Het eeuwige vraagstuk: cutscenes skippen of toch niet?

Misschien werk ik teveel, maar ik zit de laatste tijd steeds vaker met nog minder geduld dan normaal naar series en games te kijken. Hoewel ik er heel blij mee ben dat ik even tijd heb om wat te spelen of te kijken, wil ik tegelijkertijd snel op het punt zijn waar het om gaat.

Ik merkte het toen ik met een vriendin naar Expeditie Robinson keek op televisie. “Is het nou echt zo sfeerverhogend om een veel te lange montage te moeten kijken hoe iedereen die iets - je weet niet eens wat - op een briefje schrijft en het in een pot stopt?” Ik had het over de stemronde in dat programma, dat natuurlijk gepaard moet gaan met de nodige spanningsopbouw.

Het zou voor mij een moment zijn om weg te zappen. Wat mij betreft was een soort raamwerk waarin je tegelijkertijd zag hoe iedereen iets opschreef en in de pot doneerde net zo veelzeggend en zeker een minuut korter geweest. Terwijl ik met mijn beste vriendin discussieerde, want ze begreep de montagekeuze wel, besefte ik dat ik in games ook vaker minder geduld kan opbrengen.

Bij spellen vind ik dat natuurlijk veel erger dan in Expeditie Robinson: immers zien games er in tussenfilmpjes vaak juist op hun allerbest uit. Bovendien draagt een cutscene niet alleen bij aan de sfeer in het spel, maar leren ze je vaak ook veel over het verhaal. Ik zie dus zeker wel meerwaarde in een cutscene, maar vaak duren ze me toch te lang.

Een voorbeeld: ik zit nu middenin Pokémon Snap. Dan heb je niet alleen veel dialoog en gesprekjes om doorheen te klikken, maar ook af en toe een cutscene die vrij langzaam aan je voorbij gaat.

Hoewel het de bedoeling is dat je lekker ontspannen de game speelt en rustig bekijkt wat zich allemaal ontvouwt, kan ik mijn brein maar moeilijk wegtrekken van die focus op goede foto’s schieten van al die wezens. “Hallo, ik heb nog bijna een hele Pokedex te vullen: ik heb geen tijd voor deze onzin.”

Zou het te maken hebben met mijn werkdruk, met mijn leeftijd of bijvoorbeeld met hoe we tegenwoordig content nuttigen? We hebben een steeds kortere spanningsboog. Niet voor niets worden video’s op TikTok tegenwoordig beter bekeken dan op YouTube. Het is net even korter, je weet beter wat je kunt verwachten en je kunt weer door.

Hoewel ik er zelf dus ook aan bijdraag, probeer ik cutscenes nooit te skippen als ik ze nog niet heb gezien. Ze helpen je juist om een beetje out te zonen en je op de game te focussen. Bovendien steken gamemakers er enorm veel tijd in om te zorgen dat ze piekfijn in orde zijn. 

Uiteindelijk heb je er echt alleen jezelf mee als je cutscenes overslaat: je wuift een groot deel weg van de moeite die gamemakers hebben gedaan om hun verhaal nog beter te vertellen. Alsof je op een feestje bent en je wanneer er iemand begint te praten je rug naar die persoon toedraait en een beetje naar je telefoon gaat staren. Niet zo netjes, en waarom zou je naar een feestje gaan als je heel bewust de muurbloem uit gaat hangen?

Welke game die jij graag speelt heeft cutscenes die je ook het liefst zou overslaan?