Het is traditie op Gamer.nl om aan het einde van het jaar uitgebreid terug te blikken en vooruit te kijken. Dat doen we uiteraard met de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2019 en Top 100 van 2020, maar in deze rubriek kiezen Gamer.nl-redacteuren individueel hun favoriete game van dit jaar. Vandaag vertelt Marcel Vroegrijk over Sekiro: Shadows Die Twice.

Ik was een beetje bang voor Sekiro, moet ik eerlijk toegeven. Niet vanwege uitgever Activision; ik had er eigenlijk alle vertrouwen in dat From Software dankzij eerdere successen genoeg krediet had opgebouwd om zijn eigen koers te kunnen en mogen varen. Nee, ik was bang omdat Sekiro een singleplayergame is. In tegenstelling tot Demon’s Souls, Dark Souls en Bloodborne zijn er in Sekiro geen manieren om je tot andere spelers te wenden als het in je eentje niet wil vlotten.

©GMRimport

Leer mij mezelf kennen

Nu moet je vier dingen over mij weten, te weten:

1: ik ben al sinds Demon’s Souls gefascineerd door alles Souls (of Souls-achtig) en heb er opgeteld waarschijnlijk tegen de duizend uur in zitten.

2: ik ben een notoire afhaker. Er hoeft maar iets mis te gaan of niet te klikken in een game of ik ben weg en kom nooit meer terug. Per ongeluk de verkeerde kant opgelopen? Laat maar. Doodgaan en een stuk opnieuw moeten doen? Pfffffffffff. Ik heb nu eenmaal weinig intrinsieke motivatie, waardoor het minste of geringste ervoor kan zorgen dat ik me er niet meer toe kan zetten om verder te spelen.

3: ik floreer bij extrinsieke motivatie. Als ik iets voor iemand anders doe, om wat voor reden dan ook, gaat het me duizend keer makkelijker af. Ik weet gelukkig dat ik zo ben, dus als ik iets graag wil spelen maar vrees dat het er niet van gaat komen, dan help ik mezelf gewoon een handje. Een spel voor Gamer.nl recenseren is bijvoorbeeld een perfecte stok achter de deur. Ik kan geen tekst schrijven zonder de game gespeeld te hebben, dus moet ik ‘m wel doorspelen. Als je de recensies van Demon’s Souls, Dark Souls en Dark Souls 2 opzoekt op de website, dan zie je niet geheel toevallig mijn naam erbij staan. Bloodborne en Dark Souls 3 heb ik dan weer niet gerecenseerd omdat ik ze op mijn eigen tempo wilde beleven. Dat me dat gelukt is, is voor een groot deel te danken aan de multiplayermogelijkheden in die games. Dat brengt me bij het laatste punt.

4: ik speel niet graag alleen. Althans, het kan prima, maar dan wel met de wetenschap dat ik dat niet per se hoef te doen. Dan zou ik me namelijk eenzaam gaan voelen (en op mijn intrinsieke motivatie aangewezen zijn). Om die reden vind ik de Souls-games zo perfect. Je kunt ze helemaal in je eentje doorspelen zonder ooit helemaal alleen te hoeven zijn. Overal om je heen zie je de schimmen van medespelers, je kunt berichten voor elkaar achterlaten en zelfs zien hoe iemand is doodgegaan. Ik voelde me daardoor altijd gesteund door anderen en zelfs gemotiveerd om door te gaan. Soms heel letterlijk, als ik ze naar mijn wereld riep om te komen helpen. Andere keren was het een gekunstelde boodschap op de grond die me de goede kant op wees.

©GMRimport

Lone wolf pack

En toen was daar het bericht dat Sekiro een andere richting insloeg. Geen coöperatieve multiplayer, niet eens een beetje. Misschien snappen jullie nu waarom ik bang was. Wat als ik al meteen zou afhaken, zonder stok achter de deur of andere spelers om me door de moeilijke momenten te loodsen? Dan zou ik de game waar ik zo naar uit had gekeken niet eens kunnen spelen. Stel je voor.

Dat Sekiro mijn favoriete game van dit jaar is geworden verklapt al dat het anders is gelopen. Ik was even vergeten dat Souls-games geen multiplayermodus nodig hebben (al is het voor de toegankelijkheid wel essentieel, net als de veelbesproken moeilijkheidsgraad). De gesprekken die je hebt met anderen zijn ook een soort multiplayer. Gesprekken over dat ene geheim dat je ontdekt hebt, of die onmogelijke baas die iemand anders heeft verslagen. Iedereen weet weer andere dingen te vertellen en alleen al die kennis kan je weer op weg helpen.

