
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="19828ced-a753-4e2b-a92f-c6141c40b915"><p style="text-align: justify;">Een paar maanden geleden mocht ik <a href="https://pu.nl/artikelen/feature/bioshock-infinite-burial-at-sea-episode-1-review/" target="_blank">BioShock Infinite: Burial At Sea Episode 1</a> reviewen en ik was not impressed. Tuurlijk, terugkeren naar Rapture, de onderwaterstad uit de eerste game, was leuk genoeg. Maar helaas bleek het na een paar uur schietactie niet meer dan een nostalgietrip te zijn; beetje teleurstellend van Ken Levine, meesterverhalenverteller, leunstoel politicoloog en bedrieger van PlayStation Vita gamers. Ja ik heb een goed geheugen...</p><p><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="342" src="//www.youtube.com/embed/4isG2PYecBs" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"></iframe></p><p style="text-align: justify;">Wat een verschil blijkt Episode 2 van Burial At Sea te zijn. Het is helaas de laatste content die uit de koker van Irrational Games komt, maar het vat perfect alle elementen samen die BioShock en BioShock Infinite zo memorabel maken. Welke elementen? Wat leuk dat je het vraagt!</p><p style="text-align: justify;"> </p><h2 style="text-align: justify;"><strong>BioShock Element 1: De kracht van een goed verhaal</strong></h2><p style="text-align: justify;">Episode 2 begint net als Episode 1 met een rustige, lineaire scène. Elizabeth bevindt zich in een idyllisch Parijs, vol met dansende mensen, zingende Disney-vogels, mannen met snorren, snorren, snorren en ZIELLOZE, EVIL DWERGEN!!!</p><p></p><p style="text-align: justify;">*huiver* De Stephen King mindfuckery begint daar echter pas. Nog geen 10 minuten in de DLC wist ik dat hij beter zou worden dan Burial At Sea 1. Meer verhaal, meer world building, maar zonder het plot uit het oog te verliezen óf de gameplay.</p><p style="text-align: justify;"><strong> </strong></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>BioShock Element 2: Iets nieuws proberen (stealth!)</strong></h2><p style="text-align: justify;">In Episode 2 speel je eindelijk eens Elizabeth en dat brengt wat veranderingen met zich mee. Allereerst heeft ze geen Shield zoals Booker. Gewoon ouderwets 1 lifebar met de mogelijkheid om af en toe een verbandtrommel te gebruiken. Hierdoor moet je voorzichtiger te werk gaan en in het begin krijg je dan ook veel tips om stealthy te spelen.</p><p style="text-align: justify;">Jawel, op de valreep gooit Ken Levine de gameplay flink overhoop. Als Elizabeth moet je rondsluipen, glas en water vermijden vanwege het geluid, en een heleboel splicers op de kersenpit rammen. Je keert ook weer tijdelijk terug naar Columbia dus er zijn ook momenten dat je de Skyhook kan gebruiken. Daarnaast krijgt Elizabeth een kruisboog met sleeping darts maar ook knock-out gas voor grotere groepen. Nieuwe vigors dienen zich tevens aan; de handigste is Peeping Tom die je vindt in een eroticazaak (onder water leven is geen reden om droog te staan! Hur hur hur!). Als je stilstaat kun je hiermee alle bewegende targets in de omgeving spotten. Zeer handig voor de sluiper zonder geduld (lees: moi!).</p><p></p><p style="text-align: justify;">Enig nadeel is dat de Burial At Sea Episode 2 dezelfde lage moeilijkheidsgraad heeft als de main game van BioShock Infinite. Ben je een hardcore stealthfanaat, probeer dan vooral de “1998 Mode”, gebaseerd op Thief: The Dark Project. In deze mode is iedereen paranoïde en ben je Game Over wanneer je iemand killt. Het is net als de echte wereld dus.</p><p style="text-align: justify;"> </p><h2 style="text-align: justify;"><strong>BioShock Element 3: Memorabele personages </strong></h2><p style="text-align: justify;">Ze blaten af en toe iets te veel over politieke standpunten en levensopvattingen, maar over het algemeen zijn de personages in de BioShock games memorabel en gooien ze er graag een oneliner uit. Elizabeth was als NPC al populair en als hoofdpersonage steelt ze de show. Niettemin moet ze flink voor de spotlight knokken, met uitgebreide cameo’s van Rapture’s beruchtste personages. Atlas, de revolutieleider die Rapture uiteindelijk naar de tyfus helpt, heeft flink wat screen time en laat een betere indruk dan ooit achter. Natuurlijk kon Rapture-oprichter Andrew Ryan niet gepasseerd worden en de ontmoeting met Elizabeth is absoluut het wachten waard.</p><p></p><p style="text-align: justify;">Oh ja, als je je altijd afvroeg wat de fuck de Songbird nu was en hoe de relatie tussen Big Daddy en de Little Sisters werd gecreëerd, dan MOET je deze DLC checken!</p><p style="text-align: justify;"><strong> </strong></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>BioShock Element 4: The horror!</strong></h2><p style="text-align: justify;">Uit eigen ervaring weet ik dat lopen door kerkhoven met religieuze krankzinnigen en inrichtingen met normale krankzinnigen, geen pretje kan zijn. In BioShock Infinite speelde je gelukkig Booker DeWitt die op Normal 100 miljoen kogels kon koppen en vervolgens weer overeind stond door een stuk kersentaart uit de vuilnisbak te vreten. Elizabeth is een teerder bloempje en dus zijn de confrontaties spannender. Maar Irrational Games heeft qua eng art design en creepy settings ook het beste werk tot nu toe geleverd. De meeste assets van Rapture zijn splinternieuw en ook Columbia kent nog wat onontdekte kamers. Niet allemaal zijn ze prettig om in te vertoeven… op een goede manier!</p><p></p><p style="text-align: justify;">In BioShock Infinite: Burial At Sea Episode 2, wordt eindelijk de link tussen Rapture en Columbia grondig gelegd, en het eindresultaat is creepier dan heel BioShock Infinite bij elkaar. Het is het beste van beide werelden.</p><p style="text-align: justify;"> </p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Conclusie</strong></h2><p style="text-align: justify;">Ik blijf het pijnlijk vinden dat Ken Levine voor indie games kiest, maar met Burial At Sea Episode 2 had hij BioShock Infinite niet beter kunnen afsluiten. Het biedt fanservice zonder te veel in de eigen anus te verdwijnen en het verhaal verrijkt zowel de wereld van Infinite als die van het originele BioShock. De gameplay is daarbovenop verfrissend en toepasselijker voor de creepy setting! Would You Kindly Buy This DLC?</p></div>
</div>
</content>
</article>


BioShock Infinite: Burial At Sea Episode 2 - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links