Op de SNES blikken we tegenwoordig met een nostalgische roze bril terug. Eind 2017 was de mini-uitvoering van misschien wel Nintendo’s beste console ooit vrijwel overal uitverkocht. In de toplijstjes van de beste games allertijden staan er geregeld games afkomstig van dit apparaat. Je zou daardoor bijna vergeten dat het oppermachtige Nintendo het onder andere in de Verenigde Staten best lastig had met de console. Niet dat er geen bundels met Super Mario World of A Link to the Past over de toonbank gingen, maar Sega deed het met de veel stoerdere Genesis (Mega Drive in Europa) ook helemaal niet verkeerd.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in 2018 en is opnieuw gepubliceerd ter ere van de release van Donkey Kong Country Returns HD.

Het duurde even voordat de marktleider het dreigende gevaar van Sega echt serieus begon te nemen, maar daarna voelde zelfs het ongenaakbare Nintendo zich geforceerd om buiten zijn comfortzone te treden. Na het zien van de indrukwekkende technologie van Rare kreeg deze buiten Groot-Brittannië vrij onbekende ontwikkelaar de kans om een game te maken rondom Donkey Kong.

DK3D

Er was natuurlijk al een spel met de naam van deze virtuele gorilla, maar die game draaide uiteindelijk toch echt meer om Mario. Terwijl dat personage in allerlei soorten games verscheen en daarmee het ene na het andere succes beleefde, was Donkey Kong vooral dezelfde voorspelbare gorilla. De vaste vijand van Mario was hij zelfs al jaren niet meer.

Rare voelde zich daarom genoodzaakt om de aap in een nieuw pak te hijsen. De rode stropdas uit een van de laatste Donkey Kong-games met Mario in de hoofdrol beviel wel en met behulp van de nieuwe Silicon Graphics-technologie die de ontwikkelaar in huis had, kreeg DK een nieuwe stijl. De driedimensionaal ogende sprites waren destijds ongekend realistisch. Iets dat alleen maar indrukwekkender werd gemaakt door het feit dat de SNES rond de release van Donkey Kong Country in 1994 al geruime tijd verkrijgbaar was.

De baanbrekende graphics, gecombineerd met een voor Nintendo’s principe behoorlijk heftige marketingcampagne, zorgde er uiteindelijk voor dat de game een enorm succes werd. Er zouden nog twee vervolgen op de SNES verschijnen. Het nieuwe design van Donkey Kong werd daarnaast zo iconisch dat de aap tegenwoordig alleen nog maar volgens het ontwerp van Rare in games verschijnt.

Escalerende levelopbouw

Vandaag de dag wordt Donkey Kong Country nog steeds vooral herinnerd vanwege zijn graphics. Maar anno nu zien de 3D-modellen er niet meer zo realistisch uit, waardoor het spel een klein beetje van zijn glans verliest. Donkey Kong is echter meer dan de voor die tijd indrukwekkende beelden. Het spel steekt als vrolijke platformer nog steeds prima in elkaar en verschilt op cruciale vlakken van zijn tijdgenoten.

Waar Sonic vooral om snelheid draaide en Super Mario World om gevarieerde puzzel-achtige levels, moet Donkey Kong Country het hebben van snelle reflexen. Vrijwel ieder level introduceert een nieuw concept waar steeds verder op voort wordt gebouwd. In Vulture Culture draait het bijvoorbeeld om stuiteren op de gieren die langs vliegen. Alleen met de juiste timing en ruimte tussen iedere sprong is het mogelijk om levend de ravijnen in deze wereld te overbruggen. In Stop & Go Station moet Donkey Kong steeds een stoplichtachtige ton aantikken om ervoor te zorgen dat de onverslaanbare vijanden in dit level niet beginnen te lopen. Of wat te denken van de levels met mijnkarretjes waar de sprongen en tegenliggers steeds riskanter worden?

In ieder level wordt er een element geïntroduceerd en vervolgens wordt het DK tot aan de uitgang steeds moeilijker gemaakt met ditzelfde idee. Het is een leuk concept dat latere delen misschien nog wel beter wisten toe te passen. De eerste Donkey Kong Country is daarmee zeker niet de lastigste en misschien ook niet het beste deel in de reeks.

Blauwdruk voor een meesterwerk

Wat graphics en gameplay betreft is het spel misschien niet meer zo baanbrekend, maar er is nog steeds één ding waarop Donkey Kong Country de onovertroffen meester blijft. De soundtrack van David Wise is en blijft meesterlijk. Vanaf het allereerste moment is het eigenlijk al raak. Het ritme van het beginlevel lijkt moeilijk te overtreffen en dan moet het beste nog komen. De onderwatermuziek van Aquatic Ambience is helemaal voor videogamebegrippen een fantastisch ingetogen en dromerig nummer.

Alleen Donkey Kong Country: Tropical Freeze kan die soundtrack overtreffen. Met zijn moderne graphics en veel uitgebreidere gameplay lijken die twee games op het eerste gezicht niet heel erg veel op elkaar. Wie echter de allereerste Donkey Kong Country grijs heeft gespeeld begint de levelopbouw steeds meer te herkennen. Tropical Freeze is mi chien een stuk verfijnder, maar de invloed van Rare’s platformer is ook in dit meesterwerk te herkennen.

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.