Red Dead Redemption 2 blaast mij zes jaar later nog steeds weg

Let op! Dit artikel bevat spoilers voor het einde van Red Dead Redemption 2.

Ja, er volgt even wat spoilerpraat over Red Dead Redemption 2. Want als je die game nu nog niet uitgespeeld hebt, ondanks dat het een opgave van minstens vijftig uur is, weet ik niet wat je aan het doen bent met je leven. Niet om nu al mensen persoonlijk aan te vallen – natuurlijk mag je zelf bepalen wat je speelt – maar kom op! Red Dead Redemption 2 is voor mij het hoogtepunt van gaming, waar zelfs Grand Theft Auto 6, met alle torenhoge verwachtingen die bij de release van die game komen kijken, moeilijk aan kan gaan tippen.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

Enkele maanden geleden besloot ik een aantal (lees: een groot aantal) centen opzij te zetten om een nieuwe game-pc te kopen. Van origine ben ik een pc-gamer, maar vanwege mijn verouderde hardware en een onwilligheid om met groot geld te smijten speelde ik de afgelopen jaren vooral op mijn PS5 en Switch. Begin dit jaar besloot ik er toch echt aan te geloven. Shooters speel ik het liefst met muis en toetsenbord en ik zit liever beneden, waar ik enigszins aanspreekbaar ben dan liggend op bed, starend naar mijn tv.

Dus die nieuwe game-pc kwam er eindelijk. Meteen stond ik te popelen om van de ene vette game in de andere te rollen. Voornamelijk dankzij Steam ging er een wereld opnieuw voor mij open. Welke absolute next-gen-knaller wilde ik als eerst ervaren op mijn nieuwe pareltje?

Diep van binnen wist ik echter allang voordat ik mijn nieuwe speelgoed aangesloten had waar ik als eerste in zou duiken. Want de magische ervaring met Red Dead Redemption 2 die ik jaren geleden op de Xbox One beleefde, is mij nog steeds enorm dierbaar.

Qua graphics en performance had ik nu een monsterbak in huis die Red Dead Redemption 2 zoals ik hem op de Xbox One speelde in een soort Nintendo 64-versie zou doen veranderen. 4K-beeldkwaliteit met 70 tot 90 frames per seconde? Yes, please!

Adem in, adem uit

Genoeg technisch gelul over mijn nieuwe pc. We zijn hier om Red Dead Redemption 2 de hemel in te prijzen. Zoals miljoenen mensen de afgelopen jaren al gedaan hebben, natuurlijk. Maar omdat GTA 5 nog steeds de échte geldkoe van Rockstar is, blijft Red Dead Redemption 2 een beetje het vergeten kindje. Geen verhalende dlc (al ontving GTA 5 die ook niet), geen next-gen-patch en een online modus die niet kan concurreren met GTA Online.

Terwijl in mijn ogen Red Dead Redemption 2 heel veel dingen beter doet dan GTA 5. Dan heb ik het over setting, verhaal, personages, tempo, voice-acting en graphics. Kortom: zo goed als alles. Red Dead als een franchise is veel meer dan ‘GTA in het Wilde Westen’. De games zijn op veel gebieden eigenlijk niet eens met elkaar te vergelijken. Vooral het tempo, waar we mee zullen beginnen, speelt daar een grote factor in.

Voor Red Dead Redemption 2 moet je namelijk echt even de tijd nemen en niet iedereen heeft daar het geduld voor. De game werkt met hoofdstukken, en het eerste hoofdstuk komt traag op gang. Er is weinig interactie voor de speler, er zijn veel nieuwe personages om te ontmoeten en het tempo ligt simpelweg lager dan je gewend bent van veel actiegames. Maar door jezelf vanaf de eerste minuut helemaal in de spelwereld onder te dompelen, weet je zeker dat je voor het einde van hoofdstuk twee helemaal hooked bent.

Leven als een cowboy

Omdat ik al bekend was met het fantastische verhaal van Red Dead Redemption 2, was ik nu iets minder geneigd om snel van missie naar missie te vliegen. Hierdoor gunde ik mezelf meer tijd om de wereld helemaal in me op te nemen. Aan de immersie van deze game kan bijna niets tippen. Urenlang heb ik niets anders gedaan dan op mijn paardje rijden door de wildernis, terwijl ik de prachtige landschappen in me opnam.

Graag reed ik Valentine in, enkel om met de bewoners te buurten of een winkeltje te bezoeken. Rustig nam ik het assortiment in me op, bijvoorbeeld door een gedetailleerd boek te lezen of door langs de schappen te lopen. Vervolgens liep ik naar de kroeg, waar ik een paar bier achterover sloeg en een beetje baldadig werd. Ik schold een paar medemensen uit en voor ik het wist werd ik op mijn gezicht geslagen.

Ik maakte mij snel ter paard uit de voeten. Aan de rand van het dorp merkte ik echter iets op: een publieke executie van meerdere mensen stond op het punt van beginnen. Ik keek toe hoe drie mannen opgehangen werden door de lokale agenten. Ik keerde terug naar het kamp, waar ik met mijn trouwe vrienden John, Sadie en Javier rond het kampvuur zat, liedjes zong en sterke verhalen aanhoorde van Uncle. Zo, dat was me weer een dag in het Wilde Westen. En dan heb ik niet eens verhaalprogressie geboekt!

Alle emoties

Deze immersie is misschien het meest unieke aspect dat Red Dead Redemption 2 zo’n speciale ervaring voor mij maakt. Want een goed verhaal hebben ook genoeg andere games. Van The Last of Us tot de Mass Effect-games en The Witcher 3: Wild Hunt – ik hoef ze eigenlijk niet eens op te noemen. Maar ook op het gebied van verhaal kan er voor mij geen enkele andere game aan Red Dead Redemption 2 tippen.

Tijdens het spelen van Red Dead Redemption 2 maak je alle emoties mee. Spanning tijdens de bloedstollende bankovervallen en actievolle shootouts, maar ook gevoelens van verraad, verlies en verdriet terwijl je de gang langzaam maar zeker uit elkaar ziet vallen onder leiding van de steeds radicaler wordende Dutch van der Linde. De diep gelaagde personages struikelen bijna over elkaar heen om de beste character arc te hebben.

Wanneer je na tientallen veelbewogen uren dan eindelijk het laatste hoofdstuk bereikt, en Arthur aan het einde op die rotsen ziet liggen, kijkend naar de opkomende zon, terwijl hij – helemaal alleen – zijn laatste adem uitblaast, dan mag er best een traantje weggepinkt worden.

Ik kan nog uren doorlullen over Red Dead Redemption 2. Zo hebben we het nog niet gehad over het jagen op legendarische beesten, de vele outfits en wapens, het bounty hunten, de humor in sidequests, de minigames en zelfs niet de gameplay. Dat is voor velen het grootste kritiekpunt van de game. Maar of dat nou terecht is of niet, maakt voor mij niet uit. Red Dead Redemption 2 gaat voor mij de boeken in als één van de beste games ooit gemaakt, en ik weet niet of daar ooit nog niets aan kan tippen.