In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Ruan met Marvel’s Spider-Man 2
Lees hier alle Favorieten van de redactie.
Niets vind ik zo therapeutisch in gaming als het vrije slingeren in Marvel’s Spider-Man of diens spin-off Miles Morales. Het doelloos tussen de gebouwen slingeren is gewoon erg ontspannend voor mij. De afgelopen twee jaar voelde ik vaak de drang om een van die games opnieuw te installeren, gewoon om wat te slingeren. Toch hield ik mezelf tegen. Ik wilde geen Spider-Man-overdaad voordat deel twee uitkwam.
2023 is een gamejaar vol titanen, waaronder Baldur’s Gate 3 en The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom. Maar stiekem keek ik het hele jaar het meest uit naar Marvel’s Spider-Man 2. Gewoon omdat ik wilde slingeren. Het kostte me moeite om geen oudere Spider-Man-game op te starten, maar ik hield me netjes in. Drie dagen voordat ik eindelijk naar Spidey’s nieuwe New York kon, eindigde mijn relatie met mijn partner, met wie ik samenwoonde.
Wil ik nog wel slingeren?
Escapisme pur sang
Het is heel pittig om enthousiast te zijn voor een game als je breekt met je partner. Sterker nog, ik was bang dat dit de game voor mij zou verzuren. Bovendien, mijn ex verhuisde vorig jaar vanuit Zwitserland hiernaartoe. Ze kon niet zomaar uit huis om naar haar ouders gaan. Ze was dus nog thuis, om mij heen, al dan wel in een kille sfeer. Dat maakte mijn huis een van de naarste plekken om te zijn. Ik besloot mezelf af te sluiten met mijn PS5 en koptelefoon. Games spelen deed ik nauwelijks. Ik keek vooral beduusd naar het scherm.
Toen bleek Spider-Man 2 een redding te zijn. Ook na een relatiebreuk werkte het slingeren therapeutisch. Het was precies het spel dat ik op dat moment nodig had. Die vrijdagavond heb ik niks anders gedaan. Ik werd opgezogen in New York en ging als een trein door de game. Ik kreeg dan ook verontwaardigde reacties op de redactie van de rest toen ik die maandag erna vertelde dat ik al de game uit had. ‘Dat is toch zonde?’, werd me gevraagd.
Een begrijpelijke reactie, gezien ik naast slapen eigenlijk alleen maar Spider-Man 2 heb gespeeld. Het was mijn gateway naar ontspanning tussen alle emotionele last door.
Spectaculair maar compact
Het waren drie dagen aan zijmissies, verhaal, onder bruggen door vliegen en andere gekke trucjes uitvoeren. In de eerste paar uur voelt het behoorlijk vertrouwd aan, want Spider-Man 2 brengt eigenlijk niet veel nieuws vergeleken met zijn voorgangers. Maar het slingeren is nu geperfectioneerd. De nieuwe wingsuit is zo goed gebalanceerd dat je nog steeds voornamelijk slingert in plaats van vliegt. Of dat genoeg vernieuwing is, is een lastige vraag. De combat is eigenlijk onveranderd gebleven. Er zijn zelfs minder gadgets dan voorheen.
Ergens was het eigenlijk wel fijn dat de game niet overdreven uitgebreid is. Toegankelijk plezier was, gezien mijn emotionele staat, eigenlijk precies wat ik nodig had. Het helpt dat de game heel herkenbaar is, waardoor ik in de tutorial al een combo van boven de 70 had. Bovendien zijn de zij-activiteiten behapbaar - zij het een beetje inspiratieloos - waardoor je dingen in de game zonder veel nadenken kunt doen.
Toch draait het spel hoofdzakelijk om het verhaal. Vooral bij de laatste akte ging alles los. Op zulke momenten vergat ik dat ik een game speelde. Het was alsof ik naar een knotsgekke Marvel-film keek. Alle personages die in eerdere games zijn geïntroduceerd kregen bovendien extra aandacht. Tegen het einde van de game miste ik ze zelfs. Wat een goed opgebouwde wereld. Dit verhaal had gerust langer mogen duren.
En door
Nadat ik de game na twee dagen had uitgespeeld was ik nog niet klaar met de game. Natuurlijk moest ik als Platinum-jager nog die ene trofee behalen. Toch besteedde ik het grootste deel van mijn tijd aan de fotomodus. Dankzij de haarscherpe Spidey-outfits is het leuk om close-ups te maken. Met drie lichtbronnen om mee te spelen, kun je echt gave foto's maken. Ik heb alleen al aan de fotomodus zeker vijf uur besteed.
Marvel’s Spider-Man 2 is niet dé game van het jaar. Het is een veilig vervolg op een game met een stevige basis. Dit vervolg kon eigenlijk niet misgaan. Toch was het de timing die deze game perfect maakte voor een tijdelijke ontsnapping aan de werkelijke wereld. Maar ja, ook aan Spider-Man 2 komt een einde. Escapisme is tijdelijk. Wel heeft die tijdelijke vreugde een sombere tijd iets draaglijker gemaakt. Voor drie dagen dan.
