
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="rs-1622468409192"><p>Housemarque maakt lekkere spelletjes. Tenminste, dat was ik van ze gewend. Denk aan fijne twin stick shooters zoals Nex Machina, Dead Nation en het fantastische Resogun; games met ontzettend strakke gameplay, fantastische, grafische effecten en een pittige, maar rechtvaardige en vooral gebalanceerde moeilijkheidsgraad. Van Returnal verwachtte ik simpelweg hetzelfde, alleen dan in een 3D-game gestopt met de toevoeging van verhaal. Dus begon ik met wijd geopende ogen van onschuldige verwachting aan de review van deze game. Inmiddels heb ik wallen van het slaapgebrek, zijn mijn oogbollen rooddoorlopen van de frustratie en trekt het spiertje in mijn ooghoek soms samen van de stress…</p><p><img alt="selene dood" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641040/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><h3><b><br/>De duistere schoonheid van Returnal</b></h3><p>‘[…] our agony is maddening, we cannot stop the endless cycle of violence to come,’ staat er, vrij vertaald uit Severed-ruimtewezenspraak, op een stenen plaat aan het begin van Returnal. Terwijl ik dat lees ga ik nog heel goed op de game. Ik geniet van de prachtige maar tegelijk lugubere, procedureel gegenereerde omgevingen van de planeet waar hoofdpersonage Selene op neergestort is. Het heeft een beetje een ‘Prometheus’-sfeer, een film die ik ruk vind op z’n fantastische, mystieke esthetiek na. De soepele gameplay, in de vorm van een supersnelle, perfect reagerende third-person shooter met fijne wapens, een accurate dash en een vlotte sprong, komt perfect overeen met de uitstekende beeldverversing (die alleen stottert als je van een menu terug naar de game gaat). Ook van de typische Housemarque-effecten word ik heel gelukkig: als Selene teleporteert bijvoorbeeld, valt ze uiteen in tientallen bolletjes alsof het moleculen zijn. Zo lekker ziet dat er uit, je krijgt bijna zin in een ballenbad.</p><p>De Lovecraftiaanse tekst over krankzinnigheid sluit goed aan op mijn beleving, want Returnal intrigeert ook door middel van een mysterieus plot. Dat het verhaal niet zo simpel is als ‘astronaut stort neer op planeet en moet haar schip zien te fixen’ bleek eigenlijk al uit de trailers van Returnal. Maar gedurende een paar interessante verhalende sequenties kom ik erachter dat deze game best heftige thema’s als isolatie, trauma en mentale stoornissen aanslaat. ‘Waanzin’ is het woord dat H.P. Lovecraft waarschijnlijk zou gebruiken voor wat er met Selene gebeurt, maar dat is inmiddels een nogal dramatisch begrip waar betere alternatieven voor zijn die wél hout snijden. We noemen iemand die van het leven geniet natuurlijk ook al honderd jaar geen schuinsmarcheerder meer.</p><p><img alt="returnal omgeving" height="339" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641041/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><h3><b><br/>De eerste triple-A roguelike?</b></h3><p>Esthetisch gezien is er veel bijzonder aan Returnal, maar het meest opvallende is wel dat dit de eerste, echte triple-A roguelike is. Zover ik weet dan. Gezien de titel op zich geen grote verrassing, maar het is nooit écht bevestigd in de marketing. Daarbij is het best wel bijzonder dat de tweede exclusive van de PS5 wéderom een game is waarin je HEEL. Fucking. Vaak. dood zult gaan. Net zoals bijvoorbeeld Hades of FTL gaat Returnal namelijk om het perfectioneren van je ´run´, je poging om verder in de game te raken, die eindigt als je doodgaat. En ja, ik noem dat een poging, want in theorie kan het je misschien in een keer lukken om het ‘einde’ van de game te halen, maar in de praktijk moet je daar bovenmenselijke gaven voor hebben.