Jurjens vijf favoriete Gamescom-games

Yes, ook ik was vorige week in Keulen voor Gamescom. En ik heb álle games die daar waren gespeeld. O nee, toch niet. Eigenlijk was ik er vooral voor de gezelligheid en heb ik maar heel weinig games gespeeld. Maar van die heel weinige games, bevielen de volgende vijf me het beste.

Kiyo – Bunny Tyranny

Mijn Gamescom begon al in de trein tussen Venlo en Keulen. Er zat een dame op de door mijn gereserveerde stoel. Ik ging ernaast zitten en we raakten aan de praat. Ze zei dat ze Isolde heette en naar Gamescom ging om de door haar en haar echtgenoot gemaakte game te presenteren. “Dan heb je geluk,” zei ik langzaam, met mijn donkerste stem, terwijl ik haar recht in de ogen keek, “ik ben namelijk gamejournalist.”

Isolde vertelde over haar game, Kiyo. Het was eerlijk gezegd een nogal warrig verhaal van een minuut of acht. Een platform-adventure, zei ze, pixelart met ray-trace-belichting. Dat je een kat bestuurt, maar soms ook andere dieren, omdat je eigenlijk een mens bent die dieren bestuurt. Tirannieke konijnen, absurdisme, Japanse steden als invloed, iets met een uil. Ik adviseerde haar op vaderlijke toon aan een pitch te werken, zodat ze de game in één of twee zinnen zou kunnen uitleggen.

Toen ze de game vervolgens aan me demonstreerde werd ik wél enthousiast.

Later die dag stuurde ik Isolde een voorbeeld van twee zinnen die ze als basis zou kunnen gebruiken om een pitch te vormen. “Kiyo is een zijwaarts scrollende mix van platforming, stealth, adventure, puzzels, schieten en katten aaien in een neonverlichte pixelwereld die wordt geregeerd door tirannieke konijnen. De game biedt een diepere satirische laag, maar zonder dat die in de weg zit van de gevarieerde gameplay, paaldansende vossen en een overdosis aan stijl en attitude.”

Klinkt goed, hè? Het ís ook goed! Check een filmpje en de speelbare demo van Kiyo – Bunny Tyranny op Steam!

Kiyo - Bunny Tyranny heeft nog geen releasedatum. De game komt uit op pc.

Sonic Racing: Crossworlds

Toen ik de gigagrote stand van Sonic Racing: Crossworlds zag, móest ik het gewoon even proberen: racen met Sonic. Uiteraard moest ik daarbij de hele tijd aan Mario denken. Het op 22 september verschijnende Sonic Racing: Crossworlds blijkt namelijk dezelfde game te zijn als het eerder dit jaar verschenen Mario Kart World, maar dan met wat andere poppetjes. En zonder die open spelwereld. En de physics van Sonics racespel zijn ook minder sterk.

Waar de voertuigen in Mario’s wereld organisch meebuigen met ondergronden en natuurkundige wetten, glijden die in Sonics wereld stijf als strijkijzers over de ondergronden. Dat klinkt dramatisch, maar voelt na een paar rondjes best oké, zij het wat meer arcade-achtig, wat dan wel weer bij een racer van Sega past. En Sonic heeft ook wel een paar coole dingen die Mario niet heeft.

Het tofste is dat de speler in eerste positie halverwege een race door één van twee magische portalen kan racen om naar een heel ander circuit te warpen. Dat werkt leuk, spannend, avontuurlijk, en in elk geval beter dan die rechte stukken die te vaak in Mario Kart World verschijnen. Daarnaast biedt Sonics racer superveel customization-opties om je eigen voertuigen mee te creëren.

Wat personages betreft: naast alle voorspelbare koppen komt Mario met een koe, vis en dolfijn, terwijl Sonic komt met Pac-Man, een Creeper uit Minecraft en Ichiban uit de Yakuza-serie. Dus tja, op dat vlak gaat de gouden beker in elk geval naar Sonic. En je hoeft er geen Switch 2 voor te kopen!

Sonic Racing: Crossworlds komt op 22 september uit op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, Nintendo Switch, Nintendo Switch 2 en pc.

Crimson Desert

Of ik een uur lang Crimson Desert wilde spelen? Ja hoor Jacco, beantwoordde ik zijn appje, tuurlijk, waarom niet. Al dacht ik toen me de vraag werd gesteld nog dat het een game met een helikopter in een woestijn was. Eigenlijk was het dus best een opluchting toen Crimson Desert een action-adventure met rpg-dingetjes in een open Middeleeuwse fantasywereld bleek te zijn.

Aanvankelijk deed de game me vooral aan Skyrim denken, tot ik in een verplichte tutorial een aantal combo’s, grabs, parry’s, slides en andere vechtacties moest leren van het soort dat in Tekken of een andere 3D-fighter niet zou misstaan. Toen ik eindelijk voor mijn Tekken-in-Skyrim-examen was geslaagd, mocht ik meedoen aan de belegering van een kasteel. Altijd leuk.

