
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="3b8fa6b3-7b6d-479d-9813-02fb731a96e1"><p style="text-align: left;">Dat de prachtige remake van Resident Evil 2 nog zo vers in ons collectieve geheugen ligt, betekent gelukkig niet dat Resident Evil 3 (zonder de Nemesis-ondertitel deze keer) een te haastig, afgeraffeld zooitje is. Sterker nog, met gemak de beste kwaliteit van deze remake is, wederom, wat een beeldschoon en overduidelijk gepolijst product het is. Ik heb superlatieven te over voor hoe verdomd geavanceerd die RE Engine is, want ik snap niet hoe Capcom erin geslaagd is om deze game nóg mooier te maken dan het extreem sfeervolle en soms zelfs fotorealistische Resident Evil 2. Vooral de belangrijkste locatie in de game, het iconische Raccoon City, voelt hierdoor echt als de virtuele namaakversie van een daadwerkelijke stad ergens in het midden van de Verenigde Staten.</p><p style="text-align: center;"><br/><br/><iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/eCsWxraWesA" width="560"></iframe></p><p style="text-align: left;">Het grootste compliment dat ik de graphics en het design van Raccoon City kan geven, is dat het me niet in de koude kleren is gaan zitten hoe meta de eerste paar uur aanvoelt. Ik bedoel: daar zat ik dan, thuis opgesloten, in het centrum van een stad waarin iedereen in quarantine zit vanwege een dodelijk virus, een spel spelend dat begint in het centrum van een stad in quarantine vanwege een dodelijk virus. Resident Evil 3 ziet er zo verdomd goed uit dat het, qua angst, vooral goed aan mij leek te tonen hoe een absolute ‘worst case scenario’ eruit zou kunnen zien. Chapeau dus, Resi 3: je bent zo mooi dat je me apocalyptische paranoïde hebt aangepraat. Dat Jills verschijning minstens net zo aantrekkelijk vormgegeven is, gaf mij gelukkig de nodige verlichting.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650841/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><p></p><h3>Verbonden</h3><p>De visuele kwaliteit blijft gelukkig de rest van de game consistent. Ook nadat je de doolhofachtige straten van Raccoon City verlaat en andere bekende locaties bezoekt, zoals het nabijgelegen ziekenhuis en, uiteraard, een sinister laboratorium van het onheilspellende conglomeraat Umbrella. Ook keren we, net als in het origineel, ook even terug naar het politiebureau van deel 2, wat extra duidelijk maakt hoe erg de twee games verbonden zijn (ze spelen zich grotendeels tegelijkertijd af, namelijk). De vergelijking laat ook zien dat Resident Evil 3 veel ruimer is opgezet. Waar Resident Evil 2 zich voornámelijk richtte op de claustrofobie van z’n nauwe gangetjes, bevat dit nieuwe deel veel vaker grote, open straten, pleinen en zalen. En dat zonder gebrek aan detail, kwaliteit of afwerking.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650842/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><h3>Onsterfelijk</h3><p>Eén van de redenen dat de game meer ruimte bevat is natuurlijk vanwege de voorheen titulaire Nemesis: de gemuteerde, extreem krachtige en ogenschijnlijk onsterfelijke stalker die gedurende de gehele game achter hoofdrolspeelster Jill aanzit, als een Mr. X met peper in z’n reet. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Nemesis Resident Evil 3 bestaansrecht geeft, en dat verklaart meteen waarom ik hem hier het grootste minpunt van de game vindt. Want, dames en heren, Nemesis is… helemaal niet zo eng. Sterker nog, ik vind hem hier aanzienlijk minder eng dan de langzamere maar toch veel intimiderendere Mr. X van de vorige remake.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650843/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><p>Er zijn drie belangrijke redenen waarom Nemesis al heel snel niet zo eng meer aanvoelt. De belangrijkste daarvan is dat hij helemaal niet continu achter jou aanzit. Hij verschijnt een paar keer</p><p>op overduidelijk scripted momenten, en verdwijnt vervolgens weer zodra je gedaan hebt wat je moest doen, zoals het bereiken van een metrostation. Met andere woorden: waar Mr. X op een gegeven moment werkelijk aanvoelde als een dreiging die je in het politiebureau maar zou blíjven stalken, is Nemesis meer een tijdelijk obstakel dat jou dwingt om snel naar je volgende punt te gaan, waarna je weer rustig aan kunt doen.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650844/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><p>Reden twee is omdat de game een ontwijkknop bevat. En in tegenstelling tot in het origineel is de ontwijkmanoeuvre die daaruit voorkomt ontzettend bruikbaar, inclusief ‘invincibility frames’. Oftewel: je kunt letterlijk dóór elke aanval van Nemesis heen manoeuvreren mits je timing goed is, wat kinderspel is voor wie ooit een Souls-game gespeeld heeft. Sterker nog, als je deze ‘perfect dodge’ uitvoert terwijl je richt, dan gaat de game à la Bayonetta eventjes in slow-motion en mag je je wapen even helemaal in het gezicht van de vijand ontladen. Awesome as f*ck? Oh, verdomd zeker. Maar ontneemt het bijna alle spanning die Nemesis aanvankelijk creëert? Dat helaas ook. Ik heb tijdens mijn tweede doorloop gewoon met Nemesis zitten spélen, alsof ie een boze puppy was die ik gemakkelijk kon treiteren, en dat heb ik met Mr. X nooit echt durven doen.