Mijn Nintendo console-catalogus begon pas serieus vorm te krijgen bij de introductie GameCube. Daarvoor speelde ik wel eens een game bij een vriend met een Nintendo 64, maar de NES- en SNES jaren zijn grotendeels langs mij heen gegaan. Vandaar dat ik de remake van Ocarina of Time voor de 3DS met open armen ontving en dat opnieuw doe met de remake van Majora’s Mask 3D voor Nintendo’s handheld.
Spooky
Zoals je misschien wel weet is Majora’s Mask een behoorlijk afwijkende, duistere Zelda game. Een vreemde, grimmige kwakende eend in de bijt die direct al behoorlijk wat inlevingsvermogen van de speler vraagt. De game op de 3DS is inhoudelijk nagenoeg hetzelfde als de Nintendo 64 klassieker, met wat kleine tweaks maar die zijn verwaarloosbaar te noemen. Anders gezegd, verwacht geen extra kerkers, puzzels, wapens of andere aanvullingen. Is dat erg? Nee. Majora’s Mask is een betoverend, freaky Zelda avontuur, en in stereoscopisch 3D spatten de beelden van het scherm. Ik speelde de game op de New 3DS en de 3D beelden zijn hier zo fraai en zo stabiel, dat ik direct ondergedompeld werd in het spooky universum.
Verdrietig
De eerste minuten van het spel zien we een sippe, vermoeide Link die op Epona door een mistig bos sjokt en door twee feetjes van zijn paard gekukeld wordt. Voor je het goed en wel doorhebt, ben je betoverd in een raar, ongelukkig Deku Scrub wezen. Dit is niet de opbouw en de start die ik doorgaans van een Zelda game ken, maar ik werd er direct door gegrepen. The Legend of Zelda: Majora’s Mask is deels een verdrietig, ongemakkelijk avontuur met thema’s als eenzaamheid en verloren zijn in een onbekende wereld. De personen die je tegenkomt zijn vervreemdend, tragisch en bij vlagen afstotelijk.
Tijd
Majora’s Mask 3D speelt heerlijk, oogt fraai en geeft de bekende gameplay een extra dimensie: de introductie van de verschillende maskers en de daaraan gekoppelde transformaties en krachten zijn een welkome afwisseling van de overbekende bommetjes en boemerang. Ook het unieke tijd-herhaal-principe - Link heeft drie dagen om de wereld te redden alvorens een vuil-grijnzende Maan naar beneden stort en aan het einde van de derde dag kun je de tijd weer terugspoelen om opnieuw te beginnen – geeft de gameplay iets van een existentiële vraagstuk mee en verveelt geen moment.
Dit wordt een prima remake van een de meest bijzondere games ooit gemaakt. En voor die spelers die het origineel gemist hebben, wellicht zelfs de reden om een 3DS aan te schaffen.
Opmerkingen