Ik begon op een bergtop, waar ik met kanonnen wat houten torens kapotschoot, om vervolgens te paard bergafwaarts te rijden, naar de eerste plukjes van het vijandige leger, waar bleek dat heel snel drukken op twee verschillende aanvalsknoppen ook prima werkte om deze riddertjes op spectaculaire manieren te verslaan. O ja, ik kon mezelf ook in de lucht lanceren om vervolgens als een soort Batman omlaag te glijden, wat handig bleek om groepen vijanden te passeren – want het waren er nogal wat en ik had maar een uur.

Crimson Desert schijnt al vijf jaar in ontwikkeling te zijn bij Pearl Abyss, en afgaande op de imposante graphics en ambitieuze gameplay hebben ze die tijd daar in Korea goed besteed. In het eerste kwartaal van 2026 moet ‘ie uitkomen.

Crimson Desert komt in het eerste kwartaal van 2026 uit op PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc.

Final Fantasy 7 Remake Intergrade

Ik keek er écht naar uit, om Final Fantasy 7 op mijn nieuwe Nintendo-systeem te kunnen spelen. Dat was in 1995, toen bekend werd dat de zevende Final Fantasy niet naar de SNES, maar naar de Nintendo 64 zou komen. Toen de game in 1997 tóch niet voor de Nintendo 64 maar voor Sony’s PlayStation verscheen, voelde ik me verraden. Want Final Fantasy was groot geworden op Nintendo-systemen. Nintendo-systemen! En ik had geen PlayStation.

Heb ik Final Fantasy later nog een kans gegeven? Nou, vraag me niet waarom, maar ik heb Final Fantasy 13 helemaal uitgespeeld. Daarna even niks, en toen ben ik nog eens halverwege Final Fantasy 15 gekomen. Met die auto. Maar een fan kun je mij dus niet noemen.

Dit alles gezegd hebbende, kijk ik wél uit naar de komst van Final Fantasy 7 Remake Intergrate op de Switch 2. Helemaal nadat ik op Gamescom een demo van de game heb gespeeld.

Qua graphics is deze remake van FF7 in elk geval het mooiste wat ik op Switch 2 heb gezien. En de gameplay hakt er ook lekker in, vrij letterlijk, met Cloud, dat personage dat wereldberoemd werd door zijn rol in de Smash-serie van Nintendo. Van Nintendo! De mix van realtime fucking bruut vechten, wat achtergrondgedoe met rpg-cijfertjes en verkennen die de demo me liet beleven smaakte in elk geval naar meer.

We zijn dertig jaar later, maar inmiddels kijk ik er wederom écht naar uit, om Final Fantasy 7 op mijn nieuwe Nintendo-systeem te kunnen spelen.

Final Fantasy 7 Remake Intergrade komt op een nog onbekend moment naar Xbox Series X en S en Nintendo Switch 2.

Hollow Knight: Silksong

Silksong. Eindelijk Silksong spelen. Dat was dé reden dat ik naar Gamescom was gekomen.

En nou zeg ik wel eindelijk, maar aangezien ik Hollow Knight pas begin dit jaar een kans gaf en in juni voltooide, zat ik natuurlijk nog niet echt lang op dit vervolg wachten. Dat is wel even anders voor de vele échte fans, gekwelde zielen die al zes jaar lang zo’n beetje elke week op een vaag forum lazen dat Silksong op het punt van uitkomen stond. Wat de ontwikkelaars van Team Cherry in die zes jaar deden? Gewoon lekker offline blijven en plezier beleven aan de ontwikkeling van dit vervolg. Het geld stroomde toch wel binnen, want hoe meer hype over Silksong, hoe meer Hollow Knight verkocht. In augustus 2025 was de teller opgelopen tot 15 miljoen verkochte exemplaren.

Maar goed, ik heb dus Silksong gespeeld. En wat blijkt? Team Cherry heeft de afgelopen zes jaar geen enkele moeite gedaan om van dit vervolg iets werkelijk nieuws of baanbrekends te maken. Het is gewoon Hollow Knight, met van die platformen, liften, schakelaars, gekke insecten, geheime ruimtes en lastige eindbazen in sfeervolle omgevingen, maar dan met een ander poppetje. Of, nou ja, dat andere poppetje, Hornet, is wel iets sneller dan het vorige figuurtje. Voorts kan zij hoger springen, en gaat haar neerwaartse aanval niet recht maar schuin omlaag. Dat was het, en meer heb ik niet nodig.

Na zo’n twintig minuten Silksong, inclusief flink wat verkennen en vier keer sterven, voltooi ik met zweethanden de demo, terwijl mijn hart nog steeds veel te hard bonst. Dat was weer fucking intens, precies wat ik van mijn Hollow Knight-ervaring verlang!

Een dag later verneem ik dat voor deze ervaring niet naar Keulen had hoeven komen. Op 4 september komt de game namelijk al uit.

Hollow Knight Silksong komt op 4 september naar PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, Nintendo Switch, Nintendo Switch 2 en pc.