Afgelopen weekend konden we aan de slag met de Halo Infinite Technical Preview. Deze vroege versie is volgens 343 Industries nog niet representatief voor het eindproduct, maar geeft ons wel een idee van welke richting Halo Infinite opgaat. Die richting is veelbelovend, want hoewel er op slechts drie maps en uitsluitend tegen bots gespeeld kon worden, kregen we er maar geen genoeg van.
Gooi, schiet, mep, herhaal
Dat komt vooral door de gunplay. Die weet precies de juiste snaar te raken. 343 combineert alles wat Halo door de jaren heen zo goed maakte, zonder uit het oog te verliezen dat ook Halo moet moderniseren. Je kunt bijvoorbeeld net als in Halo 5 met ieder wapen inzoomen, zoals we dat ook gewend zijn uit vele andere hedendaagse schietspellen. Maar waar je in een game als Call of Duty dan ook nauwkeuriger schiet, levert het je in Infinite bij wapens zonder fysieke scope geen voordelen op. Wie gewend is impulsief die linkertrigger in te duwen, kan dat gewoon doen, maar Halo-puristen schieten minstens net zo snel hun iconische Assault Rifle leeg ‘vanuit de heup’.
Daardoor komt de nadruk weer meer te liggen op de klassieke drie-eenheid van granaten gooien, schieten en slaan. Je schild zorgt er bovendien voor dat je steeds nét genoeg tijd hebt om de strijd met iemand aan te gaan, zonder dat het frustrerend of oneerlijk aanvoelt. Nu hebben we natuurlijk alleen maar tegen bots gespeeld (het was kortstondig mogelijk om tegen menselijke tegenstanders te spelen, maar helaas was dat bij ons midden in de nacht), maar 343 voerde het niveau van de bots gedurende de Preview steeds verder op en ze stonden behoorlijk hun mannetje.
Subtiele nostalgie
Niet alleen het tempo van Halo Infinite doet denken aan vroeger. De audio helpt ook een handje door subtiel een nostalgisch gevoel op te wekken. De Assault Rifle klinkt net wat minder complex dan in Halo 4 en 5 - het blikkerige gerammel van vroeger is terug. Ook een schild dat herlaadt klinkt precies als twintig jaar terug. Tegelijkertijd klinkt Halo Infinite moderner en dynamischer dan ooit.
Over de grafische stijl kunnen we hetzelfde zeggen: het is allemaal net wat minder complex dan Halo 4 en 5, en toch modern. In de laatste Halo’s zat je HUD bijvoorbeeld vol kleine details, zoals firmwarenummers en andere minuscule tekst. Leuk om in 4k te kunnen lezen, maar het oogt ook onrustig. Infinite oogt strakker, met minder opsmuk. Bijzonder mooi of ‘next-gen’ ziet Infinite er misschien (nog) niet uit, al zorgt de juiste lichtinval bij vlagen weldegelijk voor sfeervolle plaatjes. Bovendien: met een framerate van (bijna) 120fps kunnen we best leven met wat minder grafisch geweld.
Nieuwe wapens en gadgets
Sommige nieuwe wapens daarentegen weten nog niet te overtuigen. De nieuwe shotgun, de CQS48 Bulldog, blijkt zeker extreem effectief op korte afstand, maar komt audiovisueel niet zo over. De shotgun geeft nauwelijks terugslag en klinkt als een proppenschieter. Dat terwijl de audio van Infinite verder juist zo uitblinkt; sla met de Gravity Hammer op de grond en je wordt getrakteerd op een orkaan van geluid. Ook de nieuwe VK78 Commando, een soort halfautomatische karabijn, heeft heus tactische voordelen, maar ziet er behoorlijk inspiratieloos uit. Wapens van de Brutes, zoals de Ravager en Skewer, zijn dan wel weer een stuk origineler en authentieker.
De grappling hook was ook aanwezig in de Technical Preview, zij het maar op één map. Bij de onthulling vorig jaar werd daar veel over gesproken, maar vooralsnog lijkt dat niet bepaald een game changer te zijn. De gadget is beschikbaar als pick up, net als granaten en statische schilden. Je kan ‘m maar drie keer gebruiken, maar de map in kwestie was zo goed ontworpen voor traditioneel springen, dat we de toegevoegde waarde in de grappling hook niet echt zagen. Maar goed, we hebben er natuurlijk ook nog geen Grunts mee de afgrond in gelanceerd!
Spirituele reboot
Desondanks – of misschien wel juist doordat de nieuwe wapens en gadgets niet disruptief zijn – vind ik Halo Infinite tot nu toe een van de leukere Halo’s om te spelen. De ervaring leert dat zeker bij Halo de smaken heel erg verschillen. De een zweert bij de klassiekers van Bungie en de ander weet niet beter dan dat er sprint en zoom in de game zitten. Het is lastig om daar een middenweg tussen te vinden, maar de Halo Infinite-multiplayer lijkt het predicaat ‘spirituele reboot’ voorzichtig waar te maken. Het is alsof 343 Industries zichzelf niet heeft afgevraagd hoe een vervolg op Halo 5 er anno 2021 uit zou moeten zien, maar hoe een vervolg op Halo Reach – de laatste Halo onder de banieren van Bungie – zou zijn. Het voorlopige resultaat mag er zeker zijn.
Halo Infinite komt later dit jaar uit op Xbox-consoles en pc. De multiplayer wordt free-to-play.
Opmerkingen