
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="7e52bc7b-bacd-4790-9ca9-2b0d20124929"><p>In 2012 brachten twee gasten, genaamd Subset Games, het briljante FTL uit. Briljant ja, want een jaar later (schromelijk laat voor een gamejourno, I know), raakte ik ENORM verslingerd aan die game. Mijn doel in het leven, voor weken achtereen, was om het eindbaasruimteschip van de game te verslaan, een opgave zo uitdagend en immens, dat het me nog niet eens gelukt is ook. Maar dat maakt niet uit, no regrets, want de vele reizen er naar toe waren fantastisch! Dus verwachtte ik voor de nieuwe game van Subset Games iets vergelijkbaars, maar Into the Breach is een totaal ander beest.</p><p></p><h3>Into the Breach: red mensen, punch monsters</h3><p>In Into the Breach moet je een viertal ‘Corporate Islands’, die de mensheid representeren, beschermen tegen aanvallen van kaiju-achtige monsters. Dit zijn wezens zo groot als wolkenkrabbers en ze kunnen dan ook met één mep een heel flatgebouw tegen de vlakte slaan. Als je Pacific Rim hebt gezien, weet je dat er maar één manier is om zulke teringlijers te verslaan: mech your shit up. Eh, maar beter vergeet je die vergelijking meteen weer, want Into the Breach is net even wat minder spectaculair dan de film van del Toro… Maar met een beetje fantasie zie je dat je de controle over drie verschillende, grote robots neemt, die het op moeten nemen tegen de uit de grond brekende megamonsters. Deze turn-based battles vinden plaats op een klein, vierkant grid (8 x 8, so tiny!), en doen een beetje denken aan de gevechten in The Banner Saga, alleen dan met de looks van Advance Wars. Ze zijn kleinschalig, zijn in een oogwenk voorbij, maar je moet flink je hersenen laten kraken als je alle bonusopdrachten wil halen en het powergrid (zeg maar de healthbar van je speelsessie; is deze leeg, dan moet je opnieuw beginnen) zo vol mogelijk wil houden. Het is het soort denken waar ik van houd…</p><p></p><h3>Into the Breach: rogue like turn-based strategy</h3><p>Behalve dat Into the Breach een turn-based strategy game is, is het ook een rogue like. Je zult de game dus niet in 1 keer uitspelen, maar reken er op dat de kaiju regelmatig zoveel flatgebouwen platslaan dat je powergrid faalt en je opnieuw moet beginnen. Dan stuur je een van je piloten terug in de tijd en begin je een nieuwe timeline, met nieuwe kansen om alle vier eilanden te redden en door te gaan naar de eindbaas. Je kunt ook proberen na twee eilanden de eindbaas te pakken, maar dan heb je minder upgrades voor je mechs verzameld en zijn je piloten minder geleveld, dus is het eindgevecht lastiger. Mijn einddoel was echter niet zozeer het uitspelen van de game, maar het unlocken van hele nieuwe mechs die andere soorten gameplay met zich mee brengen en het opnieuw doorspelen van de eilanden een heel ander soort dolle pret maken. Dit doe je door achievements te halen (bijvoorbeeld ‘Drown 3 enemies in water in a single battle’ en ‘Finish the first 2 Corporate Islands in under 30 minutes’) waarmee je mooie gouden munten verdient, die in te wisselen zijn voor nieuwe teams. Een ingenieus en heerlijk belonend systeem, dat makkelijk gebruikt kon worden voor microtransactions, maar NEEN! Het eerste team dat ik unlockte was onder andere een mech die met z’n vlammenwerpers niet directe schade doet, maar pas na elke daarop volgende beurt, waardoor je compleet nieuwe tactieken moet verzinnen. Of een mech die helemaal geen schade doet, maar monsters alleen een tegeltje verplaatst. Machtig interessant!</p><p></p><h3>Into the Breach: Subset Games zijn je bois</h3><p>Vergis je niet; Into the Breach is een hardcore tactisch spel met weinig spectaculaire, enigszins abstracte graphics en je moet best van nadenken houden, wil je dit trekken. Maar is dit een beetje je genre, dan zal Into the Breach je vrijwel zeker obsessief gedrag laten vertonen. Ik ben niet zo hard verslingerd aan Into the Breach als ik in 2013 aan FTL was, want de diepere gameplay van deze voorganger lag me iets beter, maar desalniettemin heeft Subset Games zich op de kaart gezet als mijn favoriete indie-ontwikkelaar. Hopelijk duurt het niet nóg eens 6 jaar voordat hun volgende titel uitkomt…</p><p><iframe frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/fzSZQNA2S3w" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="425"></iframe></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Into the Breach - review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links