Het trainersvak gaat niet over rozen. Neem zo'n arme Frank de Boer. Na vier kampioenschappen met Ajax, achtte de man zich klaar voor een nieuwe stap bij Internazionale. Maar Frankie kreeg het niet aan de praat. Het voetbal, de spelers, de cultuur... Alles was anders en alles zat tegen. En dan sta je zomaar ineens na twee maanden alweer op straat.
Zou het echt zo lastig zijn? Weet je wat, laat ik het zelfs eens proberen in Football Manager 2017!
Een kutgame
Toen ik Steam opende om de game te starten, schrok ik. Slechts éénderde van de userreviews is namelijk positief! Wat de fuck? Zelfs mindere versies van Football Manager scoren altijd nog minimaal dikke 7'ens... Het blijkt dat de lage scores voornamelijk afkomstig zijn uit China, alwaar de lokale bevolking woest is omdat Sports Interactive verzuimd om Football Manager ook in hun taal uit te brengen. En tja, laten er nou best veel van die Chineesjes zijn... Maar goed, lang verhaal kort: laat je dus niet misleiden door de recensies op Steam. Football Manager 2017 is namelijk wel degelijk weer een verbetering ten opzichte van zijn voorganger!
En dat terwijl in de basis veel hetzelfde is gebleven. Zo begint het weer allemaal met de vraag: welk team wil ik managen? Ga je voor instant succes met Bayern, PSG of Real? Probeer je iets op te bouwen met een club als AZ? Of ga je voor een échte uitdaging? Ik kies voor het laatste, als opvolger van Frank de Boer bij Inter. Leuk is dat je dit keer ook daadwerkelijk zelf aan het roer staat. Voor het eerst kun je namelijk je eigen gezicht op je avatar plakken. Sure, een detail, maar het geeft toch nét weer even een extra stukje authenticiteit aan de ervaring.
Mooie beloftes
Voor nieuwkomers kan Football Manager 2017 nogal overweldigend zijn. Onder elke knop of slider gaat een shitload aan opties schuil. Gelukkig kun je de game zo eenvoudig of ingewikkeld maken als je zelf wil. Geen zin om de aardbol af te struinen naar talent? Laat het over aan je scouts. Vind je die persconferenties na afloop van de wedstrijd maar bullshit? Stuur je assistent. Je kunt zelfs direct op vakantie gaan en alles op z'n beloop laten, maar hé: dan kun je de game net zo goed niet kopen... Daarnaast is de berichten-inbox op de schop gegaan en kun je sneller het kaf van het koren scheiden.
Eén van de leukste dingen blijft het dealen op de transfermarkt. Het is ook hetgeen waar ik steevast de meeste tijd aan besteed én waar ik het vaakst de mist mee inga, omdat ik zonder pardon een clubicoon bij het grofvuil zet (te oud!) of simpelweg teveel nieuwe spelers wil inpassen waardoor er de eerste tien wedstrijden nog geen team staat. Met Inter besluit ik het echter rustig aan te doen. Ik koop met Gayà van Valencia slechts een broodnodige nieuwe linksback, en tevens een handvol wisselspelers die ik tijdens hun contractonderhandelingen helemaal inpak met mooie beloftes – eveneens een nieuwe toevoeging. Voor de rest staat er gewoon een heel aardig teampje. Ik krijg steeds meer het vermoeden dat De Boer gewoon een wanprestatie geleverd heeft!
Graddus eruit!
Het seizoen is onderweg en met een tweede plek na tien wedstrijden achter het ongenaakbare Juventus gaat het alleraardigst. Iets wat weerspiegelt wordt in de zogenaamde Social Feed, de belangrijkste nieuwe feature. In deze vergaarbak van verschillende gefingeerde social media-kanalen check je precies hoe de publieke opinie over jou, je spel en nieuwe aankopen denkt. En net als in real-life, is het allemaal heerlijk opportunistisch. 'Graddus eruit!', schreeuwt een gefrustreerde fan na een nederlaag vroeg in het seizoen. 'Geef die man een contract voor het leven', klinkt het inmiddels al weken.
Ook de wedstrijden zelf komen realistischer in beeld. En hoewel het geen PES of FIFA is, oogt het voor een managementsim heel behoorlijk. Zo zie je dankzij de nieuwe camerastandpunten nóg beter waarom je rechtervleugelaanvaller zijn man niet voorbij komt en hoe het toch kan dat je keeper nooit een penalty stopt. Cruciale informatie voor een manager, al is het soms alsnog lastig om de vinger precies op de zere plek te leggen. Zelfs wanneer je de poppetjes perfect op hun plek zet, blijft de gelukfactor immers een rol spelen. Iets waar ook ik helaas weer achterkom.
Het volste vertrouwen
Tot aan de winterstop ging alles crescendo. Maar dan: Gayà breekt zijn been en mijn wissels beginnen steeds meer te morren omdat ik mijn beloftes niet inlos. Onrust in de tent. Daarbij heeft Icardi een vormdip; de resultaten gaan van kwaad tot erger. Ik grijp steeds vaker naar paniekmanagement. Na een smadelijke thuisnederlaag tegen laagvlieger Pescara zijn de fans door het dolle heen. Mijn Social Feed bestaat voornamelijk uit scheldkanonnades, terwijl de voorzitter verklaart dat hij nog steeds het volste vertrouwen in me heeft. Slik...
Een dag later sta ik op straat. Mja, ik heb het in ieder geval langer volgehouden dan Frank de Boer.
Opmerkingen