Oh, interwebs, waar zouden jullie toch zijn zonder mij? (Waarschijnlijk op een minder schunnige plek, maar goed.) Na mijn review van de game van ‘t jaarkreeg ik van veel mensen het verzoek om het verhaal van de Metal Gear-franchise uit te leggen. Nou is dat makkelijker gezegd dan gedaan gezien het verhaal nog erger versplinterd is dan de botten van Gray Fox aan het eind van Metal Gear Solid, maar jullie hebben de mazzel dat ik 1) momenteel single ben en 2) zojuist Demon’s Souls geplatinumd heb en dus tijd over heb. Oh, en ik wilde eigenlijk zelf ook wel even weten hoeveel van het verhaal ik als kenner nou daadwerkelijk (nog) weet.
Ik zal de serie uitleggen in twee artikelen (exclusief deze en de laatste): de Big Boss-saga en de Solid Snake-saga. Niet alleen omdat het complete verhaal echt veel te veel tekst is om in één artikel te verwerken (sterker nog, twee artikelen is eigenlijk al te weinig) maar zodat de beginner morgen na het lezen van de Big Boss-saga meteen in The Phantom Pain kan duiken. De Solid Snake-games zijn zeker belangrijk, maar niet per se noodzakelijk om Kojima’s magnum opus te begrijpen. The Phantom Pain is namelijk het (waarschijnlijk) laatste deel in Big Boss z’n tijdlijn; in de games die chronologisch volgen neemt zijn “zoon” Solid Snake het over als protagonist. Tenslotte zal ik nog een derde artikel publiceren waarin ik wat lastige punten wat beter uitleg, de achterliggende gedachtes achter de serie even wat aandacht geef én de games in de franchise toelicht die niets met de “hoofdgames” te maken hebben.
Maar goed, eerst dus dit voorwoord, vooral om enkele disclaimers en regels duidelijk te maken. Ten eerste: de dikste, grootste, smerigste SPOILER ALERT allertijden. Dit lijkt vanzelfsprekend (het is verdorie het doel van ‘t artikel) maar ik heb ondertussen geleerd de domheid van de mens niet te onderschatten. Ten tweede: Kojima heeft het verhaal allesbehalve chronologisch verteld. Sterker nog, zelfs in Pulp Fiction wordt er minder in de tijdlijn rondgehuppeld, dus begrijp dat dit één van de redenen is waarom het alomvattende verhaal van Metal Gear zo gefragmenteerd overkomt en waarom het in eerste instantie zo ondoordringbaar lijkt. Het hele verhaal begint met Metal Gear Solid 3, eindigt met Metal Gear Solid 4, en de rest speelt zich allemaal daartussen af, in een volgorde die beslist lijkt te zijn aan de hand van getrokken lootjes. Om het allemaal wat minder verwarrend te maken ga ik het verhaal dus wél chronologisch vertellen, morgen beginnend met Snake Eater, Portable Ops, Peace Walker en Ground Zeroes, om de dag erna Solid Snake toe te lichten aan de hand van Metal Gear, Solid Snake, Metal Gear Solid, Sons of Liberty en Guns of the Patriots.
Ten derde: ik ga het verhaal uitleggen aan de hand van wat er in de games is verteld. Andere media, zoals graphic novels en radio features, heb ik niet (per se) in mijn verhaal meegenomen, ongeacht hun kwaliteit. Voornamelijk omdat ik vind dat de kwaliteit van een game in geen enkel opzicht moet afhangen van andere media. (Wat overigens ook de reden is waarom je mensen moet slaan die zeggen dat je de Halo-boeken moet lezen om de franchise te snappen. Sla die mensen heel erg hard.) Oh, trouwens: veel shit wordt door middel van flashbacks verteld (of gewoon achteraf) en speelt zich feitelijk tussen games af; die shit zal ik op plekken uitleggen waar het mij logisch dunkt. (Als je je dus afvraagt waarom ik Les Enfants Terribles al in het Portable Ops-hoofdstuk noem: daarom dus.)
Ten vierde: het verhaal is dusdanig uitgebreid en gaat zó ontzettend diep, dat je het op meerdere manieren en niveau’s kunt uitleggen. Om het overzichtelijk en (enigszins) begrijpelijk te houden, zal ik zo uitgebreid mogelijk ingaan op de belangrijkste personages en gebeurtenissen, maar zal ik minder essentiële onderdelen expres niet noemen. Hoe vet zo dus ook mogen zijn, verwacht niet dat ik elke baas bij z’n naam ga noemen (of überhaupt de revue laat passeren), vooral als ze, uiteindelijk, slechts een obstakel vormen voor Snake en geen gigantische invloed hebben op het hele verhaal. Als je dus wilt haten omdat ik bijvoorbeeld Sigint niet heb genoemd en je dat belachelijk vindt omdat hij later de DARPA Chief wordt enzo, dan spijt me dat heel erg, maar... deze samenvatting is niet voor jou. Hij is voor de mensen die nauwelijks weten dat Naked Snake en Solid Snake twee compleet verschillende personages zijn. Deze samenvatting is voor de mensen die Metal Gear willen kennen maar niet weten waar ze moeten beginnen, en voor de mensen die Metal Gear wél kennen maar best even een geheugensteuntje kunnen gebruiken.
Tenslotte: ondanks z’n liefde voor bombastische, Hollywood-waardige verhaallijnen, heeft Hideo Kojima toch altijd al de gameplay in z’n games belangrijker gevonden dan het presenteren van een retestrakke continuïteit. (En terecht, overigens. Gameplay über alles, verdomme.) Dit betekent echter dat bepaalde elementen in het verhaal soms wat tegenstrijdig zijn uitgelegd in verschillende games, er narratieve gaten te vinden zijn of het simpelweg de bedoeling is dat je zelf gaandeweg tot bepaalde conclusies komt. Dat ga ik dus ook doen: ik ga jullie zo objectief mogelijk proberen het Metal Gear-verhaal uit te leggen, maar de grijze gebieden ervan ga ik toelichten aan de hand van mijn eigen kennis en vermoedens. Wellicht tot jouw ergernis, trouwens; fans van de reeks kunnen (begrijpelijk) erg gepassioneerd raken wanneer ze over Metal Gear discussiëren met anderen en ze het ergens niet over eens zijn. Onthoud, echter: als je vindt dat ik iets fout heb uitgelegd, blijf netjes. Deel uiteraard jouw kijk op deze zaken in de comments, zodat we met z’n allen dit prachtige, doch gecompliceerde web dat Kojima gesponnen heeft kunnen ontrafelen. Maar blijf cool. Net als Fonzie. Net als Snake.
Goed, zijn jullie er klaar voor?
Nice.
Check deel 1 (de Big Boss-saga) en deel 2 (de Solid Snake-saga) nu!
Opmerkingen