
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651825590793_zqabf9h4okh"> <p>Sam Raimi was lange tijd dé horrorkomedieregisseur die miljoenen liet griezelen en lachen… tegelijkertijd! In Darkman, The Evil Dead-serie en later ook Drag Me to Hell wist hij de dunne lijn tussen belachelijk en angstaanjagend te berijden als een genrekoorddanser. Totdat hij de eerste Spider-Man-trilogie regisseerde en hij liet zien dat hij ook voor superheldenfilms zijn hand niet omdraaide. </p><p>Nu, vijftien jaar na het verre van unaniem geprezen Spider-Man 3, heeft Raimi weer een Marvel-film geregisseerd. Eentje waarin misschien wel de meeste horrorelementen zitten van welke superheldenfilm dan ook. Eh, The New Mutants daargelaten, maar die heeft toch niemand gezien. En over mutanten gesproken…</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1651825915927_atw7fs64pv6"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-682474"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/682474/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651825600163_ssijtdm031">Star Power</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651825606073_veaafxbe7d"> <p>De mogelijkheden voor de toekomst van het MCU zijn na Doctor Strange in The Multiverse of Madness met een factor infinity toegenomen. De film gaat namelijk nog dieper in op het bestaan van meerdere dimensies; alternatieve versies van Earth-616 waar we tot nu toe de meeste tijd in gespendeerd hebben. Al in Loki en Spider-Man: No Way Home werd de relevantie van het Multiverse benadrukt en uitgelegd, maar zoals de titel doet vermoeden worden in Doctor Strange in The Multiverse of Madness zo’n beetje álle extra dimensionale poorten opengerukt! </p><p>Dat mede dankzij America Chavez, een nieuw personage in het Marvel Cinematic Universe, gespeeld door Xochitl Gomez. Zij heeft de sluimerende kracht om gaten te slaan tussen realiteiten, maar haar belangrijkste taak is om de jonge tegenspeelster te zijn van Benedict Cumberbatch z’n Stephen Strange – deels mogelijk om het gat te vullen dat de Tony Stark/Peter Parker-relatie achter heeft gelaten. In dat laatste slaagt de film overigens niet geheel in, hoewel Strange en Chavez zeker een paar leuke scènes delen. </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651825667012_5mkc15bg2z6">Scharlakenrode heks</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651825671813_mybxrx1ik8c"> <p>Een andere, essentiële rol is weggelegd voor Elizabeth Olsen, die praktisch net zoveel schermtijd heeft als Cumberbatch. Olsens Wanda Maximoff komt vers uit de gebeurtenissen van WandaVision gerold als zijnde Scarlet Witch: een extreem krachtige tovenares die haar eigen serie mentaal gezien niet geheel ongeschonden heeft overleefd. Wat arme Wanda in Westview heeft meegemaakt met betrekking tot haar geliefde Vision (Paul Bettany), zorgt ervoor dat ze een even getergd en gelaagd personage is geworden. Het levert een interessante sleutelrol in Doctor Strange in the Multiverse of Madness op.</p><p>Olsen draagt een paar van de meest dramatische momenten in de film, waarvan ze met haar grote, sprekende ogen en de knap van emotie wisselende resonantie in haar stem keer op keer iets bijzonders weet te maken. Scarlet Witch is tegelijkertijd de GOAT als het zwarte hart van deze film, en zonder haar was alle multidimensionale madness een stuk minder boeiend geweest. Na Doctor Strange in the Multiverse of Madness is Wanda wat mij betreft een van de meer geslaagde personages in het MCU, met een multimediale character arc dat vergelijkbaar is met dat van Steve Rogers.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1651825930224_s0oflaxzoac"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-682685"> <figure class="resized-image"> <img alt="Scarlett Witch" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/682685/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651825681058_ge0iidw6b5c">Botsende dimensies</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651825691957_bu54n2ajsl8"> <p>Een andere belangrijke rol is voor Benedict Wong als Wong, de Sorcerer Supreme, en deze man kan bij mij niets verkeerd doen. Ik vind hem in alles wat hij doet geweldig, ook al heeft hij dramatisch gezien niet heel veel om te bijten dit keer. Verder keren Rachel McAdams en Chiwetel Ejiofor terug naar hun rollen uit de