</p><p>Om te voorkomen dat Selene weer het loodje legt, zal je zoveel mogelijk upgrades moeten verzamelen om jezelf weerbaar te maken tegen de buitenaardse bedreigingen in Returnal. We hebben het over vijanden die erg doen denken aan het eerdere werk van Housemarque: monsters die uit een bullet hell-game gestapt lijken te zijn en lichtgevende bollen, rode cirkels en paarse Laserstralen of Death uitblaffen. Je leert hun aanvallen snel genoeg uit je kop, maar door het 3D-element van deze game is dat een stuk lastiger en minder overzichtelijk dan in de voorgaande topdown- of 2D-games van Housemarque. Maar oefening baart kunst, zoals het hoort in een roguelike, dus dat is cool en dandy. Helaas zijn er ook (te veel) elementen aan Returnal die je het je moeilijk maken, en waar je totáál geen controle over hebt.</p><p><img alt="tentakelmonster" height="320" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641042/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><h3><b><br/>Returnal probeert met je te fucken</b></h3><p>Zoals gezegd, je bent in Returnal op jacht naar upgrades om überhaupt een kans te maken tegen de vijanden en de uiteindelijke eindbazen. Ding is - en voor de duidelijkheid: ik probeer hier NIEMAND te parafraseren - dat in deze game elk voordeel z’n keiharde nadeel heeft. Zo zijn sommige items besmet met alienellende, Malignent worden ze genoemd, waardoor je kans loopt een zogenaamde Malfunction op te lopen.</p><p>Die debuffs variëren van amper merkbaar (minder schade toebrengen als je stilstaat, iets wat je toch nooit doet in Returnal) tot aan fucking irritant (een langere cooldown van je dash, een move die zó essentieel is dat je er echt niet langer op kan wachten) tot aan KRITISCH en daarmee mega kut. Die laatste ‘Critical Malfunction’ kan je oplopen als je te vaak een besmet item oppakt en vernietigt doodleuk een zuurverdiende upgrade. Gewoon waar je bijstaat! Aangezien Returnal een paar upgrades heeft die enorm overpowered en daarmee bijna onontbeerlijk zijn, kan dit flínk pijnlijk en frustrerend zijn. In zoverre, dat het je hele run kan opfucken.</p><p>Ook kent Returnal elementen genaamd Parasites: ranzige weekdieren die zich vastklampen aan Selene’s pak. Je zou ze kunnen zien als upgrades, ware het niet dat ze net zulke zwaarwegende nadelen als voordelen met zich meebrengen. De combinatie van deze Malfunctions en Parasites kunnen je zó hard naaien dat ik soms m’n best moet doen om mijn controller niet regelrecht door een raam in het Zweedse hoofdkwartier van Housemarque te smijten. Het WhatsApp-gesprek tussen Marcel van Gamer.nl en ik zit vól met anekdotes over hoe hard Returnal ons genaaid heeft, over hoe ontzettend, tja… gemeen deze game kan zijn. Dat zou best grappig kunnen zijn en je aanmoedigen om harder je best te doen, ware het niet dat Returnal je gewoon geen kans lijkt te wíllen geven. Alsof deze game je eigenlijk helemaal niet mag. En dat heeft een nogal ongebalanceerde moeilijkheidsgraad tot gevolg.</p><p><img alt="back again" height="386" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641043/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><h3><b><br/>Veel te zeiken</b></h3><p>Returnal is het soort game dat ervoor zorgt dat je Proficiency, de progressiebalk die aan je wapen gekoppeld zit, niet meer vol kan lopen. Om je vervolgens in een kamer te droppen met wel VIER Calibrators die bedoeld zijn om je Proficiency-balk vol te laten lopen. Returnal gooit je doodleuk, aan het begin van je run, in een piepklein kamertje samen met een elitevijand om toe te kijken hoe je binnen drie aanvallen jammerlijk sterft.