
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="9278ed83-1185-4138-b316-701374d0e838"><p class="tekst" style="text-align: justify;">Over mijn verdere belevenissen in Japan lees je alles in de komende PU, maar hier zal ik me ‘beperken’ tot mijn belevenissen met de game zelf.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Ultrakort verslag: ik ging achter een Xbox One zitten, zette de koptelefoon op, pakte de controller en drukte op A. Een kleine drie uur later was ik getuige van het (schokkende) eindfilmpje van de Ground Zeroes-missie. Mijn eerste gedachte? ‘Oh mijn God, ik wil dit nog een keer spelen. En nog een keer. En nog een keer’.</p><p class="tekst"></p><h3 class="tussenkop" style="text-align: justify;"> </h3><h3 class="tussenkop" style="text-align: justify;"><strong>Eindeloos</strong></h3><p class="tekst" style="text-align: justify;">Ground Zeroes is een dijk van een game en de meest ‘open’ Metal Gear die ik ooit heb gespeeld, en is daarom eindeloos herspeelbaar.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">De rest van die dag, en het grootste deel van de dag erna, heb ik de speelruimte slechts verlaten om eten en drinken te pakken of om de (geweldige, Japanse, water-tegen-je-kont spuitende) toiletten te bezoedelen. Want ik moest en zou alle overige missies uitspelen.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">De hele game - elke missie - speelt zich af in en rondom één militair kamp, maar er zijn zo achterlijk veel manieren om gevangenen te bevrijden, soldaten te vermoorden, naar binnen te sneaken, vallen te leggen en met voertuigen te kloten, dat elke missie een genot is om tig keer te herspelen.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Je kunt Ground Zeroes met gemak binnen twee uur uitspelen, maar om elke missie (er zijn er vijf extra) minstens een keer gespeeld te hebben, ben je al snel zeven à acht uur verder, en dat is exclusief het herspelen van missies op andere moeilijkheidsgraden, het zoeken naar de negen verstopte XOF-patches, het vinden van alle geheime deuren en het halen van die begeerde S-ranks.</p><p class="Tekst0"></p><p class="Tekst0" style="text-align: justify;"> </p><h3 class="tussenkop" style="text-align: justify;"><strong>Cassettebandjes</strong></h3><p class="tekst" style="text-align: justify;">Toegegeven, niet iedereen zal al die dingen (willen) doen. Maar ik wel en ik vond de in totaal negen uur die ik met de game gestoeid heb super. Het waren negen geweldige uren. Negen uren pure spanning en vette actie, waarvan het gros écht daadwerkelijk uit gameplay bestaat.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">Want had ik al verteld dat dit de minst <em>cutscene heavy</em> Metal Gear Solid tot nu toe is? Er zijn twee grote cutscenes - aan het begin en het eind - en de rest van het verhaal wordt bijna helemaal op ingenieuze wijze verteld terwíjl je speelt, bijvoorbeeld dankzij de cassettebandjes die je op de achtergrond kunt afspelen. Chapeau, Kojima.</p><p class="Tekst0"></p><p class="Tekst0" style="text-align: justify;"> </p><h3 class="tussenkop" style="text-align: justify;"><strong>Overtuigend</strong></h3><p class="tekst" style="text-align: justify;">Dus ja, Ground Zeroes is een behoorlijk korte game. Maar dat is de singleplayer van een Call of Duty ook en persoonlijk vind ik dit vele malen toffer. Het leveldesign is subliem; dat militaire kamp voelt bijna eng echt. De graphics zijn bizar goed; dit is de meest realistische game die ik ooit heb gezien, en dat alles met zestig frames per seconde.</p><p class="tekst" style="text-align: justify;">De besturing is strak en simpel doch uitgebreid (al wilde ik wel steeds op A drukken om te rennen, LOL). Het verhaal is aangrijpend en heeft op het eind de meest schokkende en maag-omdraaiende scène die ik ooit in een videogame heb aanschouwd. En er zitten gelukkig nog zat ‘Kojimaïsmes‘ in, zoals die missie waarin je een infiltrant moet bevrijden, die uiteindelijk Hideo zelf blijkt te zijn. Prachtig.</p><p style="text-align: justify;">Toen ik na vier dagen Japan weer terug in het vliegtuig naar Nederland zat, wist ik dan ook niet wat ik erger vond: dat ik terug moest naar ons saaie kikkerlandje of dat ik nog meer dan een jaar zou moeten gaan wachten op The Phantom Pain, die tweehonderd (!) keer groter wordt dan deze ietwat dure maar extreem overtuigende proloog.</p><p></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Metal Gear Solid V: Ground Zeroes - review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links