Toen de prijs en prestaties van de PlayStation 5 Pro bekend werden gemaakt, schreven collega’s Lars en Tom daar volledig terecht vernietigende stukken over. Van weerskanten werd Sony’s Pro-positie vakkundig van tafel geveegd. Eigenlijk kan ik het er alleen maar mee eens zijn. En toch zit ik deze donderdag klaar om een pre-order te plaatsen. Ben ik onderdeel van het probleem, of biedt de PS5 Pro wel degelijk een bepaalde uitkomst?

Eerlijk gezegd ben ik daar nog niet helemaal over uit. En als ik nog eerlijker ben boeit het niet eens of dat forse prijskaartje ’t nou helemaal waard is. Wel weet ik zeker dat gamen mijn primaire hobby is. Een hobby die ik beoefen vanuit een redelijk comfortabele stoel op pakweg twee meter van een tv die dubbel zo duur is als de PS5 Pro. Om over het geluidssysteem dat ik momenteel te leen heb nog maar niet te spreken. Het mag wat kosten en dat doet het ook.

Ik vind het doorgaans niet heel erg om de portemonnee te trekken voor mijn favoriete bezigheid. In het oplaadstation dat op mijn tv-meubel staat, rusten een DualSense Edge en die speciale Astro Bot-controller. En voordat jullie me beschuldigen van voorkeursgedrag: ik heb de andere consoles ook gewoon in huis, want ik speel graag alles, ongeacht wie het gemaakt of opgekocht heeft.

Van je werk je hobby maken

Met één grote uitzondering: ik heb geen game-pc en die gaat er ook niet komen. Ik zit overdag al vaak en lang genoeg achter mijn bureau. Voor mij voelt die (thuiswerk)plek als het tegenovergestelde van ontspanning. Ik mis dan misschien de oorspronkelijke release van een UFO 50, of de early access van Hades 2, maar dat neem ik graag voor lief. Die paar spellen die ik dan ook nog eens had kunnen spelen, wegen niet op tegen de stress die ik krijg bij het idee van zo’n pc.

Een veelgehoord argument tegen de PS5 Pro is dat je dan net zo goed voor een paarhonderd euro meer zo’n bakbeest kunt (laten) bouwen. Los van hoe raar dat advies is –  ‘Dat is veel te veel te veel geld, wat als je nog meer geld uitgeeft?’ – is het voor mij ook geen oplossing. Ja, ik wil games het liefst op hun mooist en/of best spelen, maar niet ten koste van mijn geestelijke gesteldheid.

Stel dat ik een game-pc in elkaar zet, dan begint vanaf dat moment een denkbeeldige klok af te tellen totdat mijn gekozen specificaties alweer achterhaald zijn. En dan ga ik voor het gemak even uit van het scenario dat ik voor de nieuwste en beste onderdelen ben gegaan, wat me eerder het vierdubbele van een PS5 Pro zou kosten. Maar zelfs dan nog zou ik na verloop van tijd toch weer een van de grafische opties niet langer op ‘Highest’, ‘Max’ of ‘Ultra’ kunnen zetten. En dat zou al mijn gameplezier vergallen.

Frameratio

Is dat rationeel? Nee, totaal niet. Integendeel zelfs. Het slaat ook nergens op, want bij de PS5 (en straks bij de Pro) ga ik ook moeten kiezen tussen resolutie en prestatie. En omdat ik altijd voor de hoogste framerate ga, mag ik weer tegen suboptimale graphics aankijken. Maar de wetenschap dat er geen andere PS5 Pro verkrijgbaar is die nog mooiere of scherpere plaatjes op mijn televisie tovert, is genoeg om die irrationele stem tot stilte te manen.

Ga ik de games die een gratis update voor de PS5 Pro krijgen nog een keer spelen? Waarschijnlijk niet. Heel misschien Demon’s Souls, maar ik betwijfel het. Heb ik enig idee welke toekomstige titels er baat bij hebben? Ook niet eigenlijk. Maar ik ken mezelf. En voor hoe antikapitalistisch ik soms kan zijn, ben ik ook maar een consument.

©GMRimport

En dus plaats ik straks braaf mijn pre-order. Misschien geef ik daarmee een verkeerd signaal af. Namelijk dat ik niet voor één gat in mijn hand te vangen ben en je me zonder al te veel gemor een paarhonderd euro extra afhandig kan maken. Maar wat nou als ze door mijn ongevoelige consumentengedrag de PS6 ook zo duur gaan maken? Nou, dat zal ik je eens vertellen: die haal ik dan ook weer gewoon in huis. 

Nogmaals: ja, van al dat geld had ik ook een game-pc kunnen kopen. Of zo’n zieke draadloze Dyson-stofzuiger die je aan de wand kunt hangen. Misschien zelfs wel een vliegticket naar Japan. Maar goed, daar is iedereen en z’n moeder al naartoe momenteel. Straks gaan ze de Japanse yen nog duurder maken. 

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.