de Playstation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X|S, Nintendo Switch en Nintendo Switch 2.