Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2021 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over de spellen die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze hebben gemaakt. Vandaag: Joe met Forza Horizon 5.

Tien jaar geleden verliet Forza de gebaande Motorsport-paden ten faveure van de vele wegen die richting de Horizon leiden. Die formule werd verfijnd met delen twee, drie en vier: nog meer wegen, nog meer automodellen en nog meer mogelijkheden om je (bij voorkeur met vrienden) te vermaken op vier wielen. Van scheuren over modderige akkers in supersportwagens en knotsgekke stunt-speltypes, tot sciencefiction-achtervolgingen achter het stuur van Halo’s Warthog: niets was te gek.

©GMRimport

Maar onderweg raakte Forza Horizon me toch een beetje kwijt. Misschien door de steeds sterker doorsijpelende drang om een soort Fortnite onder de racegames te worden, met voor ieder wel wat wils en een steeds grotere nadruk op het leveren van een mmo-achtige service. Dat in plaats van gewoon een fijne racegame, waarin iedereen zonder al teveel poespas plezier kan maken achter het stuur. Al waren de echte mankementen wel wat fundamenteler dan simpelweg een kwestie van expansiedrift. 

Schaduwkant

Vooral bij Forza Horizon 4. Hoewel ik die game aanvankelijk - net als menig vakgenoot - overlaadde met positieve kritiek, zag ik iets later vooral de schaduwkant ervan. Zoals een schier oneindige hoeveelheid races en andere events op de wereldkaart, waarin simpelweg meedoen al genoeg was om je te overladen met credits en auto’s. Of de verplichte urenlange ‘introductie’, die je dwong om alle vier de jaargetijden te ervaren en zo belette om vlot na de eerste keer opstarten gelijk te kunnen racen met je vrienden. En als je toch eenmaal zover was, deed de game niet echt z’n best om je vergelijkbare auto’s aan te reiken, waardoor je met minder rap materiaal geregeld veroordeeld was tot strijden tegen computergestuurde tegenstanders, terwijl je vrienden in snellere bakken al bijna bij de finish waren.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Logisch gevolg: na de lancering raakte ik deel vier eigenlijk niet meer aan, afgezien van sporadische blokjes om in een nieuwe auto - en een grote glimlach bij de lancering van een even ludieke als substantiële LEGO-uitbreiding. En ik had weinig goede hoop dat ontwikkelaar Playground Games die gamedesign-technische irritaties zou rechtzetten met Forza Horizon 5. Waarom zouden ze dat immers doen met een titel die - mede dankzij Xbox Game Pass - door ruwweg 25 miljoen spelers was aangeraakt?

Oogstrelende beelden

Het tegendeel bleek gelukkig waar. Nou ja, tegendeel: Forza Horizon 5 lijkt in grote lijnen nog steeds heel erg op z’n voorgangers, en dan met name deel vier. Er zijn zelfs mensen die beargumenteren dat het grotendeels dezelfde game is, maar dan in Mexico in plaats van het Verenigd Koninkrijk en met een technische upgrade die voor nóg oogstrelender beelden zorgt, met name op een Xbox Series X. Toch zie ik dat niet zo: juist op subtiele, maar fundamentele onderdelen is deel vijf drastisch verbeterd.

Zo is het menu enigszins opgeschoond, waardoor je onder het goed vindbare kopje Accolades concrete events en doelen krijgt aangereikt om naartoe te werken. Win je een race niet? Dan krijg je ook niet de bijbehorende maximale beloning. En hoewel racen in dezelfde sessie als je vrienden nog steeds een relatief stroeve exercitie vormt, kun je in elk geval zonder gedoe kiezen voor een auto waarin je wél een eerlijke strijd aan kunt gaan. Tegelijkertijd is het nog steeds een zeer uitgebreide game, waarin je naast letterlijk op de wereldkaart vooral figuurlijk in de oceaan aan content de weg kwijt kunt raken. Maar met net iets meer houvast en sturing, om te zorgen dat iedereen daadwerkelijk lekker met auto’s kan spelen.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Dweilen of driften

Los van deze objectief benoembare verbeteringen ten opzichte van het vorige deel, is het iets subtielers dat mij met regelmaat in langere sessies Forza Horizon 5 terug zuigt. Misschien het verfijnde rijgedrag, waardoor menig auto minder ‘dweilt’ - eerder een typische Forza-kenmerk - wanneer je ‘m in een drift gooit. Of de vooral voor petrolheads merkbare manier waarop specifieke gebieden op de wereldkaart ontworpen zijn met specifieke soorten auto’s in het achterhoofd: een vulkaan om vanaf te denderen in lompe offroaders, binnenstedelijke straatjes om doorheen te zoeven met hot hatches en junglepaden die zich perfect lenen voor rallymonsters.

Forza Horizon 5 is daarmee de ultieme racegame voor iedereen. Of je nou gewoon een racespelletje wilt spelen zonder al teveel gedoe, of je wildste autofantasieën wilt beleven met dank aan de eclectische mix aan voertuigen die zich met gevoel laten besturen. Fijn dat we elkaar weer gevonden hebben.

Forza Horizon 5 is verkrijgbaar op Xbox Series X en S, Xbox One en pc (en Game Pass). Lees hier de Gamer.nl-recensie.

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.