<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="1015b26d-e4c2-4bb2-998c-2af3ed34a1e1">Ha Ed! Hoe lang werk je nou al bij de PU?  Vanaf 1994, dus dat is inmiddels 22 jaar als eindredacteur van PU. Damn, word je er nou nooit een keer moe van?  Ik dacht toen ik bijna 40 werd dat ik er te oud voor werd. Die leeftijd verschoof daarna naar 50, maar ik heb nog altijd het gevoel dat ik hier op mijn plek zit. Daarnaast heb ik nog steeds het idee dat de lezers en kijkers het nog steeds leuk vinden dat ik er ben, en er niet bij hang als een oude lul die er zo nodig bij wil horen. Ik heb tijdens al die jaren genoeg mogelijkheden gehad om van baan te switchen, maar ik kan me nog steeds niets leukers voorstellen.Hoe lang ben je nog van plan dit werk te blijven doen? Ik zie nog geen reden om te stoppen. Sinds ik dus rond m’n 40e en 50e heb gedacht te oud te zijn, is er nu wat mij betreft geen einde in zicht. Pas als ik incontinent en dement achter m’n PC’tje zit, moet iemand me maar wegdragen.Wat vind je eigenlijk het leukste aan je werk? Ik vind het met name leuk dat ik als eindredacteur bij PU ook nog veel andere dingen kan doen die ongebruikelijk zijn voor eindredacteuren. Ik schrijf vaste rubrieken in het blad, zoals De Redactie, Smorgasbord en Quiz Je Dat en doe natuurlijk de bijschriften. Ook het ‘acteren’ in sketches vind ik tof, zoals onlangs in Mad Ed en zeer binnenkort in ‘The Ed Files’. Sowieso is geen dag hetzelfde op de redactie. Heb je een diepte- en hoogtepunt van je carrière tot nu toe? Hoogtepunten zijn toch wel de perstripjes geweest, zoals naar Dubai bijvoorbeeld. Dat was voor een rallygame waarvan ik de naam niet eens meer weet. We kregen toen niet eens gameplay van het spel te zien en die game is uiteindelijk nooit uitgekomen, maar de trip was fenomenaal. Ook een ritje samen met rallycoureur Ari Vatanen was erg bijzonder. En dan vergeet ik nog alle E3’s waar ik bij was.Het dieptepunt was het failliet gaan van onze uitgever een kleine drie jaar terug, en dat we daardoor een paar fijne mensen zoals Niels, Maarten en Ward, zijn kwijtgeraakt.Je hebt nogal wat games zien komen en gaan - wat zie jij als de grootste verschillen tussen vroeger en nu? Grafisch gezien is er natuurlijk een enorme ontwikkeling geweest. Wat ik daarnaast geinig vind aan de games van tegenwoordig is dat je beslissingen kan nemen die een game helemaal anders maken per speler. Vroeger was dat wel anders. Als je toen een game uitspeelde, dan had je exact dezelfde ervaring gehad als alle andere gamers die dat spel hadden doorlopen.Game je zelf nog wel een beetje? Eigenlijk niet meer, nee. Ik was vroeger min of meer een specialist in rallygames en ik heb laatst Sébastien Loeb Rally Evo nog een slinger gegeven. Toen kwam ik er toch wel achter dat je na zo veel tijd je skills wel een beetje kwijtraakt. Dus dan wordt het waarschijnlijk ook wel tijd om ermee op te houden. Ik lees er wel veel over natuurlijk, dus blijf wel goed op de hoogte.Wat is eigenlijk je favoriete game ooit? Ik was echt gek van alle Colin McRae games - wat nu DiRT rally is geworden. DiRT heb ik zelf niet gespeeld maar Florian is er erg over te spreken. Qua games buiten het rally-genre vond ik Halo erg tof, en de eerste CoD-delen kan ik eveneens nog wel waarderen. Je werkt al jaren met een wisselende groep idioten. Zijn de redacteuren door de jaren heen een beetje veranderd? Het zijn natuurlijk allemaal gasten waarbij een steekje los zit, maar het is allemaal wel wat geprofessionaliseerd. Met deadlines merk ik dat wel - mensen gaan er wat serieuzer mee om dan vroeger. En dat is maar goed ook; het was in het begin echt heel chaotisch.In de tijd