Voor ik begin aan deze review, wil ik jullie eerst even terugnemen naar PAX East 2013. Daar zou Blizzard namelijk een grote aankondiging doen. Nu was een blik op Project Titan waarschijnlijk wat teveel gevraagd, maar toen de ontwikkelaar met Hearthstone op de proppen kwam, was ik meer dan lichtelijk teleurgesteld. Herinneren jullie je mijn feature van destijds nog? Ik vond het er enorm balhaar uitzien. Op het eerste gezicht is het heel logisch dat je Hearthstone als een ‘onwaardig’ spelletje bestempeld. Wat de boer niet kent, dat vreet ie niet!
In de verschillende Hearthstone features die op PU.nl zijn verschenen stond in de reacties dan ook dikwijls: ‘Dit lijkt mij helemaal niets, ga ik niet proberen.’ Hearthstone is echter een free-to-play-game en juist om die reden zou je de game op zijn minst eventjes moeten checken. Misschien kom je er dan wel achter dat Hearthstone eigenlijk hartstikke tof is, en dat jij het met je vooroordelen mis had. Net als ik, overigens.
Digitaal Kaarten
Want zodra je de wereld van Hearthstone: Heroes of Warcraft induikt, zul je opgeslokt worden door een immens verslavend spelletje. Wat heel simpel lijkt, is stiekem dieper dan de uitgewoonde gleuf van Kim Holland en je zult dan ook flink wat tijd in Hearthstone moeten steken om er écht goed in te worden. Blizzard heeft er alles aan gedaan om deze Collectible Card Game zo authentiek mogelijk te krijgen. Het bord waarop je speelt lijkt op een daadwerkelijk speelbord en je hebt zelfs een klein bakje aan de rechterkant met je overige kaarten.
Maar juist omdat alles digitaal is, is de dynamiek van het verzamelen heel anders dan bijvoorbeeld de fysieke Magic, Yu-Gi-Oh of zelfs Pokémon kaartspellen. In Hearthstone kun je namelijk geen kaarten met andere spelers ruilen. Het is dus helemaal aan jezelf om alle kaarten te verzamelen en juist daarom is het openen van ieder pakje kaarten weer een hele belevenis. Compleet met spanningsopbouw, omdat je de vijf kaarten één voor één om kunt draaien. Hopend op die éne Legendary kaart die je al tijden in je deck wil stoppen.
Leren om Hearthstone te spelen
Blizzard heeft gelukkig een hele tutorial in elkaar gezet waarin je door middel van afgeslankte potjes steeds weer een nieuwe mechanic in het spel leert kennen. Zo leer je de basis al heel snel, maar vervolgens ben je er nog niet. Succesvol zijn in een kaartspel betekent dat je álle kaarten moet leren kennen en moet weten hoe je ermee omgaat. Zolang je dat niet weet zul je meerdere malen potjes verliezen. Maar deze leerweg hoeft niet kut, saai of demotiverend te zijn. Sterker nog, je merkt al snel dat je na ieder potje beter wordt en weer wat hebt geleerd!
Potjes speel je in ‘Casual’ of ‘Ranked’ – waarin je met een zelf samengesteld deck aan de slag kunt. In het begin heb je echter nog niet veel kaarten, dus je zult op een andere manier met de onbekende kaarten moeten leren omgaan. Gelukkig is er de Arena modus, iets waar je 150 goudstukken voor betaald om mee te mogen doen. Vervolgens krijg je de keuze uit drie willekeurige classes, waarna je dertig maal uit drie willekeurige kaarten moet kiezen om zo een deck samen te stellen. Op deze manier leer je écht alle kaarten kennen en krijg je bovendien de kans om eens met kaarten te spelen die je zelf nog helemaal niet verzameld hebt.
Free-to-play of pay-to-win?
Hearthstone is in principe helemaal extragratisch. Dat wil zeggen dat je zonder beperkingen de Casual en Ranked-potjes kunt spelen. Voor Arena is wel Gold nodig, maar wie meer dan zeven keer in Arena wint, krijgt zijn inleg + extra terug. Je kunt dus zo goed worden in Hearthstone dat je nooit een cent hoeft te betalen, maar dat gaat je niet in de eerste twee weken lukken..
Dus hoor je op internet veel geluiden van een pay-to-win-model, omdat mensen die geld aan Hearthstone uitgeven al sneller de betere kaarten te pakken krijgen. Als jij als nieuweling vervolgens klop krijgt omdat je tegenstander vijf Legendary-kaarten in zijn deck heeft zitten, dan is het logisch dat je even gefrustreerd bent en alles en iedereen de schuld geeft. Maar het feit is dat deze speler misschien al wat langer speelt en op die manier zijn kaarten heeft verzameld. Bovendien heb ik zelf slechts vijf euro aan kaarten uitgegeven, waar achteraf niet één goede kaart bij zat. Toch doe ik al twee seizoenen mee in de top-rankings, omdat de speler nog altijd belangrijker is dan de kaarten!
Ongelooflijk verslavend
Blizzard staat bekend om RnG – Random Number Generation. Het zorgt voor willekeurige uitkomsten in meerdere games van de studio. Zo ook bij Hearthstone en misschien speelt willekeurigheid in deze game een iets té grote rol. Je kunt enorm lucky zijn en de pot winnen, maar soms verlies je ook door stinkende mazzel van je tegenstander. Dan verlies je zonder dat je zelf per se iets fout hebt gedaan. Maar dat levert ook weer enorme verslaving op. Zo heb ik al meerdere potjes verloren en daarna de game uit frustratie afgesloten.
Maar na drie minuten bedenk ik me dan dat het verliezen helemaal niet aan mij lag. RnGeesus (de god van randomness) bepaalde dat ik niet mocht winnen en dat gaat een volgend potje sowieso anders zijn! En zo keer ik steeds weer terug naar het speelbord van Hearthstone. Nog éven een potje van tien minuutjes en dan ga ik écht naar bed. Vervolgens is het half vijf in de ochtend!
Wel een punt van kritiek – de game is pas echt leuk om te spelen als je een tweede scherm tot je beschikking hebt. Dan heb je tijdens het spelen nog iets te doen. Sommige spelers spelen namelijk wat langzaam, en dan zit je toch de hele tijd op je nagels te kluiven of met je leuter te spelen. Wachten tot de volgende zet. Juist daarom denk ik dat de tablet-versie (die er binnenkort aankomt) pas écht potten gaat breken. Want Hearthstone speelt het lekkerst op de bank, terwijl ze op tv over zaken lullen die ons maar half interesseren!
Opmerkingen