<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="50e689c3-2e50-49e8-9331-02a7dd961574">Voordat ik uitgebreid over de game ga babbelen: even een disclaimer over het apparaat waarop ik de game heb gespeeld. In eerste instantie ben ik namelijk met de Xbox One S aan de slag gegaan om Ori and the Will of the Wisps te spelen. Dat bleek een grove fout. Het spel was gewoon niet af. Het liep vast, had veel glitches, textures werden niet geladen en soms werkten savegames niet goed. Het was kortom een zootje. En hoewel ontwikkelaar Moon Studios inmiddels een flinke Day One-patch heeft toegepast, wil de game gewoon nog niet lekker draaien op de consoles. Zelfs de One X heeft nog steeds moeite met de metroidvania-achtige platformer. Dus als je een pc hebt is dit een must-play en met een Xbox One X zou je de game redelijk probleemloos moeten kunnen spelen. Heb je echter een Xbox One of One S, dan is het raadzaam nog even te wachten tot de game gefikst is.Mocht je liever kijken of luisteren naar dit relaas, kan je altijd ook onze videoreview checken:<iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="370" src="https://www.youtube.com/embed/a2cUFZZvmLk" width="608"></iframe>Punt is wel dat voor het leeuwendeel van de speeltijd dus een pc is gebruikt. En daar draait Ori and the Will of the Wisps als een tierelier op. Sterker nog: het is een lust voor het oog en is nog veel soepeler dan de eerste game. Letterlijk alle punten die al goed of uitstekend waren in Ori and the Bliond Forest, zijn door Moon Studios getweakt, opgepoetst en uitgebreid. Will of the Wisps is meer nog dan The Blind Forest een visueel pareltje. Moon Studios heeft ervoor gekozen om de game op een compleet nieuwe engine te bouwen. Will of the Wisps is voor een groot deel in 3D gemaakt en vervolgens ‘plat’ gemaakt. Het gevolg daarvan is dat de real-time belichting ontzettend levendig is en de omgevingen zeer organisch. Bladeren en planten zwaaien in de wind en boomstammen en takken buigen wanneer je erop sprint. Alles voelt ontzettend levendig aan.<img height="340" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/651417/?width=727" width="608"/><h3>Janken?</h3>The Blind Forest was niet alleen visueel en qua gameplay een absoluut meesterlijke game; het wist je ook op emotioneel vlak ontzettend mee te slepen. Ondersteund door de prachtige, epische muziek van componist Gareth Coker kreeg je makkelijk een band met de kleine Ori en ik kan best stellen dat er momenten in de game zaten waarbij ik even moest slikken. Dat is in Will of the Wisps iets minder het geval, maar dat komt ook omdat deze wereld levendiger en kleurrijker is en er veel vriendelijke, markante personages rondlopen. In het eerste deel was het lot van de kleine witte guardian spirit desolater, vanwege de duistere omgeving die vrijwel volledig bevolkt werd door grimmige vijanden. Deze keer komt er vaak een vriendelijk wezen voorbij die je op weg helpt en je weer opvrolijkt met grappige dialogen of een tof avontuurtje. Diezelfde vriendelijke figuren hebben dus ook verschillende rollen. Zo deelt er één kaarten uit die je omgeving tonen zodat je niet als een kip zonder kop aan het rondrennen bent. Anderen sturen je weer op allerlei zijmissies, waar je vervolgens weer beloningen voor krijgt. Vind een hoed voor een kleine Moki (eigenlijk een soort Maki maar dan met een ‘o’) en hij betaalt je uit in Spirit Lights of andere handige upgrades. Of help een bouwer in de game aan erts en hij helpt je vervolgens door prikkelstruiken uit de weg te ruimen of het dorpje te herbouwen. Het zorgt voor een fijne afwisseling van het hoofdverhaal en fleurt de toon van de game ook enorm op. <img height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/651418/?width=727" width="608"/><h3 style="text-align: left;">Choose your weapon!