
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="f22b43bd-7f5c-4f20-aea0-0eea656839ce"> <div class="youtube-rs-1702463862153_utrbjd2aso" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/f70P6xU13Jc?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1702375093159_wqjd9diwg4"> <p>'Eywa!’ Dat is de leidende kracht die al het leven op de maan Pandora omvat en beschermt, maar ook wat ik uitschreeuwde toen mijn Na’vi voor het eerst de spelwereld van Frontiers of Pandora betrad. Met zijn indrukwekkende graphics en enorm fantasierijke omgevingen kon ik de eerste uren niet veel meer dan vergeten dat er überhaupt een sprintknop bestaat. Er is simpelweg te veel om in mijn oogballen op te zuigen; wijdverspreide bossen, prachtige open velden, kalmerende watervallen en natuurlijk tal van unieke en fascinerende levensvormen. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1702375098870_aqfp9gx4xmb"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-703646"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/703646/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1702375115805_gerfpy28yto">Schilderachtig</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1702375128372_4n1nl6xgsfe"> <p>De Scarab Crawler, met zijn pauwachtige verdedigingsmechanisme, die huiverig op een paar meter afstand van me blijft, een schattig reptiel (Yoten) dat over de tak klimt waar ik onderdoor kruip, de imposante Bone Helm Rhino die even verderop uit een meertje staat te drinken: het is zomaar een greep uit de interessante wezens die Pandora opvullen. En dat is lang niet alles, want het plantenleven is nóg indrukwekkender, al helemaal wanneer de zon ondergaat en de wereld haar bioluminescentie (lees: neonlicht voor planten) tentoonstelt. Ze is dichtbegroeid, opgebouwd uit meerdere lagen en bevat talloze pittoreske omgevingen om te ontdekken. Meer dan genoeg om je zo’n twintig uur aan te vergapen in ieder geval.</p><p>Om het feestje compleet te maken kun je daar als drie meter hoge Na’vi prima doorheen navigeren. Je rent, double-jumpt en slidet enthousiast tussen en onder de takken door, en krijgt al vrij snel je eigen Ikran onder je kont voor het geval je er liever overheen vliegt. Wanneer je een nieuwe regio betreedt (er zijn er drie in totaal) raak je die even kwijt, maar binnen een halfuur heb je ‘m terug en raas je weer door de wolken. Het gevlieg werkt een stuk beter dan tijdens mijn previewsessie met de game: je kunt lekker vaart maken, en Pandora op deze manier aanschouwen is niet minder dan magisch. Maar als het goed is speel je deze game niet alleen om naar mooie lichtgevende blaadjes en vergezichten te kijken…</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1702375132939_q99zdk43kf"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-703642"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/703642/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1702375139038_m1rl7s57uo9">Oersaai</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1702375147289_bi1t4nwsejk"> <p>Tot zover mijn enthousiasme. Laten we de olifant in de kamer – al dan niet met zijn slurf in de grond, zoals in de Upper Plains-regio – niet langer negeren. Want als je even voorbij de fantastische aankleding en het prachtige werelddesign kijkt, zie je eigenlijk gewoon Far Cry Primal met een fopsnor. Op het gebied van gameplay doet Frontiers of Pandora niets unieks, zeker niet wat de opvulling van de open spelwereld betreft. Voor nagenoeg elke (zij)missie moet je iets vinden met behulp van je Na’vi-sense, ’s werelds saaiste detective spelen (met uhh, behulp van je Na’vi-sense), een traantje laten (want ‘wie wil deze natuur nou vernietigen?!?!’) of minutenlang naar oninteressante monologen luisteren, verteld door Na’vi zonder gezichtsuitdrukkingen.</p><p>Het grote kwaad, de imperialistische RDA, heeft daarnaast allerlei basissen die jij dient te ontmantelen, en ontwikkelaar Massive Entertainment doet niet eens een poging daar een unieke twist aan te geven. Terwijl 75% van de gameplay daar wel om draait: schieten met een handjevol verschillende wapens, tegen een handjevol verschillende vijanden. Tussendoor moet je tig keer een hacking-minigame voltooien, in de vorm van akelig eenvoudige doolhofpuzzels die een vierjarige nog kan oplossen. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1702375157356_631p8pssftm"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-704104"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/704104/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1702375164054_kqfydkc3vzb">Van sniper naar stormtrooper</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1702375172124_dls9munjo1r"> <p>Dankzij de combinatie met prima parkour-gameplay lijkt de combat in het eerste uur nog best leuk, maar hoe langer je speelt, hoe meer idioterie begint op te vallen. Wil jij, als de grote blauwe krijger die je bent, te midden een groep nietige mensjes springen? Pech gehad! Ik denk dat zelfs een conciërge van de RDA jou nog van 250 meter afstand op een headshot kan trakteren wanneer hij voor het eerst een wapen in zijn handen krijgt gedrukt, zo ziekelijk goed kunnen die gasten richten. </p><p>En denk maar niet dat even achter een container of tussen de bosjes duiken nut heeft; zodra je bent gespot weet íédereen waar jij bent en kunnen ze allemaal door muren heen kijken. Het werd zo erg dat ik na een paar uur maar besloot om de moeilijkheidsgraad even op standje 1 te zetten; maar zelfs dán ben je binnen vijf schoten morsdood, en missen de vijanden zo goed als niets. Absurd, zeker in een game die toch een meer casual publiek lijkt aan te spreken, en ze met deze gameplay keihard zal afschrikken. Gelukkig zijn de vijanden oliedom en is het kinderlijk eenvoudig om langs ze te sneaken, want de all-out vuurgevechten zijn simpelweg geen zak aan. Het handjevol skills dat je ontgrendelt in de skilltree en door je staart om bepaalde bomen heen te krullen maakt dat je beter je mannetje kunt staan, maar leuk wordt het nooit.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1702375177939_4tw59ykin2u"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-703643"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/703643/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1702375182820_z9is2pfm8g"> <p>Combat vanaf je Ikran is ook een ding, maar veel meer dan schieten vanaf de rug van dat beestje kun je niet. Af en toe een barrel roll naar links of rechts, een oorverdovende brul loslaten om vijanden te stunnen, en als je dichtbij genoeg bent misschien zelfs een takedown uitvoeren; dat zijn de opties. Maar dan wel keer op keer tegen dezelfde voetsoldaten, mech-suits en gevechtsvliegtuigjes, die niet weten wat tactiek is. Voeg daar aan toe dat diezelfde vijanden, die schijnbaar allemaal dertig jaar ervaring als sniper in het leger hebben, spontaan stormtroopers worden als je op een Ikran stapt (ze missen dan ineens álles), en ik begin me oprecht af te vragen of ze bij Massive wel aan playtesting hebben gedaan.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1702375189904_ml4675apez">De beste Avatar</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1702375197405_xl66dixh359"> <p>Gek genoeg vind ik Frontiers of Pandora, ondanks de waardeloze combat en het ongeïnspireerde missiedesign, de leukste Avatar-ervaring tot nu toe. De game komt het best tot zijn recht in de niet-actievolle gedeeltes, wanneer je tussen de bomen raast op je Ikran, leert van de culturen van de nieuwe stammen door een gesprekje aan te gaan in bijvoorbeeld de Home Tree, vruchten plukt van een plant die jou in je gezicht tuft en met neon belichte grotten doorzoekt. Op eigen tempo alle pracht en praal in je opzuigen werkt voor mij een stuk beter dan diezelfde pracht en praal via een filmscherm opgedrongen te krijgen, zo blijkt.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1702375201605_ggszgsn2uj"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-704105"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/704105/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1702375209605_84x70u2f5uo"> <p>De ontwikkelaar lijkt alle tijd en moeite in de wereld van Pandora te hebben gestoken, samen met James Camerons productiebedrijf Lightstorm Entertainment. De game is immers canon, en elk detail klópt; van de kleding en facepaint die de Na’vi dragen tot de bakken met lore die jouw kant op komen via text- en audiologs. Als het Avatar-universum jou fascineert, kun je dus enorm veel uit Frontiers of Pandora halen. Er zijn dan ook tal van details waar ik keihard van genoot, maar dat is bij lange na niet genoeg om te verbloemen dat we hier qua gameplay te maken hebben met een slap aftreksel van Far Cry Primal.</p><p><i>Avatar: Frontiers of Pandora is nu verkrijgbaar op pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S</i></p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--70">7,2</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">72</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Conclusie</h2> <span>Avatar: Frontiers of Pandora is een game van uitersten. Aan de ene kant heeft het een van de mooiste gamewerelden die je ooit hebt gezien, doordrenkt met interessante lore voor de echte Avatar-fans en de casual gamer. Aan de andere kant is het een ongeïnspireerde openwereldgame met waardeloze combat, AI en missiedesign, die iedereen die genoeg heeft van Far Cry met blauwe ballen achterlaat.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Avatar: Frontiers of Pandora (pc) review – De beste manier om Pandora te ervaren

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links