We zitten officieel in het gouden tijdperk van gameverfilmingen. De tijd dat er iemand grappend vraagt of Uwe Bol bij een project betrokken is, ligt gelukkig ver achter ons. Met The Last of Us, The Super Mario Bros. Movie en nu ook Fallout zijn kwaliteitsvolle gameverfilmingen er in alle soorten en maten. Toch markeert Fallout wat mij betreft echt een volgende stap in dit gouden tijdperk.

Hoewel HBO’s The Last of Us een vrijwel perfecte verfilming is, is het wel behoorlijk traditioneel in zijn opzet. Het pakt het bestaande verhaal en vertelt dat nauwkeurig na, maar wijzigt ook het een en ander. Bij boekverfilmingen is dat van oudsher ook de manier van werken. Van The Godfather tot James Bond en recentelijk nog Dune; het zijn herinterpretaties waarin dingen worden toegevoegd, weggelaten, of aangepast. Het Nederlandse woord ‘verfilming’ dekt wat mij betreft dan ook de lading niet zo mooi als het Engelse equivalent: ‘adaptation’ - iets wordt aangepast.

Het medium bepaalt de boodschap

Dankzij zulke wijzigingen kun je bij een verfilming als The Last of Us lekker discussiëren over welke vertolking je beter vindt, maar de game en de serie bestaan uiteindelijk niet in dezelfde continuïteit. Ik begrijp de keuze om zo te werk te gaan, want film is nou eenmaal een ander medium dan games. Een film of tv-serie vraagt dus ook om een andere aanpak.

Dat verschil in medium werd door Kiki Wolfkill, bij 343 Industries destijds verantwoordelijk voor de transmediale strategie, nog aangehaald als reden om met de Halo-tv-serie op Paramount+ een volstrekt andere weg in te slaan. In het geval van Halo resulteerde dat in een matig eerste seizoen en een vermakelijk tweede seizoen, maar bovenal in een hoop gemiste kansen. Kansen die Amazons Fallout wél pakt.

Fallout 5

Fallout speelt zich namelijk wel af in dezelfde continuïteit als de games. Bij The Last of Us was ik vooral benieuwd hoe het werd verteld, bij Fallout was ik benieuwd naar wat er werd verteld. Dat is niet helemaal uniek: animatieseries als Arcane en Cyberpunk: Edgerunners zijn bijvoorbeeld ook canon. Toch doet Fallout iets bijzonders. Het gaat verder dan de lore respecteren. De serie voelt echt als een nieuw, volwaardig deel binnen de franchise. Dat wordt niet alleen bereikt door te strooien met flessendoppen en verwijzingen naar het merk Nuka-Cola, of door iemand in een blauwe jumpsuit op de posters te zetten. De serie is door en door Fallout.

De slow motion schietpartij in Filly, de manier waarop The Ghoul midden in een gevecht argeloos wat tomaatjes naar binnen kiept (voor health-puntjes!), de rariteiten die zich afspelen in de Vaults, de vreemdelingen die ogenschijnlijk random op het pad van de hoofdpersonen komen, en natuurlijk Lucy’s ‘main quest’: het had allemaal zo in een nieuwe game gebruikt kunnen worden. Schijnbaar heeft Todd Howard zelfs nog af en toe op de rem moeten trappen, om te voorkomen dat de showrunners al het gras voor Bethesda’s voeten wegmaaien voor toekomstige games.

Tegelijkertijd zouden de flashbacks naar de vooroorlogse tijd en de drie vervlochten verhalen van Lucy, The Ghoul en Maximus, nooit op deze manier werken in een game. Fallout benut dus écht de kracht van zowel het bronmateriaal –een kwart eeuw aan storybuilding door een grote diversiteit aan studio’s – als van tv als medium. Een zeldzaam knappe vertoning.

Thou shalt get sidetracked by bullshit

Niet alleen het publiek wint met deze aanpak, ook Bethesda spint hier garen bij. Letterlijk alle Fallout-games genieten meer populariteit sinds de serie uit is, tot aan de klassieke delen uit de jaren negentig aan toe. Fallout 76, toen het zes jaar geleden uitkwam nog (terecht) door vriend en vijand verguist, werd zelfs meer dan ooit tevoren gespeeld. Het verlangen om meer ‘gesidetracked’ te worden door ‘bullshit’ is overduidelijk enorm.

