Header

Dit is hét moment om te beginnen met gamen op een OLED

Laat ik één ding voorop stellen: ik ben een gameredacteur die niet zo enorm veel bezig is met specs en techniek. Ik waardeer mooie graphics, maar wat er precies allemaal in een console gebeurt, weet ik maar half. Veel termen zeggen mij niets. Ik speelde zo’n tien jaar op een verdienstelijke Sony Bravia in 1080p. 4k? HDR? Het zal allemaal wel. Maar nu ik eindelijk een nieuwe televisie heb gekocht, lijk ik bekeerd te zijn. Opeens kan het mij niet mooi en krachtig genoeg zijn. Ik ben overtuigd door OLED, en het is tijd dat jij dat ook raakt.

Deze blog komt wellicht over als een verkapt marketingpraatje. Nou, dat is het dus niet. Ik krijg niet betaald om positief over OLED an sich of specifiek LG te schrijven. Was het maar zo! Nee, alle gekheid op een stokje, deze preek die ik hier aan jullie verkondig, is puur gebaseerd op mijn eigen ervaringen van de afgelopen weken. Ik ben onder de indruk, nee, geschokt, en wil dat met jullie delen.

Het werd namelijk tijd dat huize Musters een nieuwe televisie in de woonkamer kreeg. De eerder genoemde Sony Bravia was tien jaar oud en ik wilde ook een stapje groter gaan – van 46 naar 55 inch. Ik informeerde wat bij collega’s en hoorde meerdere malen positieve verhalen over de LG OLED C9. LG? Ik ben meer een Sony-man. Maakt LG televisies die interessant zijn voor gaming dan? En OLED, heb je dan niet – net zoals vroeger met Plasma-televisies – kans op burn-in?

Toch ben ik op onderzoek uitgegaan en warempel, de positieve verhalen over de C9 waren niet aan te slepen. Het apparaat blijkt zeer geschikt voor gamers – opvallend, omdat OLED voorheen vaak te kampen had met hoge input lag, wat natuurlijk killing is voor je game ervaring. Je wil dat het moment dat je op een knop op de controller drukt, de corresponderende move in de game zo snel mogelijk volgt. De ‘game modus’ op de C9 is volgens kenners echter geweldig. Het zou gaan om (ongeveer) 12ms vertraing, wat verwaarloosbaar is.

Hoe dan ook, na meerdere positieve verhalen besloot ik de gok te wagen, en stond er binnen een paar dagen een C9 in mijn huis te pruttelen. Het eerste dat opvalt, is hoe ongelooflijk dun het scherm is. Echt megadun. Dunner dan de zijkant van mijn hand. Ongeveer gelijk aan een willekeurig nummer van Power Unlimited, en dan heb ik het niet over die extra dikke zomeredities van vroeger. Ik moest een vriend mij laten helpen om de televisie voorzichtig uit de doos te halen en op de standaard te monteren, omdat ik in mijn eentje hoogstwaarschijnlijk per ongeluk het scherm zelf zou aanraken.

Dan zet je hem aan, en na wat kalibratie valt het volgende op: wat een ongelooflijke beeldkwaliteit. Ik ervoer voor het eerst – in mijn eigen, vertrouwde huiskamer dan – een 4K-resolutie. Ik ervoer een ongelooflijk mat scherm dat zwarte scènes écht pikkedonker toont. En ik startte een game op – in dit geval Death Stranding, aangezien ik die game aan het recenseren was – en ervoer HDR in games. Een week of anderhalf later speelde ik Call of Duty: Modern Warfare, en wist ik het zeker: in HDR gamen staat haast gelijk aan een nieuwe generatie spelcomputers ervaren. Ik was sinds de lancering van de Xbox 360, in combinatie met mijn toenmalige eerste HDTV, niet zo weggeblazen door graphics. Next gen? Man, ik heb het idee dat ik nu al in next gen aan het gamen ben!

De vele positieve verhalen blijken dus gewoon te kloppen. De input lag is echt minimaal. Geloof mij, ik wordt geregeld aan eerste in de multiplayer van Call of Duty, mocht je het gemist hebben in de livestream hier op PU.nl eerder deze week. De beeldkwaliteit is – vooral in HDR en 4K, maar ook ‘gewoon’ bij het bekijken van een blu-ray of Netflix – uitmuntend. En het mooie is: de C9 is ook nog eens toekomstbestendig, dankzij de HDMI 2.1-ingangen. Dat is handig voor de volgende generatie consoles, die deze technologie gaan ondersteunen en daarmee sneller zoveel mogelijk details naar je tv kunnen sturen.

Wat burn-in betreft, ben ik nog niet honderd procent overtuigd. Ik merk nog niets, maar dat is niet zo gek ook, aangezien ik het scherm nog maar een kleine maand heb. De televisie heeft in ieder geval verschillende opties om burn-in te voorkomen, waaronder een automatische refresh om de vier uur wanneer je de tv uitzet (zorg dus altijd dat hij aan de stroom zit!), een techniek die statische logo’s op het scherm verduistert en de optie om het beeld om de zoveel tijd ongemerkt een tikkeltje te verplaatsen. Ik hoop dat het voldoende preventie betreft, maar ik blijf naargeestig onderzoek plegen op internet om ervaringen te pijlen en manieren te vinden om het te voorkomen. Ik ben veel te obsessief om het te laten rusten. Daardoor is de aankoop van de televisie ook een soort veel te duur experiment voor mij geworden. Op hoop van zegen dan maar.

Buiten die twijfel kan ik de LG OLED C9 werkelijk aan iedereen aanraden. Ik begrijp dat niet iedereen het geld heeft om zomaar een nieuwe televisie te kopen. Ik zeg alleen dat áls de tijd is aangebroken om een nieuwe tv aan te schaffen, overweeg dan serieus dit exemplaar. We zijn inmiddels wat weken verder en ik blijf mij wanneer ik een film kijk of een game opstart (vooral wanneer HDR ondersteunt wordt) nog elke keer verwonderen over de prachtige beelden. Ik ben wellicht een beetje spuit elf – veel collega’s waren er al tijden enthousiast over, en sommigen van jullie wisten dit waarschijnlijk ook al lang – maar ik kan het niet vaak genoeg van de daken schreeuwen. Niet om op te scheppen over mijn aankoop, maar puur omdat ik zo enorm enthousiast ben over de techniek en deze televisie in het bijzonder, en wil dat jullie dit ook kunnen ervaren. Als games er nu al zó mooi uit kunnen zien, hoe bizar prachtig gaat de volgende generatie dan worden?