
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745117958_gzt7miqqx3l"> <p>Er is zeker een publiek voor Banishers: Ghosts of New Eden. Ik durf zelfs te wedden dat deze game op narratief vlak wel wat prijzen(nominaties) zal scoren in de komende gameawardshows, dus first things first: het is een prima game. Toch lijkt Banishers nogal te verdrinken in mechanieken die het niet beheerst, wat ook al het geval was in Don’t Nods vorige actie-rpg Vampyr. De meeste spelers die Banishers oppakken zullen voornamelijk blijven voor het emotionele verhaal en de interessante personages, want op actie-rpg-gebied haakte ik helaas best snel af. Aangezien het verhaal de grote drijfveer van dit spel is, hou ik het hieronder volledig spoilervrij.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1707745135919_myjd8iy4rh">Tot de dood ons scheidt</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745141102_zcd2in89a98"> <p>In 1695 reizen geliefden Red mac Raith en Antea Duarte, een welbekend Banisher-duo, van Engeland naar de Noord-Amerikaanse kolonie New Eden, omdat hun mede-Banisher en goede vriend Charles niet opgewassen blijkt tegen de hardnekkige vloek die het land en de kolonisten teistert. Banishers hebben de taak om dit soort spookverschijnselen op te lossen met hun krachtige rituelen en dit credo in het achterhoofd: ‘Life to the living, death to the dead.’</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1707745953834_cjs36mtu8es"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-705180"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/705180/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745963201_yv84k1zdmrm"> <p>Algauw blijkt echter dat het duo het kwaad in New Eden onderschatte, wat alleen maar erger wordt gemaakt wanneer Antea sterft aan de hand van een zeer wraakzuchtige Nightmare. Red overleeft dit gevecht ternauwernood, maar heeft dus wel de liefde van zijn leven verloren. Door hun sterke band keert Antea echter terug als een geest – precies wat zij het meest veracht – en samen met Red moet ze New Eden doorkruisen om haar lichaam terug te krijgen van de Nightmare, en een einde te maken aan deze vloek. </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1707745151239_9i0bq96g0id">Hyperrealisme</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745166787_si558o1wxps"> <p>Hoewel de bossen, moerassen en rotsachtige terreinen van New Eden er prachtig uitzien in Ureal Engine 5, zorgt de hyperrealistische stijl – met bovennatuurlijke uitzonderingen zoals de parallelle wereld The Void – snel voor visuele eentonigheid. Omdat je verschillende manieren hebt om de wereld te verkennen, onder andere via Antea’s spookkrachten, oogt het geheel de eerste uren wat interessanter, maar die glans is er na pakweg twintig uur wel af.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745981480_awvaizl2xi7"> <p>Wat wel geinig is, zijn de overeenkomsten met God of War (2018), zoals het mooie en serene eiland van de heks Siridean - dat mij een beetje deed denken aan wanneer je het kleurrijke bos van Freya ontdekt - en de vloeiende animaties tijdens het verkennen en trotseren van de lineaire, open spelwereld.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1707745989395_khen4tsl41h"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-705522"> <figure class="resized-image"> <img alt="Banishers" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/705522/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1707745184102_6sum0rwhg2h">No shit, Sherlock</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745236112_dysym5pxpd4"> <p>‘Zei ze nou heks?’ Jazeker, je komt er langzaam maar zeker achter dat de kolonisten de vloek van New Eden en de bijbehorende spookverschijnselen wijten aan hekserij. Hoe langer je speelt en hoe meer je interacties je hebt met npc’s, des te groter en meer gelaagd het verhaal wordt.Er zijn drie grote nederzettingen in New Eden waarin je deze Haunting Cases dient op te lossen, wat telkens neerkomt op onderzoeken waarom een kolonist wordt geteisterd door een geest of spookachtig monster. Verwacht hier niet te veel van: het onderzoeken van de cases gaat eigenlijk net zo diep als Geralts witcher senses inzetten in The Witcher 3. Je volgt veel aanwijzingen en bekijkt veel items, maar je hoeft geen eigen deducties te maken gebaseerd op gevonden bewijs, zoals in een Sherlock Holmes-game. Deze aanpak siert de game wel, Banishers is immers geen die-hard detectivegame.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1707745254071_zfbd1p6bd1">Eigen rechter spelen</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745259894_mgl5qwxyv5"> <p>Aan het einde van een Haunting Case moet Red een keuze maken: de spook Ascenden (vredig), de spook Banishen (gewelddadig) of de levende Blamen (doden). Dit is een belangrijk spelmechaniek, want dit beïnvloedt ook of Antea’s geest rust zal vinden in het hiernamaals of dat ze weer tot leven kan worden gewekt. Zo veel mogelijk spoken uit deze wereld ‘verjagen’, ongeacht op welke manier, zal Antea laten Ascenden. Maar de levenden Blamen zorgt ervoor dat hun Life Essence opgenomen wordt door Antea, en hoe meer ze hiervan krijgt, des te groter de kans dat ze met een Banisher-ritueel herenigd kan worden met Red.