Het leuke is dat het ook eigenlijk helemaal niet uitmaakt in welke game je duikt om die behoefte te bevredigen. Juist omdat de tv-serie geen rechtstreekse verfilming is van één specifiek verhaal, maar een universum deelt met al die games, zijn de serie en de games allemaal even relevant. Begrijp me niet verkeerd, ik genoot heel erg van The Last of Us en Super Mario, maar ik ben nou eenmaal in de eerste plaats een gamer. Ik geniet dus extra als zo’n serie complementair is aan de games. Fallout dient dus hopelijk als een blauwdruk voor hoe producenten voortaan een gameverfilming aanpakken. Op korte termijn leidt de serie in ieder geval een transmediale explosie van atompunk-achtige vreugde. Everyone liked that.

Microsoft heeft de Xbox Game Pass-toevoegingen van de komende weken bekendgemaakt, waaronder de komst van Metaphor: ReFantazio en The Division 2.

Dat werd via Xbox Wire onthuld. Vanaf vandaag is Monster Train 2 beschikbaar via Game Pass Ultimate en Game Pass voor pc (voor Xbox Series-consoles, pc en cloud). Morgen worden er vervolgens een heel stel Game Pass Ultimate-spellen aan Game Pass Standard toegevoegd, namelijk Senua's Saga: Hellblade 2 (dat deze zomer tevens naar PlayStation 5 komt), Stalker 2: Heart of Chornobyl en Creatures of Ava. Via Game Pass Ultimate en Game Pass voor pc komt morgen ook Tales of Kenzera: Zau beschikbaar (voor Xbox Series-consoles, pc en cloud).

Op 27 mei is het de beurt aan Tom Clancy's The Division 2. De Ubisoft-game is al heel wat jaartjes uit maar nog altijd populair, en vanaf volgende week dinsdag kunnen Ultimate-, Standard- en Game Pass voor pc-abonnees geheel gratis aan de slag met de game. Een dag later volgt de day one-release van To a T op Game Pass Ultimate en Game Pass voor pc (voor Xbox Series-consoles, pc en cloud).

29 mei wordt de geprezen rpg Metaphor: ReFantazio toegevoegd aan Game Pass Ultimate, Standard en Game Pass voor pc (voor Xbox Series-consoles, pc en cloud). De game heeft vorig jaar flink wat awards gewonnen en is van de makers van de Persona-reeks. Op die dag arriveert ook Spray Paint Simulator voor Game Pass Ultimate en Game Pass voor pc (op Xbox Series-consoles, pc en cloud).

Op 3 juni tot slot kunnen we op Game Pass Ultimate, Standard en Game Pass voor pc zowel de metroidvania Crypt Custodian (console, pc en cloud) en de platofrmer Symphonia (console, pc en cloud) verwachten.

Op 23 mei worden er nog eens vijftien eerder verschenen games aan Xbox Cloud Gaming toegevoegd. Het gaat om de volgende spellen:

En de volgende spellen worden op 31 mei van Game Pass afgehaald:

Ubisoft Milan, de ontwikkelaar van de Mario + Rabbids-spellen, heeft vacatures online geplaatst waarin het zoekt naar ontwikkelaars voor wat het bedrijf beschrijft als een "AAA Rayman-game".

Details over de game zijn er nog niet, maar met 'AAA' wordt in de game-industrie een grootschalige game van de hoogste kwaliteit bedoeld. De vacatures in kwestie zijn overigens weer offline gehaald - mogelijk omdat het niet de bedoeling was dat Rayman bij naam genoemd werd - maar de pagina's zijn wel gearchiveerd en op Reddit geplaatst.

Het is niet voor het eerst dat het bestaan van een nieuwe Rayman-game ten sprake komt. Afgelopen jaar gingen er al geruchten over de mogelijkheid dat Ubisoft Milan en Ubisoft Montpellier - dat vorig jaar Prince of Persia: The Lost Crown uitbracht - werkten aan een nieuwe Rayman-game. Kort daarna bevestigde Ubisoft het volgende: "We kunnen met blijdschap bevestigen dat Ubisoft Montpellier en Ubisoft Milan recentelijk de verkenningsfase van het Rayman-merk zijn begonnen. Het project bevindt zich nog in een vroeg stadium en we zullen later meer details delen." Ook eerder dit jaar verschenen er vacatures - ditmaal van Ubisoft Montpellier - waarin Rayman werd vermeld.

De allereerste Rayman-game verscheen in 1995 op de PlayStation, Saturn, Jaguar en pc en wordt gezien als een uitstekende 2D-platformer met creatieve vormgeving. Het spel wordt wel als zeer uitdagend beschouwd. Directe vervolgen die de jaren daarna uitkwamen verplaatsten de actie naar drie dimensies. De reeks kreeg in 2011 min of meer een reboot met het tweedimensionale Rayman Origins, twee jaar later opgevolgd door Rayman Legends.