Lang, lang geleden in een sterrenstelsel hier ver vandaan waren er drie meesterwerken en een trio prequels. Wat er zich na het verhaal van die zes films afspeelde was geheel het territorium van boeken, strips en videogames. Het zogeheten Expanded Universe (of EU) was een wilde plek waar Star Wars ver buiten de kaders van de films kon gaan.

Han Solo die het opneemt tegen een gigantische otter, een paard die ook een X-Wing-piloot is en Chewbacca die om het leven komt nadat een maan op hem stort. Er is een reden dat Disney bij de aankoop van Star Wars vrijwel alles dat niet in de films zat archiveerde onder de noemer Star Wars Legends. Het bestaat nog, maar het is niet meer canon - en daarmee was de weg vrij voor de vervolgfilms.

Met die grote schoonmaak zijn ook een heleboel oprecht goede verhalen verdwenen, maar vooral ook een heleboel vermakelijke onzin. Bijvoorbeeld de Star Wars-content die op de meest voorspelbare manier voortborduurt op de vele iconische momenten. Het onlangs opnieuw op consoles uitgebrachte Star Wars Jedi Academy maakt zich daar schaamteloos schuldig aan.

©GMRimport

Force zuigers

In Jedi Academy speel je een student aan de Jedi-school van Luke Skywalker. Op het moment dat jij aan je eerste jaar begint wordt er net een geheimzinnige sekte van kwaadaardige Jedi actief die iedere belangrijke locatie uit de films bezoekt om er de Force uit weg te zuigen. Een paar plotwendingen en een heleboel bekende plekken later blijkt het allemaal een plan te zijn om een eeuwenoude Sith Lord opnieuw tot leven te wekken.

Het verhaal van Jedi Academy is stompzinnig en vooral een excuus voor heel veel fanservice. Bekende planeten zoals Hoth en Tatooine komen allemaal voorbij, en natuurlijk moeten Chewbacca en Boba Fett ook weer even hun gezicht laten zien. De tussenfilmpjes zijn niet veel beter ingestoken, en zijn zelfs voor de begrippen van 2003 bijzonder houterig en onnatuurlijk ingesproken. Nee, Jedi Academy moet het van andere dingen hebben.

Geen andere wapens nodig

Zoals de lightsabergevechten, die compleet de show stelen. In tegenstelling tot zijn voorganger - Jedi Outcast – begint de speler dit deel meteen met zo’n felbegeerd lichtzwaard. Andere wapens zijn op een enkele situatie na niet nodig. Waarom zou je ook iets anders willen als je zo’n zoemende lichtstaaf tot je beschikking hebt?

Jedi Academy speelt en klinkt verdacht hetzelfde als Jedi Outcast, maar dat maakt eigenlijk niet uit. De manier waarop de lightsabers in dit spel werken is nog steeds ongeëvenaard. Een goed gemikte en getimede zwaai is dodelijk, waardoor iedere aanvaring met een tegenstander die óók een lightsaber heeft meteen een stuk interessanter wordt. Iedere simpele fout kan je fataal worden.

©GMRimport

Even briljant als beperkt

Jedi Academy maakt het allemaal nog interessanter wanneer je halverwege het verhaal ook de mogelijkheid krijgt om met twee of zelfs dubbele lightsabers de strijd aan te gaan. Deze varianten voelen daadwerkelijk anders en vragen ook om een andere speelstijl. Met een enkele lightsaber in iedere hand ben je sneller, maar voelt groepen afweren een stuk lastiger. De dubbele lightsaber, zoals Darth Maul die heeft, lijkt juist gemaakt voor het afrekenen met meerdere duistere Jedi tegelijkertijd.

De missies zijn behoorlijk lineair maar ook volledig gericht op het creëren van interessante locaties voor gevechten. Dankzij Force-krachten kun je tegenstanders afgronden induwen of hoger gelegen platformen gebruiken voor een verrassingsaanval. Verdwaald raken in de doolhofachtige bouwwerken van The Empire is er in Jedi Academy niet bij, waardoor de nadruk veel meer op de uitstekende actie komt te liggen.

Zelfs nu voelen de gevechten in Jedi Academy nog even strategisch als spectaculair. Geen andere Star Wars-game weet daarbij in de buurt te komen. Andere tekortkomingen zijn helaas met de jaren een stuk duidelijker geworden. Stormtroopers en sekteleden hebben maar een of twee standaardzinnetjes die ze eindeloos herhalen. Het spel bevat bovendien meerdere slechte missies. Iedere keer dat het verhaal de lightsaber-gevechten naar de achtergrond schuiven komt dat de game niet ten goede. Het besturen van voertuigen voelt bijvoorbeeld rampzalig slecht.

Beste op pc

Toch drukt dat de pret niet. De re-release voor consoles enkele maanden geleden is natuurlijk leuk en aardig, maar de echte purist weet dat Jedi Academy een pc-game bij uitstek is. Alleen op dit platform is er nog een levendige gemeenschap van onlinespelers en is er een meer dan ruime keuze aan mods die de spelervaring alleen maar verder verrijken. Meer speelbare personages, maar ook meer opties voor het afhakken van ledematen, mogen niet ontbreken. Jedi Academy staat in dat opzicht nog steeds op eenzame hoogte.

Delen van Jedi Academy voelen misschien verouderd, maar tegelijkertijd was het spel ver zijn tijd vooruit. Het nieuwe Expanded Universe van Star Wars heeft nog geen spel gehad dat ook maar in de buurt komt van de lightsaber-fantasie die Jedi Academy heet.

In Reload houdt Gamer.nl regelmatig games van toen tegen het licht van nu.

Lees ook:

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.