Samuel en Nino waren vanaf dag 1 helemaal hyped over Bloodborne. En dat naar aanleiding van een enkele trailer op E3. Fanboyism van de bovenste plank, maar ik zal ze er niet op afrekenen. Ik was net zo’n kwispelend hondje toen Sierra de reboot van King’s Quest recent onthulde. En ook bij de gelekte gameplay van Assassin’s Creed: Victory kreeg ik het opnieuw warm van binnen. Het bloed kruipt duidelijk waar het niet gaan kan. Echter, op dag 2 van E3 2014 zag ik op de Sony stand behind closed doors ingame beelden van datzelfde Bloodborne. Met een framerate die amper 15 frames per seconds haalde, en flinke bugs bevatte, wist ik nog niet zo goed wat ik moest vinden van de nieuwe game van de bedenkers van Demon's Souls en Dark Souls.
VERSCHILLENDE WAPENS
Op Gamescom deed Bloodborne een stuk betere zaken. Nog steeds was de framerate niet optimaal, maar alles zat behoorlijk strakker in de verf. De mensen die de alpha build mochten spelen, ervoeren hetzelfde. Sfeervolle, donkere, moeilijke en fraai ogende third-person action, maar de framerate kon nog wel een tandje hoger. En dat is inmiddels gebeurd, zo constateerde ik in Londen tijdens een hands-on sessie. Nog steeds helaas hetzelfde deel wat we ook al op Gamescom, en tijdens de alpha, mochten spelen, maar nu bij wijze van spreken klaar om morgen Gold te gaan. Door de opstelling van een trits consoles naast elkaar, kon ik nu ook goed zien hoe de verschillende wapens een subtiele verandering van gameplay kennen. Wanneer je met een enorme hamer op vijanden inhakt, maak je sneller schade, maar als je mist kost het ook even tijd om je te herpakken en ben je kwetsbaar voor tegenaanvallen. Een lange bijl is vooral handig om een enkele vijand van veraf ineens in stukken te hakken, maar met meerdere vijanden is een kortzwaard weer veel idealer.
SHORTCUTS
Wie nog twijfelt over de moeilijkheidsgraad – Bloodborne zou zijn oren naar de mainstream hebben laten hangen en een soort Devil May Cry zijn geworden – kan ik geruststellen. Bloodborne vraagt nog steeds het uiterste van zijn spelers. Dit wordt geen walk in the park, je kunt niet overal saven, en als je jezelf tegenover een boss vindt, ben je bij twee rake klappen kassie wijlen. Zelfs de meest doorgewinterde Dark Souls II spelers op het event waren aan het vloeken en tieren, nadat ze voor de zoveelste keer het loodje legden. Gelukkig – geheel in stijl met de Souls games – kun je ook in Bloodborne handige shortcuts creëren. Ben je gesneuveld, dan kun je het redelijk vlotjes opnieuw opnemen tegen die smerige, angstaanjagende boss. Want afzichtelijke monsters ontwerpen, dat kunnen de Japanners van From Software als de beste.
KERKERS
Grootste nieuws was echter de nieuw onthulde Chalice Dungeons; een vertakkend netwerk van procedureel gegenereerde dungeons onder de stad Yharnam. Dit systeem is naadloos verbonden met de rest van de wereld en de kerkers dienen zich gedurende het spelen aan.
We speelden een scene waarin je alter ego door een kerker ploegt en direct een boobytrap triggert, waardoor een enorme rotsblok je tracht plat te walsen. De kerkers ogen onheilspellend, kennen afzichtelijk ogende vijanden en voor het weet, zak je weg door een pitfall in de grond, om vervolgens in een ondergrondse grot annex moeras terecht te komen. Niet zo maar een moeras, nee, eentje vol met olieachtige substantie. Een sub-boss maakt ons meteen het leven zuur door ons te bestoken met vuur. Het moeras licht op en er onstaat letterlijk een vuurzee. Een andere Hunter (een AI speler of een ingelogde speler) schiet te hulp en samen beuken we het half-rottende wezen tot pulp. Alleen dit is al een happening die lang op mijn netvlies blijft staan, maar het blijkt slechts een opmaat tot de dingen die komen gaan.
MULTIPLAYER
Net als boven de grond, vind je onder de grond ook boss chambers die je her en der activeert door hendels en dergelijke om te zetten. Uiteindelijk komen we in een enorm, rond, vertrek waarin een gigantisch beest – een soort verkoolde griffioen waar het vel van af is gestroopt – het op ons voorzien heeft. Het is duidelijk dat God Mode aanstaat, want anders waren we binnen een twee tellen af geweest. Een slag van een klauw van het beest is genoeg om je te laten sterven, en anders is het diens vuurspuwende adem wel. Wetende dat From Software zoveel moeite stopt in dergelijke procedureel gegenereerde kerkers, en diens vijanden, geeft de burger moed. Temeer omdat hier de multiplayer echt moet gaan schitteren. De makers willen de kerkers onder de stad de plek laten zijn waar spelers samen komen, waar jij als speler een ander uitnodigt via de Share Play functie als hij de game niet heeft, maar ook waar gelijkgestemden samenkomen als clan. Hoe dit in de uiteindelijke versie uit zal pakken is nog de vraag, maar de makers zijn duidelijk ambitieus. Multiplayer zal een veel belangrijkere rol gaan spelen in Bloodborne, en de Chalice Dungeons zijn daar het levende voorbeeld van.
In de aankomende papieren Power Unlimited meer over Bloodborne en de Chalice Dungeons, met onder andere een interview met Hidetaka Miyazaki
Opmerkingen