
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660552406998_j2xbvs5yavl"> <p>Wat is makkelijker: een kind dat een volwassene moet spelen, of een volwassene die een kind moet portretteren? Actrice Isabelle Fuhrman (Orphan, The Hunger Games) toont in Orphan: First Kill dat beiden taken een eitje voor haar zijn. Hoewel ik niet altijd te spreken ben over het soms overdreven of teleurstellende acteerwerk van de andere castleden, verveelde ik me geen moment tijdens het kijken van deze prequel. Het heeft de nodige actiescènes, een erg verrassende plottwist ondanks dat het een film is die terug in de tijd gaat en die heerlijke onwennige sfeer die de eerste film zo populair maakte.</p><p>Dat betekent helaas niet dat deze film de verhaaltrouwe en diepgaande prequel is die ik als Orphan-fan voor ogen had. Vlak voordat ik de film in de bioscoop zag, heb ik de eerste Orphan-film teruggekeken op Netflix. Dit gaf mij veel verwachtingen voor de prequel, aangezien er talloze hints en referenties zijn naar Esthers mysterieuze verleden voordat ze bij haar Amerikaanse adoptiegezin terechtkomt. Hier ga ik verder in de tekst gretig op in, dus als je de eerste film nog niet gezien hebt en benieuwd bent naar Esthers ‘psychotische trekjes’, raad ik je aan niet verder te lezen en de eerste film op te zetten.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1660552423161_fv03wibh0ym"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-688273"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/688273/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660552453500_mahc3hu2427">Orphan 2.0?</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660552433741_0d6yrkd6r3jv"> <p>In een zo spoilervrij mogelijke notendop – als je tenminste de eerste film hebt gezien - volg je in First Kill hoe Esther vanuit Estland naar de VS vlucht en zo bij haar eerste officiële adoptiegezin terechtkomt. Dit betekent dat je haar ontsnapping uit Saarne Institute, haar weg naar Rusland en haar snode plannetje om een Amerikaans gezin te infiltreren te zien krijgt. De film richt zich eigenlijk op hoe Esther zich voordoet als het vermiste dochtertje van een rijk, Amerikaans gezin, die toevallig erg veel op haar lijkt.</p><p>Mensen die bekend zijn met Orphan weten dat deze adoptie niet goed voor de familie gaat uitpakken, want Esther is op meerdere manieren ’apart’ te noemen. Hoewel ik aan het begin van de film af en toe met mijn ogen rolden vanwege gerecyclede conflicten en familiedrama’s uit het eerste deel, heeft de abrupte plottwist mij aangenaam verrast. Dat is mede dankzij de ijzersterke trailer, die onderaan deze review te bekijken is en ik zonder twijfel een maatstaaf voor andere filmtrailers durf te noemen.</p><p>Naast de plottwist zijn ook de meeste personages in dit deel behoorlijk interessant om te volgen. Natuurlijk steelt de actrice die Esther portretteert gezien haar gelaagde en ingewikkelde rol voor mij de show, maar de schrijvers hebben hun best gedaan om zo veel mogelijk personages van dezelfde gelaagdheid te voorzien. Vooral Julia Stiles (10 Things I hate About You) en Rossif Sutherland (Hyena Road) portretteren de ouders van Esther op interessante en contrasterende manieren. Dat is voornamelijk erg knap van Stiles, die<a href="https://www.youtube.com/watch?v=YGgxkwo11o4&amp;ab_channel=ColliderInterviews" rel="noopener noreferrer" target="_blank"> zelf toegeeft</a> eigenlijk nooit naar horrorfilms te kijken. De onderlinge familiebanden worden door deze gelaagdheid een stuk intenser om te volgen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1660552522838_1qjs5veiy23"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-688274"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/688274/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660552533216_4sdptksv049">Meer praktische trucjes, minder CGI</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660552550707_4fnibsziplg"> <p>Een van de meest indrukwekkende aspecten van deze film is het ‘verjongen’ van hoofdrolspeelster Isabelle Fuhrman om zo de negenjarige Esther weer tot leven te brengen. Ik was bang dat de filmmakers zouden kiezen voor de makkelijke weg, oftewel CGI. Hoewel dit goedkoper en makkelijker is, pakt het soms erg onrealistisch of ronduit lelijk uit. Gelukkig hebben de filmmakers besloten om dit proces van de-aging op de klassieke manier aan te pakken, namelijk met cameratrucjes en twee stand-ins.