
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="8c3d9090-8ce8-4774-aba1-7807aeedfe3e"><p><em>Dit is een aangepaste versie van de Hyrule Warriors Legends uit de nieuwe PU, die deze week in de winkels ligt</em></p><p></p><p></p><p>Oh, wat is het toch een geweldige tijd om musou fan te zijn! Niet alleen omdat er nog altijd genoeg games worden uitgebracht binnen deze behoorlijke niche categorie, maar ook omdat het erop lijkt dat er steeds meer mensen voor warm beginnen te lopen. Niet dat ik verwacht dat gamers die uitsluitend PS4's gekocht hebben voor Battlefield, FIFA en GTA binnenkort aan Samurai Warriors 4 zullen zitten, maar ik heb wel het gevoel dat er de laatste tijd meer begrip voor deze puristische spellekes is ontstaan bij het grote publiek. Een kleine tien jaar geleden had je de gemiddelde gamer écht niet enthousiast kunnen maken voor iets als Warriors Orochi, bijvoorbeeld. “Je bent de hele tijd op vierkantje aan het drukken en de vijanden doen verdomme niet eens iets terug”, kreeg je dan negen van de tien keer te horen.</p><p></p><h3>Nieuwe fans</h3><p>We leven nu echter in een tijdperk waarin ook franchises die níets met Aziatische geschiedenis te maken hebben de musou-behandeling hebben gekregen. Van anime (One Piece, Gundam) tot andere gameseries (Dragon Quest), en dat heeft voor een heel leger aan nieuwe fans gezorgd.</p><p>De meest opvallende van deze spin-offs was zonder twijfel het Wii U-exclusieve Hyrule Warriors, die de actievolle gameplay van Dynasty Warriors dus wist te combineren met het fantasievolle universum van The Legend of Zelda. De combinatie kwam zo goed uit de verf dat ik het anderhalf jaar geleden een fraaie 85 gaf, waarbij ik ’t alleen jammer vond dat de nadruk qua gameplay iets te veel op het gehak lag en iets te weinig op de avontuurlijke elementen van Zelda, én dat de game op geen enkele wijze het populaire Wind Waker representeerde; iets wat erg raar was voor een game die in de essentie ‘Zelda All-Stars’ pretendeerde te zijn.</p><p></p><h3>Wind Waker</h3><p></p><p>Hyrule Warriors Legends - een uitgebreide port van ’t origineel voor de 3DS - wist daarom meteen punten bij mij te scoren door dat laatste te corrigeren. Wie het ‘verhaal’ (Legend mode) namelijk uitspeelt, krijgt een epiloog voorgeschoteld bestaande uit vier extra hoofdstukken die de wereld van de Wind Waker er alsnog bij betrekt. Piraat Tetra, Daphnes (The King of Red Lions), Toon Link… ze zijn eindelijk allemaal volledig speelbaar en weten daarmee de game gevoelsmatig te completeren.</p><p>En dat is niet alles: de Legend mode bevat namelijk ook nog eens vijf hoofdstukken die het zijverhaal vertellen van ene Linkle. Dit volledig nieuwe personage denkt dat zij de volgende uitverkoren held is, en besluit daarom om gewapend met twee kruisbogen en een magisch kompas mee te doen aan de strijd. En in tegenstelling tot de andere personages die speciaal voor deze game waren bedacht, weet zij wél op dusdanige wijze te charmeren dat je haar meteen in toekomstige Zelda-titels wil zien terugkomen.</p><p></p><h3>Tennissen</h3><p></p><p>Maarrrrrrr, dames en heren, er is nóg meer! De game bevat nu ook de klassieke drietand van Ganon en een volledig speelbare Skull Kid, wat de Majora’s Mask fanboy in mij liet gillen. Het handjevol nieuwe bossfights zijn overigens eveneens memorabel, waarvan het gevecht tegen een reusachtige Phantom Ganon, inclusief dat klassieke getennis met energieballen, het hoogtepunt was.</p><p>Combineer dit met het feit dat de game ook nog eens bijna alle downloadable content van de Wii U-versie beschikbaar stelt, en je hebt een musou game die niet alleen charismatischer is dan bijna alles wat het subgenre te bieden heeft, maar ook nog eens overstroomt qua inhoud. Legend kun je in een weekendje uitspelen, maar de gigantische Adventure mode (deze keer inclusief Great Sea level uit Wind Waker!) waarin je missies moet uitspelen volgens specifieke richtlijnen, biedt genoeg content voor meer dan tweehonderd uur gameplay. Damn.</p><p></p><h3>Conventies</h3><p>Met 24 speelbare personages, nog meer verschillende wapens, een echt complete Legend mode én een uitgebreidere Adventure mode is het wellicht mierenneukerig om nog meer content te willen. Maar als fan van de Wii U-versie vind ik het tóch jammer dat de nog uitdagendere Challenge mode hier afwezig is. De DLC ervan bevatte namelijk levels waarin je als de reusachtige Ganon én de Giant Cucco kip kon spelen; characters die ondanks hun hoge gimmick gehalte toch zeer gewaardeerd werden. Maar gezien de belachelijke hoeveelheid content die er wél is, kan ik daar overheen kijken.</p><p>Nee, wat ik persoonlijk wel echt jammer vind, is dat de andere helft van mijn kritiek jegens Hyrule Warriors ook nog van toepassing is op deze Legends port. Dit is nog altijd voor negentig procent een musou game: de gameplay is bijna volledig Dynasty Warriors, en het Zelda gevoel zit (helaas) volledig in de presentatie. Stiekem had ik gehoopt dat Legends ook wat meer Zelda conventies in de gameplay had gestopt, zoals bijvoorbeeld effe te zien is tijdens dat eerder genoemde getennis met Phantom Ganon.</p><p></p><h3>Kaksessies</h3><p>Al met al hebben we ‘t het hier over een indrukwekkende port van een Wii U-game… op de 3DS! De game is ondanks de technische downgrade zo prachtig dat je af en toe gewoon vergeet dat je op een handheld zit te spelen. Sterker nog, nu ik Hyrule Warriors overal kan spelen waar ik wil, zie ik mezelf niet meer terugkeren naar de Wii U-versie; de vele korte missies in Adventure mode blijken immers perfect te zijn voor treinritten, kaksessies en momenten van slapeloosheid.</p><p>Nee, Legends is geen Hyrule Warriors 2, maar zo’n sterke verbetering van het origineel dat het de vieze nasmaak van het woord ‘port’ keihard ontstijgt.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Hyrule Warriors Legends - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links