
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="fc32a784-77ea-4667-a3b7-44eac9b1ae8b"><p><i>Dit is een ingekorte versie van de review uit de volgende PU, deze ligt 23 maart in de winkel/op je deurmat</i></p><p>Pokkén Tournament is wellicht de meest unieke competitieve 3D-fighter van het afgelopen decennium. Het zijn namelijk twee soorten fighters in één, aangezien gevechten zich zowel volledig afspelen in drie dimensies (Field mode) als vanuit een traditioneler ‘2,5D’ perspectief, waarbij je de twee vechters de hele tijd vanaf de zijkant bekijkt (Duel mode).</p><p></p><p>Dit had ik totaal niet verwacht; ik was er vanuit gegaan dat de ‘Pokémon meets Tekken’ beschrijving volledig accuraat zou zijn. Maar nee, al na enkele minuten spelen vergat ik dat de game gebouwd was op het fundament van Tekken, want dit voelt, voornamelijk door de 3D Field mode, aan als een compléét unieke fighter. Er is niets zoals Pokkén. En dat is tof.</p><p>Dus voor alle duidelijkheid: Field mode en Dual mode zijn dus geen aparte spelmodi, maar twee verschillende perspectieven waartussen je tijdens het gevecht continu schakelt.</p><p></p><p></p><h3>Extreem krachtig</h3><p>Je begint altijd in Field mode. Daarin ren je een beetje om je tegenstander heen, waarbij je voornamelijk aanvalt met projectielen. Als je dichterbij de vijandelijke Pokémon komt en je weet die te raken met een combo of zeer zware aanval, dan schakelt de game naar Duel mode, waarna dus zowel het perspectief als de besturing verandert om een grotere focus op intensieve acties en intiemere combo’s te leggen. <br/>Het is in Duel mode dat de game z’n Tekken roots laat zien, al gaat het terugschakelen naar Field mode zo vloeiend dat je dit weer gemakkelijk vergeet.</p><p>De zestien speelbare Pokémon hebben allemaal een andere specialisatie, verdeeld over de categorieën Standaard (Pikachu), Snelheid (Weavile), Techniek (Gengar) en Kracht (Charizard). Maar hoe meer je speelt, hoe meer je inziet dat sommige vechters ook nog eens beter zijn in Field mode dan in Duel mode (en andersom), dat anderen beter tot hun recht komen in de kortstondige maar extreem krachtige Resonance Burst-staat, et cetera, enzovoorts.</p><p></p><p></p><h3>Ambitie</h3><p>Als je Pokémon in de Resonance Burst-staat komt (en in sommige gevallen zelfs Mega evolueert) dan kun je een extreem krachtige, eenmalige aanval uitvoeren die een vernietigende animatie laat zien. Erg lekker.</p><p>Gecombineerd met de extreem kleurrijke graphics (de monsters hebben er nog nooit zo goed uitgezien) is Pokkén Tournament dan ook een genot om naar te kijken. De gehele game is sowieso een uiterst gepolijst product; met een degelijke singleplayer, geweldige Tutorial, ontzettend veel unlockables (vooral kleding voor je avatar) en een lading knullige doch niet te ontkennen charme die bij een Nintendo game als deze hoort. <br/>En toch… toch steekt er iets. Zijn het de speelbare personages? Wellicht, want zestien is niet bepaald superveel, wat het feit dat er twee Pikachu’s én twee Mewtwo’s inzitten pijnlijker maakt dan nodig is.</p><p></p><p>Is het de timing? Misschien: Street Fighter 5 is net uit en het vechtsysteem daarvan is overduidelijk strakker en diepgaander. Niet dat Pokkén Tournament niet competitief is, maar ik zie dit niet snel de hoogtes bereiken van bijvoorbeeld een Super Smash Bros. En ergens is dat jammer, want Pokkén heeft wel de eigen smoel én ambitie die daarvoor nodig zijn.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Pokkén Tournament - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links