Borderlands 2 Review

Gearbox Software is een opmerkelijk bedrijf. De altijd goedlachse spraakwaterval en CEO Randy Pitchford is een van de weinige figuren uit de industrie die altijd in is voor een geintje, af en toe bewust zijn boekje te buiten gaat en keihard werken combineert met een ‘fuck‘em all’ mentaliteit.

Tegelijkertijd heeft de ontwikkelaar uit Texas de laatste jaren een nogal een wisselende staat van dienst. De overname van Duke Nukem Forever was prijzenswaardig maar na een stellige releasedatum werd de game, ook onder Gearbox, toch weer uitgesteld. Aliens: Colonial Marines lijkt ook maar niet uit te willen komen en over het gedrocht Brothers in Arms: Furious 4 hoef ik helemaal niet te hebben.

Vijf miljoen

Het eerste deel van Bordelands was in 2009 een verrassende hit en is uiteindelijk meer dan vijf miljoen keer over de toonbank gegaan en dan mag een nieuwe ip een groot succes heten. Opvolger Borderlands 2 werd op Gamescom 2011 onthuld en bam, een jaar later is ie er gewoon. Ze kunnen het dus wel, die cowboys. Sterker, Gearbox laat gelijk effe zien hoe je een vervolg op alle fronten beter maakt, en alle elementen van de voorganger zijn niet alleen verbeterd en verfijnd, de game is ook nog eens veel groter geworden.

Bad Ass

Iedereen was eerder dit jaar in de ban van Diablo III en als je die game te gek vond, mag je Borderlands 2 ook niet missen. De queeste voor epische loot is hier net zo groot en het looten werkt hier minstens zo verslavend. Bovendien zijn de vier personages in Borderlands 2 beter uitgewerkt in hun verschillende skillstrees dan in de voorganger. Salvador, Maya, Axton en Zer0, respectievelijk de klassen Gunzerker, Siren, Commando en Assassin, zijn stuk voor heerlijke characters met fantastische skills.

Daarnaast zijn er de niet-personage gebonden Bad Ass-punten die je tokens opleveren waarmee je je personage een tikkie kunt verbeteren. Denk aan een beter harnas, sneller genezen, preciezer richten. Bad Ass-punten scoor je door goed te presteren, zoals het helemaal uitkammen van een bepaald level of een x aantal vijanden over de kling jagen. 

Meer shooter

Wat Diablo III niet heeft en Borderlans 2 wel is heerlijk knallen, knallen, knallen en nog eens knallen. De makers hebben het over een ZILJOEN aantal guns en ik denk dat ze daar heel dicht bij in de buurt komen.

Enig minpuntje: sommige wapens klinken een beetje dof, maar dat kan ook niet anders met acht verschillende stijlen en ontelbare wapens. Wapens die gaandeweg steeds sterker worden, maar daarmee niet altijd dodelijker zijn. Sommige vijanden zijn namelijk resistent tegen bepaalde guns/kogels. Hoe dan ook; de ene gun is nog gekker en toffer dan de ander. Zo heeft het merk Jakobs een klassieke Wild West look, levert Maliwan state of the art sci-fi wapens, terwijl Bandit-guns opgebouwd zijn uit bij elkaar gescharrelde onderdelen met mega magazijnen.

Meer verhaal

De belangrijkste verbetering van Borderlands 2 zit ´m in het feit dat de planeet en zijn inwoners veel meer leven. Er zijn veel meer NPC’s die je talloze sidequest geven. Hierdoor wordt de game niet alleen veel groter maar vergroot je ook je kennis over de wereld en zijn inwoners. Het hoofdverhaal, waarin je het opneemt tegen Handsome Jack, kent de nodige plottwisten en wendingen maar de details zitten in de sidequests.

Het ene moment ben je op zoek naar waardevolle artefacts die meer over de geschiedenis van Pandora vertellen, het andere moment ben je beesten met de naam Bonerfarts(!) aan het opjagen. Inderdaad het is allemaal niet altijd even subtiel, maar alles wordt met een dikke knipoog gebracht. Sommige subquests zijn zelfs behoorlijk heftig en emotionerend, en of je nu voedsel, wapenonderdelen of seksboekjes(!) aan het opsporen bent voor deze of gene, het voelt nooit geforceerd. Bovendien gebeuren dit soort zaken veelal onderweg. Je bent dus veel minder dan voorheen van A naar B en weer terug aan het lopen.

Meer cel shading

Het uiterlijk van de eerste Borderlands voelde wellicht nog wat geforceerd (halverwege de ontwikkeling werd het serieuze western-sciencefiction stijltje verruild voor een getekende, comic look) maar in deel 2 voelt het helemaal goed. Het unieke uiterlijk wordt bovendien versterkt door een dag en nachtcyclus, meer diversiteit in kleuren, een veel vollere wereld en meer details. De looks van Borderlands 2 staan ook symbool voor de hele game: het aangenaam gestoorde is gebleven alleen is alles gewoonweg beter geworden. 

Conclusie:
Borderlands 2 is verslavend vermakelijk, gruwelijk grappig, bij vlagen schreeuwerig Amerikaans maar in alle opzichten beter dan zijn voorganger. Het is bovendien dé co-op game van 2012. Liefhebber van shooters en/of RPG’s? Dan is dit een no brainer