</p><p>Deze fucking game geeft je een Malfunction die ervoor zorgt dat je schade oploopt wanneer je een item oppakt – en dat is váák - die je kan verwijderen door een Parasite op te pakken. De eerste de beste Parasite die je oppakt? Laat die nou net als nadeel hebben dat je, JAWEL, schade als je een item oppakt – en dat is nog steeds vaak. Doet Returnal dit expres? Is het op willekeurige wijze een volslagen lul aan het zijn? Alleen Housemarque kan het zeggen. Gelukkig proberen ze ons wel een <a href="https://blog.playstation.com/2021/04/28/returnal-survival-guide-housemarques-gameplay-tips-for-atropos/%20)">handje</a> te helpen…</p><p><img alt="portal" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641044/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><p>Returnal is tegelijkertijd een game die je beloont als je perfect speelt, iets wat de game je even vaak onmogelijk probeert te maken. Je health upgraden kan in principe sneller als je healthbar vol zit, je krijgt allemaal bonussen door vijanden te verslaan zonder dood te gaan. En dan is er nog een systeem dat ik maar voor het gemak Active Reload noem. Komt erop neer dat je, terwijl de lichtgevende bollen, rode cirkels en paarse Laserstralen of Death om je oren vliegen, je ook nog even goed getimed moet herladen. Dat zou prima zijn, als niet elk wapen een andere timing van je verlangt en de kogels zich ook na verloop van tijd aanvullen. Dat maakt het een stuk lastiger om het op gevoel te doen en het is soms funest als je zo’n Active Reload mist.</p><p>Returnal lijkt gewoon een beetje te verstikken in zijn eigen regels en gameplayelementen, waardoor het een te stressvolle, vaak frustrerende gelegenheid wordt. Bovenop dit onrustige gevoel komt ook nog eens dat je je game niet middenin een run kunt opslaan (om save scummen te voorkomen) en je alleen verder kunt zonder opnieuw te beginnen als je je PS5 in Sleep Mode zet. Iets wat ik me misschien wel had kunnen bedenken vóórdat ik mijn arme PlayStation 5 24 uur liet aanstaan uit angst mijn progressie te verliezen!</p><p><img alt="gevecht in returnal" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641045/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><h3><b><br/>Is de cyclus van geweld echt oneindig?</b></h3><p>Returnal is eigenlijk, ondanks zijn ‘gemene’ aard, best wel een fantastische game. Qua gameplay, qua esthetiek, qua mystiek en de manier waarop je steeds meer van de gamesystemen begint te begrijpen naarmate je verder komt. Want geloof me, ik heb nog niet eens een fractie van alle elementen in deze uitgebreide game onder de knie. De game maakt bovendien goed gebruik van de PS5-kracht en -features, inclusief de DualSense en diens haptic feedback - met als kanttekening dat ik de functie van de adaptive triggers verwaarloosbaar vind.</p><p>Returnal doet dus enorm veel goed, maar tegelijkertijd voelt het volledig ongebalanceerd en daardoor niet zo’n typisch, lekker spelletje dat ik van Housemarque verwacht had. Het heeft daarbij ook geen multiplayer en überhaupt weinige alternatieve wijzen om van de gameplay te genieten, waardoor je puur aangewezen bent om, tja, steeds weer opnieuw te Returnallen. Maar wie weet komen nieuwe modes en tweaks aan de instabiele moeilijkheidsgraad er nog aan via updates en dlc, want deze game verdient het om, op een goeie dag, perfect te zijn. Al is het alleen al om die ‘maddening agony’ waar de game het over had voor alle PS5-gamers te voorkomen.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--80">8,1</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">81</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Returnal</h2> <span>Returnal is uniek, origineel, sfeervol en gameplaytechnisch zo strak als een snaar. Het zou dan ook een ware system seller voor de PS5 zijn, als het niet zo’n krankzinnig onvoorspelbare moeilijkheidsgraad had en zo ontzettend hard z’n best doet je, met een ware overload aan gameplay-systemen, op vaak frustrerende wijze het spelen oneerlijk moeilijk te maken. In het geval je denkt dat dit een gevalletje van ‘mad because bad’ is, nou, laat dan maar zien hoe goed je in Returnal bent!</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Returnal (PS5) Review - Waanzin, steeds weer opnieuw

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links