In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Arthur met Viewfinder.

2023 was het jaar dat ik moest stoppen met gamen. Maar daarover later meer.

Als games en het klimaat al een relatie hebben, dan is het een ongemakkelijk huwelijk: de game-industrie is behoorlijk vervuilend en initiatieven van grote bedrijven om iets te doen aan hun uitstoot variëren van best creatief tot ordinaire greenwashing. In de meeste games zelf bestaat het onderwerp gewoonweg niet. Spellen spelen zich met grote regelmaat af in uitgestorven werelden en de apocalyps is in games even normaal als het concept ‘maandag’, maar klimaatverandering en de rol van de mens daarin? Hoogst, uiterst, tergend, pijnlijk zeldzaam.

Twee uitzonderingen afgelopen jaar waren Terra Nil en Viewfinder. De eerste is een citybuilder, of eigenlijk eerder het tegenovergestelde: je herstelt het ecosysteem op plekken waar de grond volledig is leeggeslurpt. Ik zou willen dat ik die game had gespeeld, want het klinkt tof en de reviews zijn goed – maar dit jaar ben ik weinig aan gamen toegekomen, waarover zo dus meer.

Cli-fi

Viewfinder heb ik wél gespeeld. De game draait om min of meer hetzelfde concept als Terra Nil: je duikt in het onderzoek van vooraanstaande wetenschappers die jarenlang alles op alles hebben gezet om klimaatverandering terug te draaien. Dat doe je in een zonnige simulatiewereld. De paar momenten die je buiten de simulatie doorbrengt maken meteen duidelijk waarom dat is: door het raam krijg je een duister, dor uitzicht op wat meer lijkt op Mars dan op onze aarde.

Wat je vervolgens doet in Viewfinder is met je fotocamera in de aanslag een reeks puzzels oplossen. Het is Portal meets Polaroid: elke foto is een poort naar een stukje wereld. Je maakt snapshots om hele levels te veranderen, stapt ín de foto en vindt zo een uitweg. Viewfinder is zo’n game die je moet zien om het te snappen, met puzzels die je grijze massa laten zweten. Een goede game, met eigenlijk maar twee minpunten: de irritante voice-over die (gelukkig alleen in de eerste helft) de oren van je kop lult, en het feit dat de game niet véél meer puzzels heeft. Viewfinder is gebouwd op een grandioos concept, maar gemaakt door zo’n klein team dat de mankracht er waarschijnlijk niet was om meer uit alle creatieve ideeën te halen – om er, kortom, een Portal van te maken. 

Klimaatverandering is niet meer dan aankleding voor de puzzels. Waar Terra Nil in de kern een klimaatverandering-game is – je draait letterlijk het spoor van vernieling terug dat de mens heeft getrokken – had Viewfinder een totaal ander verhaal kunnen hebben zonder de gameplay ook maar iets te veranderen. 

Maar eigenlijk maakt dat geen reet uit. Het feit dát Viewfinder het allerbelangrijkste onderwerp van deze tijd überhaupt erkent is al iets. Het is ‘cli-fi’, climate-fiction. Nu de gevolgen van een opwarmende aarde zichtbaar beginnen te worden, nu we vroeg of laat allemaal te maken krijgen met die gevolgen, nu vervuilende bedrijven nog steeds hun gang mogen gaan en daar zelfs overheidsgeld voor krijgen, blijven games het onderwerp grotendeels negeren. Waarom? Ik snap het verweer van escapisme, maar bij een medium dat van oorlogen naspelen een verdienmodel maakt gaat die vlieger echt niet op. Bovendien: cli-fi hoeft niet alleen maar kommer en kwel te zijn, zie Terra Nil. Games zijn fantaseermachines: ze kunnen van een loodzwaar onderwerp iets moois maken.

Hopeloos

Dat ik hier over Viewfinder schrijf, zegt desondanks meer over mijn jaar dan over het weergaloze gamejaar dat zich de afgelopen twaalf maanden schijnbaar heeft voltrokken. Viewfinder is geenszins de beste game van 2023. Denk ik, althans: ik ben nooit toegekomen aan Baldur’s Gate, Super Mario, Zelda, Alan Wake 2 en A Highland Song. Wel aan Starfield, maar goed, dat was Starfield.

Het was een hopeloos jaar. Politiek (een kabinet liet zichzelf vallen over een verzonnen probleem – en toen kwamen de verkiezingen), humanitair (naast de ene verschrikkelijke oorlog kwam die andere er nog bij – en dat is alleen nog maar in het Westen), maar ook persoonlijk: de vriendin van een van mijn beste vrienden overleed, mijn relatie eindigde en ik raakte overspannen. 

