
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="83fb2ab1-2075-4d72-977b-5296f1214053"><p>Ik wist niet dat ik webslingeren zo gemist had, totdat ik weer langs de wolkenkrabbers van Manhattan scheerde. Dit keer niet precies op dezelfde manier als toen ik Peter Parker bestuurde, want Miles beweegt zich weldegelijk anders dan zijn mentor. Zijn animaties zijn iets speelser. Het overweldigende ´WHOOP WHOOP!´-gevoel van toen ik Marvel’s Spider-Man speelde en het slingeren echt onder de knie begon te krijgen, kreeg ik misschien niet helemaal weer terug in Spider-Man: Miles Morales. Desondanks voelt het wel heel, heeeeel goed om weer mijn favoriete superheld te zijn. Spider-Man is en blijft immers het popcultuuricoon dat het nauwst aan m’n hart ligt, en het maakt me sinds het spelen van deze game eigenlijk niet eens zoveel meer uit of Peter of Miles onder dat masker schuilgaat.</p><p style="text-align: center;"><img alt="Spider-Man: Miles Morales dive" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/645189/?width=727" title="Spider-Man: Miles Morales dive" width="608"/><br/></p><h3>Slinger Miles-stijl</h3><p>Het webslingeren in Miles Morales werkt dus nog precies hetzelfde als in Marvel’s Spider-Man: de manier waarop je trucjes doet, het <i>point launchen</i>, het naar voren zippen met X: alles is nog lekker vertrouwd en soepel. Het is daarmee meteen duidelijk dat je niet een vervolg aan het spelen bent, maar dat Miles Morales een op zichzelf staand uitbreidingspakket is… maar dan wel een flinke. Dat Miles desalniettemin z’n eigen Spidey is, blijkt ook al tijdens het webslingeren, want hij kan zijn handen als een soort elektrische boosters laten fungeren waarmee hij extra hoogte pakt. Young Morales mag dan wel een broekie zijn, hij heeft wel een volgeladen trukendoos waar Peter alleen van kan dromen!</p><p style="text-align: center;"><img alt="Spider-Man: Miles Morales webslinging" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/645190/?width=727" title="Spider-Man: Miles Morales webslinging" width="608"/></p><p>Miles beheerst de kracht van zogeheten bio-elektriciteit en dat is wat deze game voornamelijk onderscheidt van z’n voorganger. Elektriciteit is een belangrijk element dat zit verweven in het plot, in de puzzels en natuurlijk in de combat. Waar Peter Parkers spinnenmans vooral gebruikmaakt van gadgets om zijn lenigheid en snelheid aan te vullen, doet Miles de electric boogie. Beginnende met de Venom Punch, waarvoor Miles venom in zijn vuist verzamelt om een enorme *BAM* bio-elektrisch geladen dreun uit te delen. Deze krachten breiden zich uit naar een Dash, een Jump en een Mega Venom Blast, hoewel ik die laatste amper gebruikt heb. Tegen die tijd had ik de game namelijk al bijna uitgespeeld, want voordat je het vergeet: dit is een uit de kluiten gewassen DLC.</p><p><img alt="Spider-Man: Miles Morales powers" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/645191/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Spider-Man: Miles Morales powers" width="608"/></p><h3>Electric Boogie</h3><p>De bio-elektrische powers geven de combat van Miles Morales nét genoeg extra spanning en geladenheid (pun intended) om me weer vol enthousiasme te laten dodgen, air launchen, yanken en web striken. Eh ja, dat klinkt waarschijnlijk allemaal flink ambigu, maar Spidey-fans weten waar ik over bazel. Naast het feit dat je de bio-elektrische krachten perfect kan laten aansluiten op de combo based combat, ziet het er ook nog eens bijzonder flitsend en knetterend uit - letterlijk en figuurlijk. Het reactievermogen wordt extra gestimuleerd, maar ook het oog, dus voelt het op alle mogelijke manieren als een lekkere, logische aanvulling. Het is dus niet zo dat Miles’ Venom-krachten de combat volledig op z’n kop gooien en je alles opnieuw moet leren, maar het voelt als een natuurlijke extensie met als resultaat dat je nog harder kunt powertrippen dan je al deed als Peter Parker.</p><p><img alt="Spider-Man: Miles Morales New York" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/645192/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Spider-Man: Miles Morales New York" width="608"/></p><p>De actie in Marvel’s Spider-Man is drieledig: webslingeren, combat en stealth. Ook die laatste heeft een aanvulling en wel eentje die bijna een beetje te makkelijk klinkt: volledige onzichtbaarheid. Bij een volle Camouflage Meter kan Miles met een druk op de knop compleet verdwijnen, zelfs middenin een gevecht voor de ogen van z’n vijanden! Dit betekent dus dat je in feite een Escape Button hebt en dat is een leuke extra functie die je zeker meer vrijheid geeft. Je kan een gevechtssituatie namelijk doodleuk veranderen in een sluipspelletje! Het maakt de stealth-secties wel wat minder uitdagend, maar gelukkig is Invisibility zo vaardig in de game geïmplementeerd dat de voordelen makkelijk tegen de nadelen opwegen. Onzichtbaar worden is gewoon cool, en het maakt de speeltuin van New York nóg speelser!