
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="0f56a9aa-d14d-4ed8-9827-d9b20c947bda"><p class="tekst"><em>Dit is een aangepaste versie van de Kirby and the Rainbow Paintbrush review uit PU #04</em></p><p class="tekst">Voordeeltje van zo’n simpele, nietszeggende held als Kirby is dat je hem van alles kunt laten doen. Je kunt ‘m bijvoorbeeld in de gekste gedaanten laten transformeren. Kirby wordt dan ook vaak gebruikt in spellen met een hoog experimenteel gehalte. In 1995 verscheen bijvoorbeeld Kirby’s Dream Course, waarin Kirby een soort midgetgolfbal was. Kirby Tilt ’n Tumble uit 2001 was Nintendo’s eerste motion controlled game. En in 2010 was Kirby in Epic Yarn plots een stoffen personage in een lapjeswereld. Kneedbaar als klei, die Kirby. Letterlijk zelfs, in zijn nieuwste avontuur. Maar voordat ik daarover begin, eerst nog even tien jaar terug in de tijd.</p><p></p><p></p><h3 class="tussenkop">Regenbooglijnen</h3><p class="tekst">In 2005 verscheen Canvas Curse, een platformspel waarin je Kirby niet direct kon besturen. Je moest regenbooglijnen op het touchscreen van de DS trekken en op Kirby tikken om hem erlangs te laten rollen. Op die manier kon je hem bijvoorbeeld tegen vijanden, door muren of over scherpe punten laten rollen.</p><p class="tekst">In Kirby’s nieuwste avontuur doe je eigenlijk precies hetzelfde; alleen is dit keer de wereld van klei gemaakt. Leuk voor de mensen die meekijken op het grote scherm van de tv, terwijl de speler met de stylus op de Wii U GamePad probeert Kirby in goede banen te leiden. Maximaal drie meekijkende mensen kunnen trouwens ook meespelende mensen worden. Als ze Wii-afstandsbedieningen pakken kunnen ze als Waddle Dee-personages Kirby helpen. Zo samenspelen met drie of vier spelers is wat mij betreft de leukste manier om de game te beleven. Er valt genoeg te genieten. Maar ik heb ook wel wat bezwaren.</p><p></p><p></p><h3 class="tussenkop">Weinig</h3><p class="tekst">Allereerst is de voornaamste spelmechaniek met die regenbooglijnen dus niet nieuw. Er worden wel wat nieuwe dingen mee gedaan, zoals in de levels waarin je lijnen moet trekken om kogels op schakelaars te rollen. Maar er mist ook iets: het vermogen om krachten van vijanden over te nemen, wat dus wel zat in die Kirby DS-game uit 2005. Jammer, want daardoor vind ik de ervaring toch wat eentoniger geworden.</p><p class="tekst">Verder vind ik dat er erg weinig met het klei-thema is gedaan. Je zou verwachten dat je omgevingen kunt indeuken, stukken klei uit muren kunt trekken of dingen op elkaar kunt plakken, maar dat kan allemaal niet. Het is gewoon een Kirby-wereld met een claymation-laagje eroverheen. Dat stof-thema in Epic Yarn uit 2010 was echt veel beter en creatiever uitgewerkt. En dan die lage moeilijkheidsgraad, tja. Die hoort bij Kirby, maar garandeert ook dat je na zo’n vier uur de aftiteling hebt bereikt.</p><p></p><p></p><h3 class="tussenkop">Vergeten</h3><p class="tekst">De Wii U is een erg coole console met behoorlijk wat coole, kleurrijke games die ik iedereen kan aanraden. Zoals Super Mario 3D World, Mario Kart 8, DKC: Tropical Freeze, Super Smash Bros. en Wind Waker HD. Na een middagje Kirby ben ik ook weer eens met Pikmin 3 begonnen, en damn, wat een machtige, diepe beleving biedt dat spel toch. Ik was zwervend door die wonderlijke tuinen al snel weer vergeten wat ik allemaal in de nieuwste Kirby had gedaan.</p><p class="tekst">Die snel vervliegende herinnering vat mijn probleem met Kirby and the Rainbow Curse ook wel een beetje samen: het spel is makkelijk, zonder werkelijk vernieuwende dingen, en snel voorbij, zonder diep te beklijven. Leuk zo lang het duurt, goed gemaakt, maar toch: niet echt een aanrader.</p><p class="tekst"></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Kirby and the Rainbow Paintbrush - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links