Need for Speed: Payback - Review

Niet veel later stond ik me tijdens de E3 in Los Angeles bij de EA Showcase, uiteraard zonder uitnodiging, schaamteloos naar binnen te lullen. Toen dit was gelukt rende ik naar de demo van Need for Speed: Payback om te kijken of het echt zo erg is als het leek in de trailer en jawel, mijn angst werd bevestigd.

Scripted

De missie was om op belachelijk spectaculaire wijze een peperdure Koenigsegg te jatten, uit een rijdende vrachtwagen. Uiteraard gaat het volledig fout en probeert de vrachtwagenchauffeur op alle mogelijke manieren weg te komen, maar met een hoop explosies, actievolle camerapunten, scripted events en een shitload motion blur lukt het je uiteindelijk toch om het scheurijzer te stelen en op magische wijze ongezien in een garage te verstoppen. De hele missie is van begin tot eind scripted en heeft weinig tot niets te maken met Need for Speed, of überhaupt racen. De game speelt daadwerkelijk als een race game on rails.

Een aantal weken geleden nodigde EA me uit om de hele game te komen checken tijdens een Review event. Ik kon me urenlang uitleven op NFS: Payback en kon vanaf het begin de story mode volgen. Volgens ontwikkelaar Ghost Games vragen Need for Speed gamers massaal om een storyline, maar dat kan ik me maar moeilijk voorstellen. Het verhaal is namelijk altijd tenenkrommend slecht in een race game, iedereen weet dat, en Need for Speed: Payback is geen uitzondering.

Blikjes cliché

Werkelijk alle blikjes cliché worden opengetrokken en het verhaal is op geen enkel moment boeiend, verrassend, interessant, grappig, ontroerend, of ook maar iets in die geest. Je speelt met Tyler Morgan, een 13 in een dozijn straatracer en je vormt samen met Jesse en Mac een populaire racing crew. Alles gaat je voor de wind, maar dan wordt je crew genaaid, waardoor je weer helemaal opnieuw moet beginnen met het bewijzen van je skills en het terugwinnen van het vertrouwen van de andere racing crews om hogerop te komen en wraak te kunnen nemen. Het is praktisch hetzelfde ‘verhaal’ als in andere race games en had er net zo goed niet in kunnen zitten.

Wat gek genoeg ook tegenvalt zijn de graphics van NFS: Payback. De Need for Speed games zien er altijd meer dan prima uit, maar NFS: Payback is niet moeders mooiste. De auto’s zelf zien er goed uit, maar de rest eromheen is niet van een hoog niveau. De game speelt zich af in Fortune Valley, dat zwaar is geïnspireerd op Las Vegas, maar de stad oogt doods. De wereld is aardig groot en afwisselend, maar het mist details en nodigt niet echt uit tot ontdekken, buiten de missies om. Ik heb de game uiteindelijk ook nog thuis op een Full HD plasma, 4K HDR Oled en een 4K monitor kunnen checken, maar het beeld blijft een soort van korrelig. Het is alsof er een permanente ‘film grain’ overheen zit, waardoor de game eigenlijk nooit helemaal scherp en strak oogt en er zelfs een beetje rommelig uitziet. Het is in ieder geval duidelijk dat de auto’s de meeste grafische aandacht hebben gekregen van de devs.

Vermakelijk

Goed, het verhaal is dus ruk en NFS: Payback is duidelijk geen game waar je een dure 4K HDR TV voor wil aanschaffen. Daarnaast zitten er rare bugs in de game, worden textures constant veel te laat ingeladen en is de game zelfs een aantal keer gecrasht, ook na de day one patch. De complete game is technisch geen hoogstandje en zou stiekem best nog een paar maanden kunnen gebruiken om volledig gepolijst te worden.

Dit zijn allemaal ingrediënten om NFS: Payback een bagger game te maken, maar het bizarre is dat dit niet het geval is. De game is namelijk ondanks zijn problemen, verdomd vermakelijk! Om te beginnen is de gameplay helemaal niet zo scripted als de in de trailers. Er zijn 5 verschillende onderdelen in NFS: Payback, die je allemaal moet overmeesteren. Je hebt normale straatraces, off-road races, drag races, drift events en Runner events, waarin je de chauffeur speelt in verschillende scenario’s en vaak weg moet zien te komen van de politie en bad guys.

Vanouds arcade

Al deze events zitten goed in elkaar, zijn lekker afwisselend en spelen vooral heerlijk weg. De besturing is namelijk vanouds arcade en voor je het weet blaas je als een professionele coureur met 300km/u door de straten van Fortune Valley. Het is een heerlijke pick up and play game, die iedereen kan spelen, maar de physics hebben net genoeg diepgang om ze te kunnen masteren, zodat je er ook echt beter in wordt dan de casual spelers. Het is fantastisch om weer eens lekker zonder na te denken te kunnen scheuren, na al die hyper realistische race games van de laatste tijd.

Die mega over de top Michael Bay-achtige missies blijken maar heel af en toe voor te komen in de game en zijn meer bedoeld als klapper per hoofdstuk in het verhaal. De missies hebben inderdaad maar weinig met racen te maken en je bent meer bezig met de scene zo spectaculair door te komen, maar omdat de rest van de game heerlijke racing gameplay heeft, zijn deze speciale missies stiekem best leuke afwisselingen tussen de normale events door. Ik ben nog steeds heel blij dat niet de hele game een aaneenschakeling van dit soort missies is geworden, maar als bonus is het helemaal niet slecht.

Blauwe petten

Ook de eeuwige battle met de sterke arm der wet blijft leuk in NFS: Payback. De politie is weer ruimschoots aanwezig om je zo hard mogelijk de vangrail in te klappen en het is nog altijd erg vermakelijk om het kat en muis spelletje te spelen. De politie maakt het je moeilijk door je proberen van de baan te rijden, met wegversperringen en het afzetten van straten, met spijkermatten, een hele irritante killswitch en ze komen na een tijdje zelfs met gepantserde trucks vol gas frontaal op je inrijden. De cops vs racers gameplay is dus weer helemaal top, al is het wel verdomd jammer dat je in free roam geen politie tegenkomt. Yup, alleen in bepaalde missies krijg je het aan de stok met de blauwe petten.

Tot slot de customization. Zoals gezegd zien de auto’s er wel fraai en gedetailleerd uit en dat komt extra tot z’n recht in de uitgebreide mogelijkheid de auto’s van onder naar boven compleet naar eigen smaak te stylen. Je kunt helemaal los gaan met verf en stickers, maar ook de keuze in onderdelen is per auto gigantisch. Van bumpers tot raamstikkers, LED strips, velgen, spoilers, lampen, uitlaat, en ga zo maar door. Ik heb mijn droom Nissan GT-R nagemaakt in Need for Speed: Payback, freaking awesome!

NFS: Payback is zeker niet de beste Need for Speed game ooit, maar is ondanks de minpunten nog steeds erg vermakelijk. Het draait in Need for Speed uiteindelijk toch om de lekkere arcade race actie en het customizen van je droomauto en die elementen zijn beide dik in orde in NFS: Payback. Het is echt zo’n lekkere weekend game, waarbij je niet hoeft na te denken, maar gewoon moet gassen!