Het is het jaar 2009. Goede superheldengames zijn schaars en buiten wat spellen gebaseerd op films, is er maar weinig originaliteit te vinden rondom ieders favoriete superhelden. Maar dan brengt Rocksteady opeens Batman: Arkham Asylum uit. Het blijkt niet alleen een geweldige game voor zowel fans van de duistere held als gamers an sich, maar legt ook de basis voor diverse vervolgen.

Waar je tegenwoordig een groot arsenaal aan goede superheldengames hebt, werd menig gamer vroeger niet zo verwend met goede superheldenspellen. Voor de komst van Batman Arkham Asylum moest je het doen met enkele games die gebaseerd waren op een film met een superheld erin, zoals Batman Begins of Spider-Man 2. Deze waren best leuk om te spelen, maar er ontbrak toch echt wat diepgang, originaliteit en dynamiek. Hier bracht de Arkham-reeks verandering in, en dat kwam niet alleen door de originele verhalen die deze spellen vertelden. De eerste game in de reeks, Batman Arkham Asylum, bracht veel innovatie op gameplaygebied met zich mee. Nog fijner is dat de reeks nog altijd de moeite van het spelen waard is.

Een voorbeeld voor velen

De Arkham-reeks bouwt op twee verschillende gameplayaspecten: het combat-gedeelte en het predator-gedeelte. Tijdens gevechten is het aan jou om als Batman verschillende gevangen en andere vijanden in elkaar te meppen. Dit doe je zoals het deze superheld betaamt natuurlijk zonder ze te doden, maar de verschillende moves die Bruce Wayne uit zijn mouw schudt komen wel erg bruut over. Het geluid van brekende botten schelt door de koptelefoon en mede door een grote variatie aan animaties voelt elk gevecht uniek. Naarmate de game - en de reeks - vordert, krijg je ook meer variatie aan vijanden en wapens voor je kiezen. Denk aan messen, schilden en geweren die vijanden hanteren, maar ook aan Titans (grote, misvormde mannen) die op je afstormen en je op een bepaalde manier moet uitschakelen.

Het knokken werkt ook erg instinctief door de verschillende knoppencombinaties en manieren om jezelf beschermen. Door het countersysteem, die uitgevoerd wordt door een bepaalde knop in te drukken als een vijand een icoontje boven zijn hoofd krijgt, zet je deze aanval om in een counter die misschien nog wel bruter is dan de reguliere moves die je tot je beschikking hebt. Dankzij dit systeem rijg je binnen de kortste keren flinke combinaties aan elkaar, wat je het gevoel geeft alsof je zelf Batman bent.

Ook kun je op basis van een skillpuntensysteem verschillende aanvallen ontgrendelen. Dit zorgt ervoor dat je niet alleen de aanval- en counterknop gebruikt, maar ook wat speciale moves er tussendoor uitklopt. In de verschillende vervolgen werd het systeem uitgebreid met nog meer vijanden, moves en gadgets. Wat het systeem zo vloeiend maakt, is dat je al je aanvallen en counters uit kunt voeren zonder dat Batman de richting van de vijand op hoeft te staan. Dit betekent dat als een vijand van achter komt en je een mep wilt verkopen, je deze alsnog erg soepel kunt counteren. Dit geldt ook voor je eigen aanvallen, met of zonder gebruik van gadgets. Dit systeem wordt sinds het uitkomen van de eerst Arkham-game ook in diverse andere games gebruikt, omdat het zo soepel en instinctief werkt. Denk aan Sleeping Dogs of Marvel’s Spider-Man.

Wees de vleermuis

In het ‘predator-gedeelte’ van de game it je in een ruimte met gewapende vijanden die je (bij voorkeur) zo stil mogelijk uit moet schakelen. Dit kun je doen door bijvoorbeeld op de begane grond rond te sluipen, maar ook door je tussen verschillende hoger gelegen uitkijkpunten te verplaatsen. Denk aan waterspuwers of andere uitkijkpunten waar je op kunt schuilen en naartoe en van af kunt vliegen. Met de vele gadgets kun je – helemaal passend bij Batman - je vijanden de stuipen op het lijf te jagen. Zo merk je aan vijanden dat ze steeds angstiger worden naarmate meer van hun metgezellen uit worden geschakeld.

Als een ware vleermuis kun je ondersteboven van een waterspuwer hangen, je vijand oppakken en hem aan een touw aan zijn voeten ophangen. Heb je dat een paar keer gedaan? Dan kies je er wellicht voor om achter je vijand te sluipen en deze uit de weg te ruimen. Als vijanden zich hogerop bevinden, kun je aan een richel hangen en vanaf daar je vijand uitschakelen. De mogelijkheden lijken eindeloos en het is dan ook geen toeval dat we dit systeem in Insomniacs Spider-Man-games terugvinden.

Batman heeft niet voor niets de bijnaam ‘World’s Greatest Detective’, en dus krijg je in de Arkham-reeks ook voldoende mogelijkheden om jouw speurskills in te zetten. Het volgen van vingerafdrukken, geuren of bloedsporen zijn de meest oppervlakkige opdrachten die je uit moet voeren. Gelukkig zijn er ook puzzels die wat diepgaander en soms behoorlijk uitdagend kunnen zijn.

Uitbreiden van het universum

Elke Arkham-game vertelt een compleet origineel verhaal, en ze haken ook nog eens op elkaar in. De games verdienen dan ook alle lof over de aanwezige world-building, lore en variatie qua omgevingen. Elk deel heeft daarbij een andere toon en de spelwerelden ondersteunen dat. In Arkham Asylum, dat zich afspeelt in een broeiend, duister gevangenisstelsel, is de sfeer horrorachtig. Arkham City is groter, wat de ambities van een vervolg ondersteunt, maar nog steeds grimmig. Arkham Knight is het grootst en voelt als een ware eindshow met Gotham City als speelveld. Het is in elk deel een waar genot om je fictieve vleugels in de vorm van je cape te gebruiken.

In elke game komen natuurlijk ook de vele bekende vijanden van Batman voor. Deze krijgen allemaal hun tijd in de spotlight. Denk bijvoorbeeld aan de Joker, Poison Ivy, Scarecrow, Bane en Doctor Freeze. Deze vijanden zitten geïntegreerd in het verhaal, zijmissies of originele baasgevechten. Met de fantastische voice-acting van wijlen Kevin Conroy als Batman  en Mark Hamill als de Joker is dit voor de gemiddelde Batman-fan om zijn of haar vingers bij af te likken.

Het mooiste is echter dat de Arkham-games niet alleen voor de Batman-liefhebbers zijn. Mensen die interesse hebben in fantastische combat en stealth, een intrigerend en afwisselend verhaal en diepgaande spelwereld, kunnen prima bij de Arkham-games van terecht. Return to Arkham kun je tegenwoordig voor bijna niks oppikken bij een online winkel en geeft je de remasters van Arkham Asylum en Arkham City. Je zal al snel merken dat de games nog altijd een genot zijn om te spelen.

Het is dan ook des te treuriger dat Rocksteady de expertise die ze met de Arkham-games hebben opgedaan, hebben verkwist het begin dit jaar uitgekomen Suicide Squad: Kill the Justice League. Hoewel ook die game goed de sfeer van het Batman-universum naar voren brengt, zorgt de focus op multiplayergameplay voor relatief saaie missies en betekenisloze loot. Hopelijk zien Rocksteady en IP-eigenaar Warner Bros. Games dat ook in en werkt de studio inmiddels weer aan een terugkeer naar hun hoogtijdagen. Van kwalitatief hoogstaande Batman-games krijgen we immers nooit genoeg!

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.