eerste Doctor Strange: love interest Christine Palmer en (mogelijke) antagonist Baron Mordo. McAdams is onmisbaar voor een deel van wat Stephen Strange emotioneel gezien meemaakt - wat niet enorm veel is -maar Mordo is minder cruciaal en is er deels voor het shockeffect. </p><p>Overigens zijn er andere personages in Doctor Strange in the Multiverse of Madness wiens toevoeging veel meer impact op de kijkbeleving hebben. Maar die zijn van het soort waar ik het beter niet over kan hebben, aangezien ze zowel toegevoegd zijn voor de Marvel-fans, als voor de shock factor, als voor de toekomst van het filmuniversum van Marvel. Sommige van deze personages kun je al zien aankomen als je de trailers bekijkt, anderen zijn wat minder voorspelbaar en sommigen zijn wat mij betreft simpelweg een vreugdekreet waard. Dat deed ik dan ook, in de screen room, best hardop. </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651825718652_gbjzeli8uta">Raimi-magie</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651825721204_2tp8c9dkxtb"> <p>Los van wat voor invloed Kevin Feige en consorten op Doctor Strange in the Multiverse of Madness hebben gehad, zou de regie van Sam Raimi dit écht een bijzondere film moeten maken. Want samen met Taika Waititi, Shane Black en misschien Kenneth Brannagh, is de Quick and the Dead-regisseur wel de meest uitgesproken stem binnen het MCU tot nu toe. Of Raimi en Marvel Studios een perfecte match vormen, heb ik nog mijn bedenkingen over, maar wat wel zeker is dat deze specifieke MCU-film het beste bij zijn stijl past.</p><p>De combinatie van tovenarij, demonen en het Multiverse zorgt er namelijk voor dat Sam Raimi genoeg ruimte heeft om zijn typische ‘directorial trademarks’ toe te passen. Herkenbare zaken zoals grappige schrikmomenten, POV-shots, spectaculaire ‘angled crash zooms’ en natuurlijk een zekere, wel heel herkenbare figurant die bijzonder hard aan het overacteren is. Daarnaast heeft Marvel nog nooit zo hard met horror geflirt als hier, compleet met ranzige zaken zoals een exploderend hoofd en een gespietste oogbal. Het is best wel een beetje madness.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1651826487878_0litevh7ikjr"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-682696"> <figure class="resized-image"> <img alt="Doctor Strange" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/682696/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651825726608_omx43ndy47">Belachelijk angstaanjagend</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651825732003_yt4lmsvf8f"> <p>Doctor Strange in the Multiverse of Madness raast met een dolle snelheid voort, neemt amper tijd om te ademen en bombardeert je met visuele flair en CGI-gekte. Ondanks dat er veel lijkt te gebeuren, heeft het verhaal uiteindelijk niet ontzettend veel om het lijf en loopt een deel van het plot zelfs op niets uit. Een beetje zoals een zeker uitstapje van Rose en Finn in The Last Jedi (een film die ik overigens fantastisch vind). Dit deel van de film heeft gelukkig wel een andere functie, maar het geheel voelt een tikje als een red herring.</p><p>Vreemd genoeg is Doctor Strange in the Multiverse of Madness niet de grappigste Marvel-film, noch de meest emotionele of spectaculairste. Het is wel de bloederigste, raarste en een van de meest vergaande wat betreft gestoorde concepten, terwijl het de dunne lijn tussen belachelijk en angstaanjagend berijdt zoals we dat van Raimi hadden verwacht. En als je niets van deze regisseur hebt gezien, dan is dit waarschijnlijk sowieso een aangename, bizarre verrassing, en vast niet helemaal wat je van Marvel zou verwachten.</p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--80">8</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">80</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Conclusie</h2> <span>Doctor Strange in the Multiverse of Madness is een wilde rit en de meest horrorachtige film in het MCU tot nu toe. Raimi heeft duidelijk de ruimte gekregen om zijn gestoorde ding te doen, en zijn stijl gecombineerd met die van Marvel Studios vormt een ietwat chaotisch, maar zeker vermakelijk geheel. </span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Doctor Strange in the Multiverse of Madness – Filmreview: Sam Raimi en Marvel maken interessante bedpartners

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links