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707746004719_5hqxtni17ix"> <p>Het afwegen van deze keuzes mocht moreel zwaarder zijn. Antea zegt bijvoorbeeld aan het begin van het spel dat Banishen veiliger is dan Ascention, omdat spoken met sterke emoties anders wellicht terug kunnen komen. Hier heb ik tijdens mijn spel echt helemaal niks van gemerkt. In mijn volgende playthrough – want zo leuk is het spel wel – ga ik de bad guy uithangen en iedereen gewoon Blamen, om te zien wat de consequenties dan zijn voor onze Banishers en de gemeenschappen zelf. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1707746027812_1mvfm5th5fe"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-705520"> <figure class="resized-image"> <img alt="Banishers" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/705520/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1707745273161_ouuhs73tqxf">Val toch dood</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745281840_caov885xoga"> <p>De grootste valkuil van Banishers is toch echt de combat. Na een paar uur kreeg ik al het gevoel dat combat en encounters met vijanden meer een soort nagedachte waren. Dit geldt ook voor de rpg-elementen van de game, zoals het upgraden van je equipment, en het evolueren van je skills en stats. Willpower en Persistence betekenen eigenlijk helemaal niks in het spel. Het voelde allemaal vrij nutteloos en had minder impact op de gameplay dan ik had gewild. De vijandtypes zijn overigens ook niet zo divers. Vaak zijn het een type geest (bijvoorbeeld een Wanderer of een Glutton), een bezeten lijk of wolven. Alle vijanden hebben helaas erg gelimiteerde movesets, dus fun is het na de zoveelste keer zeker niet meer.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707746019655_r2vzk7s7dp9"> <p>Alleen de (mini)bazen kunnen interessante gevechten opleveren – tenminste, degene die geen re-skin zijn. Verreweg de meeste bazen roepen bijna altijd de hulp in van kleinere vijanden, wat eigenlijk laat blijken dat de baas op zichzelf geen bedreiging is. De gevechten worden hierdoor best wel voorspelbaar. Ik heb ook uitgeprobeerd of de Story Mode random encounters wat meer zou terugdringen, maar nee, dit resulteert alleen in een soort (overbodige) Super Easy Mode.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1707746052022_2xmo67b94u"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-692881"> <figure class="resized-image"> <img alt="Banishers: Ghosts Of New Eden" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/692881/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1707745293269_pgab2y6qqzc">Samen sterker dan een</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707745309059_0ngaht5yd19"> <p>Wat wel interessant is, is dat je zowel als Red als Antea kan spelen en dit ook naadloos in elkaar overgaat. Met een simpele druk op driehoekje wissel je van personage en zie je bijvoorbeeld de wereld door Antea’s ogen en kun je obstakels met haar spookkrachten trotseren. Tijdens gevechten zorgt dit voor afwisseling tussen Reds melee-aanvallen, zijn jachtgeweer en zijn vermogen om spoken te Banishen, in combinatie met Antea’s Manifestations. Dat zijn spookaanvallen die je vrijspeelt, zoals een dash met een krachtige punch of het schieten van een spookachtig web om vijanden vast te houden. Gelukkig werkt deze mechaniek soepeltjes, anders zouden de gevechten al helemaal een snooze fest zijn.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1707746043215_d6e6fxupsfq"> <p>Niet dat de game verder saai is, want zoals ik al zei is het echt een meeslepende ervaring om met Red en Antea op pad te gaan. Hun chemie en voice-acting is geweldig, ze zijn een realistisch koppel dat je graag beter wilt leren kennen. Dat maakt het emotionele einde des te sterker en laat wederom zien dat Don’t Nod, ondanks de gameplayvalkuilen, nog steeds de meester van verhaalvertelling is.</p><p><i>Banishers: Ghosts of New Eden is vanaf 13 februari te spelen op pc, PlayStation 5 en Xbox Series X/S.</i></p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--70">7</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">70</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Conclusie</h2> <span>Banishers: Ghosts of New Eden zal spelers ongetwijfeld vasthouden met zijn emotionele en diverse verhalen, maar op het gebied van combat en rpg-elementen schiet het spel helaas tekort. Aan de ene kant wil je meer te weten komen over New Edens lore en over Red en Antea zelf. Tegelijkertijd wordt dit een beetje in de weg gezeten door de saaie gevechten, vrij eentonige spelwereld en het gebrek aan waardevolle upgrades. Misschien was een actie-rpg niet het beste genre voor Banishers, maar dit narratieve avontuur verdient zeker een ereplekje in Don’t Nods portfolio.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Banishers: Ghosts of New Eden (PS5) review – Sterk verhaal in verkeerd genre

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links