Sowieso speelde ik Sekiro niet helemaal alleen. In het weekend nadat de game uitkwam speelden mijn vriendin en ik zij aan zij. Zij op haar PlayStation 4 en ik op de mijne. We gingen door tot het echt tijd was om iets te gaan eten en hebben toen binnen recordtijd een enorme lading all you can eat-sushi naar binnen gewerkt terwijl we het hadden over Sekiro. Ik weet nog goed hoe blij en tegelijk ook verbaasd we waren. Want wat was dit spel goed. Nu zijn er nog meer goede games uitgekomen dit jaar, maar over geen enkele heb ik het nog zo vaak gehad als Sekiro.

Het schrijversteam van de live-action Assassin's Creed-serie die voor Netflix gemaakt wordt is bekend.

Nexus Point News meldt dat de Writer's Guild of America verschillende schrijvers die aan de serie werken heeft verklapt. Een van de meest opvallende namen is Emily St John Mandel, de schrijfster van de boeken The Glass Hotel en Station Eleven. Laatstgenoemde boek werd eerder al verfilmd door HBO, en daar werkte Mandel ook aan als producent. Het blijkt dat ze ook als 'executive story editor' aan de aankomende God of War-serie van Amazon Prime werkt.

Sanaz Toossi, de toneelschrijver die vooral bekend is van het op dit moment lopende stuk English, is ook een van de schrijfsters van de aankomende Assassin's Creed-serie. Ook Sam Reynolds - bekend van The Walking Dead: World Beyond - en Tom Hemmings - een producent van de Halo-televisieserie - werken aan het script.

David M Wiener (executive producer van de Halo-televisieserie) en Roberto Patino (executive producer van Westworld) zijn aangesteld als showrunners. Zowel Claire Kiechel (HBO's Watchmen en Star Wars-serie The Acolyte) en Jaquén Castellanos (schrijfster van Good American Family en The Affair) zijn aangesteld als co-executive producenten.

Vorige maand onthulde Netflix dat de in 2020 aangekondigde Assassin's Creed-serie nog steeds op de planning staat. Veel meer details zijn er op moment van schrijven niet.

Square Enix werkt samen met TBS Television aan de ontwikkeling van een nieuwe IP. Daarnaast heeft de Japanse uitgever de mobiele game Kingdom Hearts: Missing Link geannuleerd.

Het bedrijf maakte zijn meest recente fiscale kwartaalcijfers vandaag bekend, waaruit het bovenstaande bleek. Details over de nieuwe IP die in samenwerking met het Japanse televisiebedrijf TBS Television wordt ontwikkeld zijn er nog niet. De zender is in ieder geval bekend van programma's als Takeshi's Castle, Ninja Warrior en Ultraman.

Kingdom Hearts: Missing Link is dus geannuleerd nadat het spel vorig najaar al voor onbepaalde tijd werd uitgesteld. Volgens Square Enix was het moeilijk om een product te creëren die voor lange tijd speelbaar zou blijven. Het bedrijf benadrukte dat de Kingdom Hearts-reeks blijft voortbestaan en dat er nog altijd hard gewerkt wordt aan Kingdom Hearts 4.

Square Enix benadrukte tot slot wederom plannen om zich op kwaliteit boven kwantiteit te richten, en sprak wederom de noodzaak uit om games op meerdere systemen uit te brengen. Dit maakt onderdeel uit van een driejarenplan die eindigt op maart 2027. Het is de bedoeling dat het bedrijf daarna dusdanig goed gestructureerd is dat het op een consistente basis nieuwe delen in belangrijke franchises uit kan brengen.

Uit het fiscale kwartaalrapport blijkt dat de verkoop van singleplayergames van de uitgever is gedaald ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Wel is de winst omhooggegaan dankzij Dragon Quest 3 HD-2D Remake, dat beter dan verwacht verkocht. Ook de winst voor mmo's van het bedrijf is gestegen - mede dankzij de release van Final Fantasy 14-uitbreiding Dawntrail afgelopen zomer. De verkoop en winst van mobiele games is scherp gedaald, vooral omdat het bedrijf diverse mobiele games heeft stopgezet.