</p><p>Uiteraard is er minimale CGI vereist om Esthers gezicht iets meer kinderlijke trekjes te geven, maar om heel eerlijk te zijn is het mij niet eens opgevallen. De grootste verrassing bestaat uit de twee jonge actrices die dienen als stand-ins voor Esther, bijvoorbeeld wanneer we haar van achteren zien lopen of tijdens actiescènes zoals achtervolgingen. Ik kwam hier pas ná het kijken van de film achter, terwijl ik heilig geloofde dat Fuhrmans kinderlijke lengte in de film alleen maar met optische cameratrucjes werd nagebootst. Dat laat goed zien hoe gedreven de filmmakers zijn om na al die jaren fans weer te trakteren op het psychotische, kleine meisje dat ze kennen.</p><p>Isabelle Fuhrman moet niet alleen wennen aan deze praktische effecten tijdens het spelen van de ingewikkelde rol, maar neemt ook de taak van productie-assistent op zich. Samen met de producenten kijkt zij dus naar de beste manier om Esthers look and feel nieuw leven in te blazen na dertien jaar. Fuhrman meent overigens in dit interview dat zij de eerste actrice is die als volwassene dezelfde kinderrol weer op zich neemt, waarmee deze film historisch gezien een voetafdruk zet in de filmwereld.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1661105107098_wnqbs2pjlwj"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-688275"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/688275/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660552600285_9l6bguwvvn8">Tell, don’t show</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660552614843_q90dqqtd0wa"> <p>Hoewel ik veel lof heb voor deze film, moet ik zeggen dat het voor fans waarschijnlijk teleurstellender zal uitpakken dan voor nieuwkomers. Ik hoopte namelijk op het échte achtergrondverhaal van Esther, die eigenlijk Leena heet, grotendeels opgegroeid is in een mentaal instituut en vele mensen voor de gek heeft gehouden totdat ze in Amerika belandde. Die kant van Esther krijg je in deze film minimaal te zien. De film heeft een duidelijke drie-aktenstructuur, maar alleen de eerste akte speelt zich vlotjes af in Estland en Rusland, waarna het verhaal snel doorgaat naar de gebeurtenissen in de VS.</p><p>Daarnaast slaat de film de plank mis bij een aantal belangrijke narratieve filmprincipes en -trucjes. Een goed voorbeeld van het show, don’t tell-principe dat niet benut wordt in deze film, zijn de hints naar Esthers verleden. In plaats van te laten zien hoe die dingen zijn gebeurt, zoals Esthers wonden en het allereerste gezin dat ze heeft vermoord voordat ze opgesloten werd in het instituut, krijgen we het simpelweg alwéér te horen in plaats van daadwerkelijk te zien.</p><p>Hoewel de film First Kill heet, heeft Esther minimaal al een handjevol moorden op haar geweten tegen de tijd dat het filmscenario begint. Daarnaast gaat een van de eerste moorden in First Kill zwaar in tegen het Chekhov’s Gun-principe. De langgerekte moord – sterker nog: het hele personage – verandert niks aan het verhaal en had dus net zo goed niet aan het verhaal toegevoegd hoeven worden.</p><p>Verder zijn er een paar rare scriptkeuzes die pas echt opvallen nadat de film is afgelopen en je de hele plottwist even laat bezinken. Voornamelijk hoe de broer van Esther zich gedraagt voor en na de plottwist is nogal verwarrend en inconsistent in tegenstelling tot bijvoorbeeld de reactie van de moeder. Daar kun je echter beter zelf een oordeel over vellen, want binnenkort kun je in de bioscoopzaal op het puntje van je stoel genieten van de psychologische achtbaanrit Orphan: First Kill.</p><p><i>Orphan: First Kill is vanaf 1 september te zien in de bioscoop.</i></p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="5841bf6b-e1bd-4a88-a4e4-004811dfb608"> <div class="youtube-rs-1660552588588_5ybvykfm7d9" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/_uX6of3vBu0?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--70">7</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">70</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Orphan: First Kill</h2> <span>Het psychotische weesmeisje Esther verschijnt in Orphan: First Kill na dertien jaar weer op het witte doek. Niet alleen dezelfde hoofdrolspeelster keert terug, maar je kunt ook rekenen op gerecyclede conflicten uit de eerste film en een aantal teleurstellende verhaalkeuzes. Een goede plottwist, intrigerende personages en de algehele sociopathische poppenkast houden deze psychologische horrorprequel echter voor de volle negentig minuten vermakelijk.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Orphan: First Kill filmreview – Een psychologische achtbaanrit

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links