Jarenlang heb ik mezelf niet echt uitgedaagd in games. Games speel ik voor ontspanning en het volgen van verhalen. De laatste tijd begin ik daarin wel te veranderen, want tegenwoordig speel ik wel steeds meer games die me uitdagen, zoals bijvoorbeeld de Ori-games, die vrij pittig zijn en Metroid Dread. Ook heb ik een hoop Cuphead-levels gehaald. Als klap op de vuurpijl begin ik in februari aan mijn eerste Souls-game, Elden Ring. Voor mijn grootste gameprestatie kom je al gauw bij multiplayergames uit. 3600 damage en achttien kills in één potje Apex Legends is dan de prestatie die meteen naar voren komt. Toch wil ik ook Ori and the Will of the Wisps nog even aanhalen. Die heb ik op hard honderd procent uitgespeeld, best netjes toch?
De tutorial van Cuphead! Nee, die is prima te doen, de game zelf ook. Moeilijk, maar te doen. Die Soulsborne-games bijt ik me meestal op stuk en na tien keer doodgaan bij dezelfde eindbaas geef ik vaak ook op, dus dat is me ook nog nooit echt gelukt. Bij Ninja Gaiden 2 liep ik al vast bij de eerste baas en is 'm nooit geworden. Ik heb nog nachtmerries van Contra, weet nog steeds niet hoe ik Carnage moet verslaan in Spider-Man 2 op de Game Boy en Ghosts 'n Goblins moet wel gemaakt zijn door iemand die een hekel heeft aan mensen. Dus het moeilijkste wat mij ooit is gelukt, is voor veel mensen waarschijnlijk een wandeling door het park, maar ik ben nog wel trots op het doorspelen van UFO: Enemy Unknown. Deze diepe strategie-game uit '94, is pittig, heel pittig en heeft me flink wat hoofdpijn bezorgd in m'n tienerjaren, maar ik ben er wel een (soort van) doorheen gespeeld.
Lezers die wel eens een stream van mij kijken, weten dat ik niet snel een uitdaging uit de weg ga. Of dat nou God of War op de hoogste moeilijkheidsgraad is, alle platinum trofeeën uit de Uncharted-franchise zijn of geblinddoekt de hoogste berg van GTA V op rijden met Enno als navigator. Ik heb de gekste dingen geprobeerd, en bizar genoeg lukken ze meestal nog ook. Waarschijnlijk heb ik mezelf nog wel de moeilijkste uitdagingen opgelegd. Zo bestonden de eerste jaren van mijn studie uit ongezonde baanrecords in SSX (2012) en overdreven experimentele (vaak letterlijk onmogelijke) sprongen in Skate 3.
Oh, trouwens, het behalen van de Returnal-platinum raad ik je af. Niet omdat die game nou zo moeilijk is - dat valt reuze mee imo - maar omdat de collectibles per run in willekeurig kamers worden ingeladen. Dat betekent dat zelfs na tien keer uitspelen, de kans erg groot dat je niet alle verzamelobjecten bent tegengekomen. Het enige wat je kan doen, is hopen dat die ene kamer de volgende keer wel spawnt. Had ik trouwens al verteld dat ik zelfs met ovenwanten aan een win in Fall Guys kan pakken?
Poah, moeilijke vraag. Om dit soort dingen op waarde te schatten heb je het toch meestal over try hard games zoals Dark Souls...en dat is nou niet ècht mijn genre. Alhoewel, Jedi: Fallen Order is daar eigenlijk ook wel mee vergelijkbaar en die vond ik fantastisch (en bij vlagen ook vrij moeilijk). Ik denk dat ik dus moet gaan kiezen voor de keer dat ik me back in the day met mijn clan =HQ= heb geplaatst voor de Eurocup op Clanbase. Verder ben ik ook wel trots dat ik binnen een paar maanden Platinum rank werd in Rocket League (op naar de Diamond etc.) en drie keer op rij de ROG Showdown heb gewonnen, maar echt een super moeilijk iets benoemen wat iedereen direct snapt? Nou, nee.
Opmerkingen