Daar kan ik lang en kort over zijn, maar relevant hier is: ik kan niet meer gamen. Plaatsnemen voor een tv met een controller in de hand betekent dat ik bad ga. Het is een fysieke reactie op te veel prikkels, of misschien is het iets anders, ik weet het niet. Het laat zich lastig omschrijven, maar het komt erop neer dat ik halverwege Cocoon – nog zo’n fantastisch spel naar verluidt, gemaakt door een paar van mijn favoriete spellenmakers – heb moeten concluderen dat games op dit moment een no-go zijn. Juist nu ik alle tijd heb, omdat werken er ook even niet in zit.

Viewfinder kwam ergens tussen alle chaos van dit jaar uit. Het was een game waar ik al jaren naar uitkeek, en het is het laatste toffe spel dat ik dit jaar heb uitgespeeld. In een hopeloos jaar was het ook een hopeloze game, over klimaatverandering after the fact, wanneer het al te laat is. De wetenschappers in de game werken aan hoop, om er na jarenlang zwoegen achter te komen dat die er niet is. 

©GMRimport

Het is ook een game die uitkwam in een jaar waar zoveel uitkwam dat ie ondersneeuwde. Viewfinder verdient daarom extra aandacht, waarvan akte. Op naar een beter 2024.

Ubisoft heeft uit de doeken gedaan wat spelers dit gehele jaar aan nieuwe content voor Assassin's Creed Shadows kunnen verwachten.

Het bedrijf is van plan om regelmatig nieuwe gratis verhalende missies en features die fans graag willen zien toe te voegen. Ook een New Game Plus-optie staat op de planning.

De nieuwe verhalende missies die gratis zijn zullen "extra achtergrond bieden wat een permanente impact heeft op de game", vol met nieuwe bondgenoten voor de thuisbasis, nieuwe moves en activiteiten. Daarbij worden diverse zijpersonages meer uitgediept. Begin deze maand moet de eerste gratis missie arriveren die zich op het Portugese personage Luis Fois richt.

Verder kunnen spelers nog meer gratis toevoegingen verwachten gedurende het jaar, waaronder updates voor de fotomodus, nieuwe moeilijkheidsgraadopties, Codex-updates en speciale samenwerkingen. In de loop van deze maand moeten er nieuwe parkouropties aan de game worden toegevoegd.

In de loop van dit jaar moet zoals eerder aan gegeven ook uitbreiding Claws of Awaji uitkomen. Deze dlc kan gekocht worden, maar is gratis voor iedereen die Shadows heeft gepre-ordered. Deze uitbreiding moet volgens Ubisoft een "griezeligere" sfeer hebben dan het hoofdspel, en het verhaal van de twee hoofdpersonages voortzetten. Spelers verkennen hierin het exclusieve eiland Awaji, een plek van "mysterieuze schoonheid" waar spelers op zoek gaan naar een verloren schat en de valstrikken van dodelijke nieuwe vijanden moeten zien te overleven. Ook kan de Bō, een nieuw wapentype, worden ontgrendeld, alsmede nieuwe skills. De uitbreiding moet meer dan tien uur aan nieuwe gameplay bieden.

Assassin's Creed Shadows draait om twee personages, de Japanse shinobi Naoe en de krijger Yasuke. Spelers kunnen grotendeels zelf bepalen met wie ze spelen en daar tijdens de game tussen wisselen. Daarbij richt Naoe zich vooral op parkour- en stealthgameplay en is Yasuke een gevreesde strijder die als een tank vijanden neermaait.

In het spel doen spelers het Japan van de zestiende eeuw aan en volgen zij het verhaal van de twee hierboven genoemde personages. De game speelt zich af tijdens de Sengokuperiode, een tijd in Japan van oorlogvoering en binnenlandse crises. De spelwereld gaat daarbij door de vier verschillende seizoenen heen, wat invloed heeft op de omgeving en de gameplay. De game is beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc. Onlangs werden er ook hints gevonden naar de mogelijkheid dat het spel naar Nintendo Switch 2 komt.

Gisteren is een State of Play uitgezonden die geheel om Borderlands 4 draait. De presentatie kan hier nogmaals bekeken worden.

De presentatie beslaat ongeveer twintig minuten en toont beelden van de game draaiende op een PlayStation 5 Pro. Daarbij worden twee van de vier nieuwe Vault Hunters getoond, namelijk Vex en Rafa. Vex is een Siren, terwijl Rafa een Exo-soldaat is.

De presentatie toont ook nieuwe wapens, een nieuwe planeet en andere toevoegingen. Zo zijn er meer opties om door de spelwereld te bewegen door te glijden, dashen en dubbele sprongen te maken. De nieuwe planeet betreft Kairos, waarin spelers naadloos verschillende gebieden kunnen bezoeken. Ook keren er diverse bekende gezichten terug, waaronder Claptrap en Moxxi.

Zoals eerder deze week al werd aangekondigd verschijnt Borderlands 4 op 12 september voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc - twee weken eerder dan verwacht. De game komt in de loop van dit jaar ook naar Nintendo Switch 2.