van jongens als Kees de Koning en Bjorn Bruinsma was het af en toe echt een bende. Redacteuren kregen reviews eigenlijk toegewezen als ze de grootste bek hadden. Soms werd er letterlijk om geknokt - we gooiden dan een game in de groep en wie bovenop uitkwam mocht ‘m recenseren. Toch is de redactie ook nu nog onvergelijkbaar met andere werkplekken. Ik heb voor m’n tijd bij PU ook op andere redacties gewerkt, maar neem van mij aan dat je nergens soms gebukt moet werken om te zorgen dat je geen pijltje in je nek krijgt. Wie is of was eigenlijk het aller slechtste met deadlines? Dat is Jan. Maar hij heeft het dan ook verschrikkelijk druk en doet het meest - dan krijg je dat.Wat werkt dan het beste om artikelen toch op tijd binnen te krijgen? Bij Jan is de beste manier om een weddenschap af te sluiten dat ie de deadline niet haalt. Op die manier heb ik onderhand mijn halve boekenkast bij elkaar gewonnen, maar het zorgt ervoor dat ik de artikelen van hem toch altijd wat sneller krijg.Is gamejournalistiek nu erg anders, vergeleken met je beginjaren? Het is duidelijk de online kant opgegaan. De kwaliteit vind ik echter niet altijd even hoog. Er zijn heel veel amateurs die een artikel schrijven voor een gratis game en dit naast hun gewone werk doen. Echte fulltime journalisten zijn er steeds minder. Bij PU zijn er gelukkig nog wel een boel, maar er zijn tegenwoordig veel mensen die het vak tussen neus en lippen door bedrijven. En dat zijn vaak sowieso al niet de grootste talenten.Het heeft ook alles met de branche te maken. Er is minder geld en je ziet weinig redacties waar mensen fulltime over games schrijven, daar is geen geld meer voor. Het blijft vooral online vaak een beetje hobbywerk, en daar zit ook nog eens geen eindredactie op, nou dan weet je het wel...Maar is gamejournalistiek niet ook volwassener geworden? Ik vind van wel, bijvoorbeeld bij PU en Reshift (onze uitgever, red.), die een van de meest professionele platformen van het segment vormen. En de game-industrie zelf wordt sowieso professioneler. Vroeger werd je gebeld als je een slecht cijfer gaf - dan werden ze boos en wilden ze niet langer bij je adverteren.Ik denk dat PU nog steeds bestaat omdat we ons daar toen ook al niets van aantrokken. Ik heb echt meegemaakt dat mensen hun advertenties introkken, en dat andere bladen zich dan naar de wensen van dergelijke game-uitgevers gingen schikken. Dan raak je al je geloofwaardigheid bij je lezers kwijt. Onze lezers weten in ieder geval dat ons oordeel eerlijk is. Je kan het er niet mee eens zijn, maar het is wel oprecht.Het grootste deel van onze freelancers weet niet eens welke partners voor ons financieel interessant zijn, en er is nog steeds een scheiding tussen redactie en commercie - zeker wat cijfers betreft. Aandacht is misschien nog wel eens te regelen, maar de waardering is altijd objectief. Anders verkoop je je ziel en raak je je lezers kwijt.Heb je advies voor lezers die jouw loopbaan wel zien zitten? Ik denk dat je gewoon een goede opleiding moet doen. Algemene kennis is voor alle vakken - en zeker journalistiek - onontbeerlijk. Je hoeft geen journalistieke opleiding te doen, maar je moet natuurlijk wel goed kunnen schrijven en het leuk vinden om je kennis te delen. Schrijven (en lezen) moet wel een beetje je hobby zijn. Wil je écht het vak in van de gamesjournalistiek, zorg dan dat je ervaring opdoet met zaken als schoolkrantjes en reviews voor kleinere websites. Op die manier bouw je een portfolio op en investeer je in jezelf.Thanks Ed! Graag gedaan, man. </div>
</div>
</content>
</article>

Even praten met… Ed

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links