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650845/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><h3>Gotisch</h3><p>Verder vraag ik mezelf af of deze game wel echt een remake genoemd mag worden. Resident Evil 3 volgt namelijk grotendeels het plot van het origineel én bevat een paar van z’n meest memorabele gebeurtenissen en locaties (zoals dus de straten van Raccoon City) maar is inhoudelijk verder volledig anders. En dat terwijl Resident Evil 2 ondanks zijn vele veranderingen — en vooral toevoegingen — wél verrassend trouw aan het origineel aanvoelde. Dat is in Resident Evil 3 echt even anders. Het park? Weg. Die gigantische worm? Verdwenen. De fabriek? Vervangen. De kloktoren? Spoorloos. En vooral die laatste steekt een beetje, aangezien ik me echt verheugde om de gotische pracht en praal ervan mee te maken door de lens van de RE Engine.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="405" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650846/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><p>Dat deze ‘remake ’géén authentieke hervertelling is en veel memorabele locaties mist, doet verder niet af aan wat de remake wél bevat. Sterker nog, veel van de veranderingen vind ik over het algemeen erg geïnspireerd, zoals het feit dat het ziekenhuis een veel essentiëler onderdeel van de totale ervaring vormt. De inherent negatieve connotaties die we hebben met ziekenhuizen worden hier op creatieve wijze gemanipuleerd, inclusief de manier waarop ziekenhuizen bijna altijd behoorlijk doolhofachtig zijn. Ook heeft deze remake een veel beter en sterker tempo door z’n veranderingen; de game kakt werkelijk nergens in en is daarom ook perfect om als lange film beleefd te worden door een partner naast je op de bank. Maar dat Resident Evil 3 verder wel een compléét andere ervaring is dan Resident Evil 3: Nemesis moet wel even geadresseerd worden, vooral voor de puristen.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650847/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><h3>Vergeet Resident Evil: Resistance niet!</h3><p>Ook anders is Resident Evil: Resistance. De Asymmetrische multiplayer — waarbij niet elke speler dezelfde soort gameplay beleeft — vind ik helemaal de shit. Ik was dus razend enthousiast toen ik hoorde dat Capcoms experimentele, asymmetrische multiplayergame Resident Evil: Resistance een gratis extraatje zou zijn voor iedereen die Resident Evil 3 koopt. En is het de moeite waard? Jazeker! Vooral omdat beide partijen — de vier ‘overlevenden’ en de ene ‘mastermind’ — erg vermakelijk zijn.</p><p>Als overlevende moet je één van zes personages kiezen, zoals een hacker, een schietgrage babe of een stevige atleet, en meerdere niveau’s aan uitdagingen overleven. De gameplay lijkt hierbij erg op die van de hoofdgame: third-person actie. Dit geldt echter totaal niet voor de mastermind,</p><p>wiens gameplay voornamelijk bestaat uit het bekijken van camerabeelden en het inzetten van monsters en vallen. Five Nights at Freddy’s meets Dungeon Keeper, dus. Het concept is uniek, werkt erg lekker binnen het Resi-universum, en is verrassend vermakelijk. Vooral als je als mastermind controle mag nemen over Mr. X of een gemuteerde William Birkin, mwuahahahaha!</p><p></p><h3>Blockbuster</h3><p>Laat ik één ding vooropstellen, gezien de wellicht ietwat teleurgestelde toon over de singleplayermodus: ik vind Resident Evil 3 imméns goed. Het is voor mij een krachtig voorbeeld van wat voor soort games de noemer ‘blockbuster’ verdienen, en ik kan me weinig voorbeelden verzinnen van titels die meer aanvoelen als een interactieve, balls-to-the-walls Hollywoodfilm dan deze ‘remake’. Het feit dat ik, nadat de credits voorbij waren, meteen een nieuw wapen in de ‘winkel’ ontgrendelde en direct een tweede doorloop begon, zegt wat dat betreft genoeg. Zelfs het feit dat ik de game in eerste instantie jammerlijk kort vond (m’n eerste keer duurde nog geen acht uur) is uiteindelijk eigenlijk wel lekker, mede omdat het herspeelbaarheid aanmoedigt. Ook is de korte duur van het verhaal, ironisch genoeg, erg trouw aan het origineel.</p><p style="text-align: center;"><img alt="RE3" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650848/?width=727" title="RE3" width="608"/></p><p>Ook vergelijkbaar met het origineel is het feit dat Resident Evil 3 veel meer actiegericht is dan zijn stressvollere voorgangers. De remake heeft dit volledig omarmd: op de standaard moeilijkheidsgraad zul je nooit om ammunitie verlegen zitten als je enigszins degelijk weet te mikken; ook het feit dat Carlos z’n standaardwapen een automatisch wapen is, is een overduidelijke hint. Het antwoord op de vraag ‘is Resident Evil 3 beter dan Resident Evil 2?’ hangt dus volledig af van wat voor persoon je bent. Vind je, net als ik, de actiegerichte Resi’s beter, zoals het legendarische Resident Evil 4? Dan zul je elke seconde van Resident Evil 3 liefhebben. Speel je Resident Evil meer voor de survival en de horror, zoals in de allereerste game, dan is Resident Evil 2 nog altijd de game voor jou, en zal dit derde deel aanvoelen als een ietwat oppervlakkig derivaat. Persoonlijk ga ik nu alweer beginnen aan mijn derde poging, deze keer op Hardcore. En niet alleen omdat ik in quarantine zit!</p><p><a href="http://pu.nl/laadtijdindex" target="_blank" title="Laadtijd Index"><img alt="Laadtijden Resident Evil 3 Remake" height="194" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/650849/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="Laadtijden Resident Evil 3 Remake" width="608"/></a></p><p></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Resident Evil 3 review (PS4) - Veel overeenkomsten, veel veranderingen

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links