</p><p><img alt="Spider-Man: Miles Morales Graffiti" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/645193/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Spider-Man: Miles Morales Graffiti" width="608"/></p><h3>Naughty Insomniac</h3><p>Miles mag dan wel bio-elektrisch geladen zijn, onzichtbaar kunnen worden en zelfs enorme hoeveelheden energie kunnen absorberen, zijn grootste superkracht is zijn persoonlijkheid. Deze knakker in handen van acteur Nadji Jeter is gewoon erg sympathiek, heeft een enorme gunfactor en is simpelweg onweerstaanbaar, misschien nog wel meer dan Yuri Lowenthals Peter Parker. Ook bijfiguren als Phin, Hailey Cooper en moeke Morales sloot ik al vrij snel in mijn hart door het knappe schrijfwerk van de verhalenvertellers bij Insomniac. Er zijn genoeg lieve, tedere en hartverscheurende momenten waarin deze persoonlijkheden de kans krijgen om te schitteren, en hoewel daarvoor minder tijd is dan in Marvel’s Spider-Man, weet het verhaal best wel emotionele hoogten en diepten te bereiken. Al heb ik niet weer zo’n brok in m’n keel gekregen als bij het einde van Marvel’s Spider-Man. Dat lap je mij maar één keer, Insomniac!</p><p>Naast de knusse kerstdiners, de prachtige parades en de betoverende museumbezoekjes (ja, Insomniac leert duidelijk van Naughty Dog) is er vooral ook veel spektakel in Miles Morales. Want Spider-Man is spectaculair en dat zal hij blijven ook. Dus zijn er een paar overweldigende set pieces waarin destructie, lichteffecten en acrobatiek in allerlei bijzondere camerahoeken op verbluffende wijze in beeld worden gebracht. Tijdens deze sequenties krijgen je ogen geen seconde rust terwijl ze alsmaar groter worden en je kaak al snel in je schoot valt. De enige milde teleurstelling is dat Miles het niet tegen de Sinister Six hoeft op te nemen zoals Peter dat deed - het superschurkenaantal blijft sowieso vrij laag - maar verder is dit gewoon Spectacular, Amazing en ook wel een beetje Ultimate.</p><p><img alt="Spider-Man: Miles Morales cat" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/645194/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Spider-Man: Miles Morales cat" width="608"/></p><h3>Miles is een ster</h3><p>Een willekeurige bad guy in Spider-Man: Miles Morales zegt op een gegeven moment: ‘Two Spider-Men, huh? What are you, the off-brand?’ Die vraag kan ik nu wel beantwoorden met een zeer overtuigende ‘Fuck no’. Miles mag dan wel een kortere game hebben dan Peter, waarvan de versie die ik speelde ook wat meer glitches en kleine bugs kende, maar doet er zeker niet voor onder wat betreft spektakel. Miles was al een ster na de comics en Into the Spider-Verse, maar heeft zich nu ook op interactieve wijze onsterfelijk gemaakt in een game dat niet alleen ontzettend veel plezier biedt, maar ondertussen ook nog mooie dingen te zeggen heeft over onderwerpen zoals diversiteit, milieu en cultuur. Miles is net zo goed Spider-Man als Peter, maar dan op zijn geheel eigen manier!</p><p><img alt="BLM" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/645195/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="BLM" width="608"/></p><p><i>Sidenote: Ik speelde Marvel’s Spider-Man: Miles Morales op de PlayStation 4, maar weet dankzij Florian dat de PS5-versie echt een klasse apart is. Je kan op de next-gen console kiezen tussen de 60fps modus of ray tracing en bij de een loopt de game ontzettend soepel, terwijl bij de ander de lichteffecten echt ongekend zijn. Miles zijn Venom Powers kunnen je bijna verblinden, zo fel en knisperend komen ze in beeld! De game is op de PS5 over het algemeen sowieso belachelijk mooi, vooral als Miles zónder Spidey-pak rustig door de stad loopt of een gebouw binnengaat: Je kijkt dan je ogen uit naar alle prachtige details, knallende kleuren en realistische reflecties!</i></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Marvel’s Spider-Man: Miles Morales – Review (PS4) Niet het B-Merk Spidey

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links