</h3>Hoewel Ori and the Will of the Wisps trouw blijft aan de stijl en basisprincipes van het eerste deel, is er wel een aardige hoeveelheid dingen veranderd. Een daarvan is dat de Skill Tree uit het eerste deel verdwenen is. In plaats daarvan zijn er nu Spirit Shards en een set aan wapens die je tijdens het spelen op verschillende manieren verzamelt of aanschaft. Het toffe is ook dat je helemaal zelf kan kiezen wat je wilt hebben. Weinig dingen zijn écht nodig om op bepaalde plekken in de game te komen, maar mocht dat wel zo zijn, dat krijg je die door gewoon het verhaal te volgen. De variatie in wapens is ook indrukwekkend. Zo heb je beschikking over onder andere een lichtzweep, een lichthamer, lichtpijlen of een genezende lichtkracht. Het mooie daarvan is dat je ze zelf onder de X, Y of B-knoppen kan indelen. Mocht je dus tijdens een specificiek gevecht liever een andere combinatie aan wapentuig willen gebruiken, dan kan dat zeer snel (zelfs in real-time) tijdens het knokken danzij een sneltoets.De Spirit Shards geven de speler daarnaast nog meer vrijheid. Daarmee zijn weer andere specifieke eigenschappen en krachten in te stellen die je beter op weg helpen. Bij sommige knokpartijen heb je er misschien niet zoveel aan dat je kan blijven plakken aan muren, maar juist meer schade wilt doen. Of misschien wil je liever dat je boog ineens drie pijlen schiet, maar daarnaast ook vliegende vijanden meer schade berokkent. Je kan deze game helemaal spelen op de manier die bij je past. Het geeft een ongekend gevoel van vrijheid die je zeker in het eerste deel niet had. De kans dat je de game nog een keer speelt maar andere wapens, spreuken en Shards gebruikt, is groot. In tegenstelling tot The Blind Forest krijg je echt een heel andere game-ervaring.<img height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/651419/?width=727" width="608"/><h3>Who's the boss?</h3>Wat ook een toffe nieuwe toevoeging is, zijn de eindbazen. Hoewel de game niet continu opbouwt naar een eindbaas (wat ook lastig is in een metroidvaniagame), zijn er indrukwekkende baddies die het meeste van je gameskills vergen. Zo moet je op de vlucht slaan voor een monster dat je achtervolgt, waarbij je in rap tempo van A naar B moet zien te komen. Of dien je het patroon van een enorme spin uit te vogelen om ook maar een kans te maken die te verslaan. De eindbazen zijn enorm uitdagend en je gaat gegarandeerd verschillende combinaties van wapens en Spirt Shards uitproberen.Ori and the Blind Forest bleek overigens ook een game waar speedrunners dol op zijn. Even voor de duidelijkheid: sommigen van ons vonden de game te moeilijk om door te willen spelen, terwijl er mensen zoals <a href="https://www.speedrun.com/ori_de" target="_blank">Lucidius uit Antarctica</a> bestaan die de game in 27 minuten en 26 seconden uitspelen. Moon Studios bedient dit soort gamers op hun wenken, want nu zijn er officiele time trials (Spirit Trials) in de game toegevoegd met een online leaderboard. Dat maakt het ook mogelijk om tegen 'ghosts' van anderen te racen. Persoonlijk ben ik een retetrage gamer, maar het feit dat Moon Studios weet dat de voorganger zo populair is bij Snelle Jelles is natuurlijk ook een complimentje waard.<img height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/651420/?width=727" width="608"/>Om Ori and the Will of the Wisps een foutloos meesterwerk te noemen, gaat te ver. Zoals gezegd waren de emoties dit keer wat beter te bedwingen, waardoor de game niet die onvergetelijke impact heeft als The Blind Forest. Het voelde ook alsof Moon Studios het er wel héél dik bovenop legde dat er 'iets emotioneels' aan de hand was. Ook zijn er niet veel verschillende type vijanden (los van de eindbazen). Het zijn vaak varianten op wezens die je in het begin van de game al bent tegengekomen, waardoor de game soms in herhaling valt.De technische issues zijn het grootste probleem. Persoonlijk sta ik volledig achter de 87 die ik Ori and the Will of the Wisps geef, omdat ik hem grotendeels op pc heb gespeeld. Op een paar kleine stotteringen na was dat een fantastische ervaring. Maar ik had waarschijnlijk wel twee of drie punten van de eindscore afgetrokken als ik de game alleen op een One of One S had gespeeld. Dan is Will of the Wisps (nu nog) gewoonweg onprettig en frustrerend buggy. Hou dat dus in het achterhoofd als je aan deze game begint en hopelijk is Moon Studios (waarschijnlijk in grote paniek) druk bezig met meer broodnodige updates voor de consoleversies. </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu">Conclusie</h2>
</article>

Ori and the Will of the Wisps-review: Een heerlijk schattig, levend schilderij

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links